به گزارش ایسنا، سعید جلیلی در طرح ولایت دانشگاه فردوسی مشهد اظهار کرد: چهل و چند سال پیش، زمان دفاع مقدس افرادی به اردو می‌رفتند که آن اردو برای یک آمادگی نظامی در آن زمان بود چون قرار بود بعد از آن عملیاتی صورت بگیرد؛ اردو برای این بود که بعد از آن وارد عملیات شویم، خرمشهر آزاد شود، کربلای چهار و پنج شود. در آن صحنه دشمن به شکل نظامی وارد شده بود، شما نیز اگر می‌خواستید فعال باشید و منفعل نشوید باید آمادگی را می‌داشتید تا در آن میدان با اندک حرکت جسمانی خسته نشوید، این آمادگی می‌خواست. بعد از اردو تازه اول کار بود، اردو برای یک عملیات بود، اردو برای یک حضور جدی و موثر در صحنه بود. امروز هم که جنگ، جنگ نرم است و دشمن با همین ابزارها و اقتضائات جنگ نرم حمله کرده است، باید در این عرصه هم یک حضور فعال داشت، این نیز آمادگی می‌خواهد، اردو می‌خواهد.
وی ادامه داد: اردو خیلی خوب است اما بعد از این اردو می‌خواهید چه عملیاتی بکنید؟ بله، این عملیات نظامی نیست؛ طبق فرمایش حضرت آقا کار فرهنگی تمیز می‌خواهد. اما آن کار فرهنگی تمیز، تمیز بودن یعنی چه؟ یعنی برنامه داشتن، یعنی همه چیز مشخص بودن، یعنی معلوم باشد هر یک از ما در این عرصه چه نقشی قرار است ایفا کنیم. اگر امروز ما با یک جنگ ترکیبی مواجهیم که بخشی از آن هم جنگ نرم است، باید جبهه‌ای شکل بگیرد و در این جبهه هریک از ما باید نقش خود را متناسب با توانمندی‌هایمان تعریف کنیم. لازمۀ این تعریف نقش این است که متناسب با آن جنگ نرم و جنگ فرهنگی، آمادگی لازم را داشته باشیم. تعبیر مقام معظم رهبری است که «خرمشهرها در پیش است»، چه کسی باید آن را آزاد کند؟ همین جوانان، پس باید برای این جنگ آمادگی داشته باشید، دست کم بتوانید خوب دفاع کنید. هم برای دفاع باید آماده باشیم، هم در جهت اهدافی که داریم برنامه داشته باشیم، عملیات داشته باشیم.
وی با اشاره به اینکه اکنون باید تمایزات خودتان را بشناسید و بر اساس این تمایزات، امتیازات را بشناسید تا دوباره عقب نمانید، گفت: امروز فرصت بزرگی نه فقط برای پدآفند بلکه برای آفند است. یک دلیل آن که می‌بینید امروز طرف مقابل دارد این‌گونه شدید علیه شما متمرکز می‌شود و برنامه‌ریزی می‌کند این است که احساس می‌کند بعد از چهار پنج قرن یکه‌تازی، یک رقیب تمدنی جدی دارد پیدا می‌کند که آمده در صحنه، تا مرحله‌ای که آن تمایزات خودش را به شکل امتیاز به جامعۀ بشری نشان بدهد. یکی از آن تمایزات و امتیازها چیست؟ مسئله زن؛ طرف مقابل می‌فهمد، حرکتی که در موضوع زن چند قرن دارد دنبال می‌کند به چه فرجامی رسیده، به چه بن بستی رسیده است، نگرانی او این است که امروز شما در این قضیه بیایید و یک الگوی متعالی نشان دهید.
جلیلی ادامه داد: در همین صد سال گذشته مثلا در همین موضوع آزادی راجع به خانم‌ها، رأی دادن که یک آزادی ابتدایی‌ست، از چه زمانی در اروپا شروع کردند به زنان اجازه اظهار‌نظر در سیاست دادند؟ عمده‌اش بعد از سال ۱۹۲۰ است، بعضی بعد از ۱۹۴۰، بعضی بعد از ۱۹۴۵، بعضی بعد از ۱۹۷۰؛ اینها را بخوانید! در همین سوییس، در انگلیس، در فرانسه. بعد شما در آیات قرآن دارید که «إِذَا جَاءَکَ الْمُؤْمِنَاتُ» که خانم‌ها می‌آیند با تو بیعت می‌کنند. او احساس خطر می‌کند چون می‌بیند تمدنی دارد خودش را به رخ می‌کشد. این را باید با جنگ، با ترور، با تحریم مقابله کرد، دید این جواب نداد، جنگ ترکیبی را به کار گرفته است. این است که عرض کردم این زمان کم‌اهمیت‌تر از دوران دفاع مقدس نیست. برنامه‌ریزی کنید تا از دشمن پیشی بگیرید و انحصارهای عرصه‌های قدرت آینده را بشکنید. هنر این است که ما باید در این اردوها، در این برنامه‌ریزی‌ها، در این عملیات از آنچه می‌خواهد پیش بیاید پیشی بگیریم و پیش‌بینی داشته باشیم.
