۳۲ - خاطرات رفاقت چهل‌ساله حجت‌الاسلام والمسلمین علی شیرازی با حاج قاسم سلیمانی- رمز و راز محبوبیت حاج‌قاسم ۱۴۰۲/۰۱/۲۷
خاطرات رفاقت چهل‌ساله حجت‌الاسلام والمسلمین علی شیرازی با حاج قاسم سلیمانی- ۳۲
رمز و راز محبوبیت حاج‌قاسم
۱۴۰۲/۰۱/۲۷
سعید علامیان
وقتی به خدا عشق می‌ورزی، باید همان‌گونه که خدا می‌خواهد، خودت را رشد بدهی. عشق به اولیاء هم این‌گونه است. سلیمانی، ذوب‌شده در پیغمبر(ص) و ائمه(ع) بود؛ ذوب‌شده در امام خمینی و مقام معظم رهبری بود. این‌ها، عوامل موفقیت سردار سلیمانی و محبوبیت مردمی و عشق مردم به او بود.
حرفی از شهید عبدالله میثمی، همیشه توی گوشم است. گفت «قدرت ما، به میزان تجهیزات ما نیست؛ قدرت ما، به میزان ارتباط ما با خداست.». عزت قاسم سلیمانی، به سبب ارتباطش با خدا، اخلاصش، شب‌زنده‌داری‌اش، تهجد و تعبدش، تلاوت قرآن و دائم‌الذکر بودنش بود. چون برای خدا و اولیای خدا حرکت کرد، خدا هم اسم او را نه‌فقط در ایران، در جهان بالا برد. عظمت سردار سلیمانی، در کشورهای غیراسلامی هم مشهود بود. در یکی از سفرها، به کاخ کرملین رفته بود و با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، قرار داشت. قبل از آن‌که پوتین برسد، وقت اذان شده بود. حاج‌قاسم، زیر نگاه عوامل تشریفات بلند می‌شود و اذان و اقامه‌‌ای می‌گوید که صدایش در سالن می‌پیچد. بعد با آرامش نمازش را می‌خواند. به همراهانش گفته بود «در عمرم چنین لذتی از نماز نبرده بودم.». بعد از نماز، در سجده شکر گفته بود خدایا، این بود کرامت تو: روزی در کاخ کرملین برای نابودی اسلام نقشه می‌کشیدند؛ حالا منِ قاسم سلیمانی آمده‌ام این‌جا، نماز خوانده‌ام!
شاید خیلی‌ها خبر نداشته باشند که ستاد باز‌سازی عتبات عالیات را حاج‌قاسم پایه‌ریزی کرده است.1 وقتی آمریکایی‌ها وارد عراق شدند، مردم در فقر و مشکلات معیشتی و اقتصادی بودند. کمکم پشتیبانی جمهوری اسلامی و مردم ایران از مردم عراق شروع شد. بعد زمینه برای توجه به عتبات فراهم شد. همان نیروهایی که برای کمک به مردم رفته بودند، ستاد باز‌سازی عتبات را شکل دادند. این، فکر حاج‌قاسم بود که ستادی برای باز‌سازی عتبات درست شود. این کار شکل گرفت. در همه استان‌ها، ستاد تشکیل دادند و کمک‌های مردمی جمع‌آوری شد. بعد شروع به باز‌سازی حرم‌ها در کربلا، نجف، سامرا و کاظمین کردند. اعتبار و حضور حاج‌قاسم در این کار، مؤثر بود. اگر نفوذ سردار سلیمانی و شناخت او از نیروهای عراقی نبود، این کار به انجام نمی‌رسید. حاج‌قاسم، همه گروه‌های عراقی را با شناسنامه می‌شناخت. آنها بدون استثنا از او حرف‌شنوی داشتند. حتی بعضی از افرادی که گاهی حرف‌هایی می‌زدند که او نمی‌پسندید، در اوج معرکه‌ها، خطش را می‌خواندند. مقام‌های دولت عراق هم به نظریات او توجه می‌کردند. در آن اوضاع عراق، گاهی در یک مسیر، چند گروه ایست و بازرسی داشتند، و اگر می‌خواستیم از منطقه‌ای به منطقه دیگر برویم، می‌بایست با چند گروه هماهنگ می‌کردیم؛ که کار آسانی نبود. وقتی می‌خواستند یک ماشین شن و ماسه را از بیرون وارد حرم کنند، گروه واحدی نبود که با یک هماهنگی کارت عبور بگیرند و همه مسیر را بروند. زمانی این مسیر هموار می‌شد که همه گروه‌ها از ستاد باز‌سازی عتبات عالیات و جمهوری اسلامی ایران حرف‌شنوی داشته باشند. عامل اصلی باز کردن این راه و نفوذ جمهوری اسلامی برای ساختن حرم‌های شریف، قاسم سلیمانی بود.
