۱۴۳ - مرحوم شهریار : گل روزگار ۱۴۰۲/۰۹/۰۱
گل روزگار
۱۴۰۲/۰۹/۰۱
گل روزگار
به بارگاه نگاهت بهار می‌بینم
بهار را به‌درت جان‌نثار می‌بینم
به بال عشق تو بتوان بر اوج‌ها پر زد
فلک بـه نام تو اندر مدار می‌بینم
نوای نای دل کعبه جز ولای تو نیست
طواف کوی تو را افتخار می‌بینم
جمال کعبه ز خال تو آبرومند است
وگرنه سنگ و گِلِ بی‌عیار می‌بینم
محمد و علی و فاطمه، حسن و حسین
ز چِهر پاک تو مهدی، نگار می‌بینم
مقام و حجر و حجر ناودان و زمزم مهر
چو مُستَجار درت، خاکسار می‌بینم
به عشق روی تو بوسند حاجیان عرفات
تو را فروغ سماوات یار می‌بینم
به دور شمع گرانت وقوف و بیتوته است
به سوی خصم تو رمی جمار می‌بینم
رخ تو چشمه خورشید و دیده‌ام خفاش
ز گرد و خاک معاصی است تار می‌بـینم
تو آفتاب گران‌سنگ عرصه امید
جهان به راه تو چشم انتظار می‌بـینم
رخ کریم تو از کعبه می‌دمد فردای
ازین سرای گل روزگار می‌بـینم
بتاب شمسِ پسِ ابرِ غیب، ای موعود
زمانه در کفِ قومِ شرار می‌بینم
مرحوم استاد شهریار