وی با طرح این پرسش که این که می‌گوییم باید هوشیار باشیم، دانشجو باید وسط میدان باشد، باید فعال باشد برای چیست؟، تصریح کرد: برای این است که این‌جا باید بیاید ایفای نقش کند، این می‌شود یکی از آن میدان‌ها. تعبیر یکی از اندیشه‌ورزان غربی است که بیان می‌کند امروز هوش مصنوعی آن کانت و دکارت خودش را نیاز دارد، باید متناسب با آن بتوان فرهنگ‌‌سازی هم بکنید. اگر شما وارد این عرصه می‌خواهید بشوید، باید بدانید الزامات آن چیست. در همین هوش مصنوعی می‌گوید فقط این نیست که فناوری جدید است، بلکه مثلا می‌گوید «نگرانی این است که اگر کودکان شما در این فضا دستیارهای دیجیتالی پیدا کردند، با گذشت زمان این دستیارها بر این انسان‌ها ترجیح پیدا خواهند کرد و بر درک کودک از جهان و روند اجتماعی شدن او تأثیر می‌گذارند؛ آن وقت برداشت این کودک از جهان در گفت‌وگوی با این هوش مصنوعی شکل می‌گیرد.» یا می‌گوید «این هوش مصنوعی پاسخ‌ها و اطلاعاتی را که انسان می‌خواهد و دوست دارد را به شما می‌دهد، نه آن چیزی که حقیقت است، با ارایۀ تصویری وارونه از واقعیت.» این مطلبی که خواندم خوب است از که باشد؟ این نوشتۀ «کیسینجر» است؛ یعنی کسی که در غرب است، او امروز احساس می‌کند که این فناوری می‌تواند تا این حد این تاثیرات را در نگاه به انسان، به هستی داشته باشد، حالا ما که این نگاه خودمان را داریم، ما آن موقع چقدر باید حساسیت داشته باشیم؟
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه اگر میدان را نشناسید، بعضی وقت‌ها چه‌بسا در میدان او بازی می‌کنید، گفت: این‌جاست که او ناگهان می‌آید در موضوعاتی به این شکل، اطلاعات نادرست را متعمدانه می‌خواهد رواج بدهد و اطلاعات معتبر را سرکوب کند، در چه موضوعاتی؟ مثلاً هدف‌گذاری می‌کند می‌بیند این تمدن در موضوع زن می‌تواند او را به چالش بکشاند، پس پیش‌دستی می‌کند.
یکی از کتاب‌هایی که اخیراً ترجمه شده در داخل کشور، « امپراطوری توهم» است، نوشتۀ یک آمریکایی است، بخوانید؛ می‌گوید در چه بن‌بستی در قضیۀ زن رسیدیم. او وقتی می‌بیند با این همه تمدن، این همه حرف‌ها، در این‌جا به بن‌بست می‌رسد و یکی می‌آید من را به چالش می‌کشاند، لذا او شروع می‌کند این‌جا یک همچنین اقدامات و برنامه‌ریزی‌هایی را رقم می‌زند. این‌جاست که اگر شما صحنه را بشناسید آن موقع این را در این سطح تحلیل می‌کنید. تمایز پرامتیاز جامعۀ دینی در دفاع از حقوق و کرامت و حریم انسان‌ها آن موقع شما باید امتیاز خودتان را بشناسید.
جلیلی ادامه داد: یکی دیگر از تمایزات ما همین بحث آزادی و حقوق انسان است. حالا زن، مرد، همه، حرمت انسان، کرامت انسان. مطرح می‌کنند نهادهایی ساختیم که از حقوق انسان دفاع کند، همین جان لاک می‌گوید دولت برای چه ساخته شد؟ کارویژه اصلی دولت چیست؟ دفاع از حقوق مالکیت انسان‌ها. بعد گفت نه آقا دولت کافی نیست، باید در برابرش نهادهای اجتماعی هم داشته باشیم، جامعه مدنی. اما یک تمایز این‌جا شما دارید، آن تمایز می‌گوید جدا از دولت، جدا از نهادهای اجتماعی، شما یه امکان بزرگ دیگر دارید که اگر تک تک آحاد یک جامعه حقی دارند، کرامتی دارند، همه وظیفه دارند نسبت به آن متعهد باشند، نه تنها متعهد باشند، بلکه بعد برایشان برنامۀ عمل تعریف می‌کند، عملیات تعریف می‌کند؛ مثلا می‌گوید شما حقوقی دارید، یک حق شما این است که اگه حرفی دوست نداری دربارۀ شما گفته شود، نباید گفته شود، ولو حرف درست باشد، اگه غلط باشه که هیچی؛ که به آن می‌گوییم غیبت. آن موقع فقط دولت نیست، فقط نهادهای اجتماعی نیست، بلکه تک‌تک آحاد جامعه وظیفه دارند در برابر کسی که خواست راجع به دیگری این کار را انجام بدهد قیام کنند و جلوی اون را بگیرند، بگویند غیبت نکن، نهی کنند. چه برسد به اینکه کسی بخواهد بیاید دروغی بگوید، تهمتی بزند؛ می‌گوید آقا همۀ شما وظیفه دارید. این چه جامعه‌ای خواهد شد؟ حالا این تمایز، امتیاز هست یا نیست؟
جلیلی در پایان گفت: با این اردو باید با یک نشاطی وارد میدان عمل بشوید. از الزامات این نشاط این است که شما یک جامعۀ پرنشاط، یک دانشجو، یک تشکل، یه حرکت، یک دانشگاه پرنشاط داشته باشید، لازمه‌اش چیست؟ این فرمایش حضرت امیر را دقت بفرمایید که بیان می‌کنند که اگر شما آمدید این امر به معروف و نهی از منکر را، این واجب را، این پدیده را، این را از این اندیشه درآوردید، فردی گفت خیلی خب من خیلی کارها را انجام میدم، این یکی را از من نخواه، تعبیر چیه؟ «فَهُوَ مَیِّتٌ بَینَ الأحیاءِ» می‌گوید ظاهرش این است که حیاتی دارد، اما این یک جامعۀ مرده است. جای دیگه بیان می‌فرماید «فَذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاءِ» این یک مرده‌ایست بین زندگان.