مردم عراق دیدند جمهوری اسلامی و ملت ایران، سرمایه‌ی هنگفتی برای باز‌سازی عتبات گذاشته‌اند و نیروهای متعددی از ایران می‌آیند و حرم‌ها را می‌سازند و توسعه می‌دهند. نگاه ایرانی به توسعه حرم، نکته بارزی بود که عراقی‌ها شاهدش بودند. روزهای اول شاید برخی این را باور نمی‌کردند؛ اما امروز باور می‌کنند که ایرانی‌ها و جمهوری اسلامی می‌توانند در موضوعات دینی مثل توسعه حرم، با معماری ایرانی، هنر اسلامی را به سبک جدیدی به ملت عراق ارائه کنند، و این سبک در عراق هم پذیرفته شود. این باعث شد وحدت بیشتری میان مردم ایران و ملت عراق ایجاد شود. قاسم سلیمانی، خودش را نمی‌دید. در دوران جنگ، در جنوب شرق کشور، در نیروی قدس و سوریه و لبنان و عراق، هیچ زمانی خودش را ندید. اخلاص او، اخلاص ویژه‌ای بود. همین رفتار، در باز‌سازی عتبات عالیات هم وجود داشت. او می‌خواست مردم عراق را از ظلم صدام، از تجاوز داعش و تروریست‌ها نجات دهد؛ اما در باز‌سازی عتبات هم همه همّ و غم او، بهترین باز‌سازی در کربلا و نجف و سامرا و کاظمین بود.
نگاهش این بود که جمهوری اسلامی باید حرم را به بهترین شکل بسازد. این حرکت را هم در شکل زیبایی ترسیم کرد. اگرچه خود او و نیروهای تحت امرش، ستاد باز‌سازی عتبات عالیات را شکل دادند، در این موضوع، اوقاف را پیشانی حرکت قرار داد تا همه کارها تحت عنوان اوقاف و ستاد باز‌سازی عتبات و در چارچوب شورای سیاست‌گذاری پیش رود. همه شاهد بودند بعضی از طرح‌هایی که اجرا می‌شد، طرح حاج‌قاسم یا کسانی بود که با او کار می‌کردند؛ ولی نمی‌خواست به نام او تمام شود.
در نظرش بود که کار باید برای خدا باشد و نام جمهوری اسلامی باید بارز شود؛ باید جمهوری اسلامی به مثابه نماد امت اسلامی و سرمشق جامعه انسانی و اسلامی مطرح باشد تا دنیا بداند که ایران قدرتمند است و به حرم و حریم اهل‌بیت(ع) توجه خاص دارد؛ تا دنیا بداند ملت ایران، به این ارزش‌ها پای‌بندند و از هستی و مال خودشان برای دفاع از حرم‌های شریف اهل‌بیت(ع) و باز‌سازی این حرم‌ها هزینه می‌کنند.
بعد از سرنگونی صدام، سنت راه‌پیمایی اربعین در عراق دوباره احیا شد. مردم عراق، با علاقه‌مندی زیاد، هر سال این مراسم را برگزار می‌کردند. کمکم ایرانی‌ها برای پشتیبانی این کار دست به کار شدند تا موکب‌های مسیر منتهی به کربلا و نجف، پذیرای جمعیت بیشتری از زائرین حضرت امام حسین(ع) از ایران و کشورهای دیگر باشند.
وقتی داعش به عراق حمله کرد و حاج‌قاسم و نیروهایش برای آزاد‌سازی مناطق اطراف کربلا وارد میدان شدند، امنیت موکب‌ها و مسیر کربلا و نجف و بغداد، مهم‌ترین مسئله برای برگزاری مراسم اربعین بود.
برقراری امنیت مراسمی به این وسعت، کار قاسم سلیمانی بود. حاج‌قاسم در شکل‌گیری ستاد اربعین و حمایت از موکب‌ها هم نقش مهمی داشت.
مراسم راه‌پیمایی اربعین، موجب وحدت بین دو ملت ایران و عراق و قدرت‌نمایی امت اسلام در جهان شد. در مراسم اربعین، علاوه بر مردم عراق و ایران، مردم جاهای دیگر دنیا هم حضور دارند. شور و شوقی که مراسم اربعین در دنیا ایجاد کرده، انقلاب عظیمی حول عشق به امام حسین(ع) در جهان و جنگی فرهنگی با استکبار است؛ فرهنگ قدرتمندی است که تهاجم فرهنگی دشمن را خنثی می‌کند.
پانوشت:
1. آقای علی شیرازی، عضو شورای سیاست‌گذاری ستاد باز‌سازی عتبات عالیات است.