886 - خبر ، اسلام ستیزان ضد بشر و جنایتکار و .... ۱۴۰۲/۰۹/۲۷
خبر ، اسلام ستیزان ضد بشر و جنایتکار و ....
۱۴۰۲/۰۹/۲۷
نگرانی جدی آمریکا از انتقام همزمان متحدان ایران در چند منطقه
پنتاگون در حال بررسی حمله به اهداف نظامی حوثی‌ها در یمن در پاسخ به تشدید تهاجم به کشتی‌های نظامی و تجاری در دریای سرخ است اما در عین حال، از انتقام همزمان متحدان ایران در چند منطقه نگران است.
وبسایت آمریکایی سمافور ضمن انتشار تحلیل فوق، از قول مقامات دولت بایدن نوشت که آنها به طور فزاینده، نگرانند حوثی‌ها و حامیان آنها در تهران تلاش می‌کنند تجارت جهانی دریایی را تضعیف کنند، که با هدف کاهش تجارت با اسرائیل و بالا بردن هزینه‌های ایالات متحده و متحدانش برای حمایت از جنگ دولت تل‌آویو انجام می‌شود.
سمافور می‌افزاید: در حال حاضر، برخی از خطوط کشتیرانی جهانی، مسیر محموله‌های خود را از دریای سرخ و کانال سوئز به مسیرهای دور شاخ آفریقا منحرف می‌کنند، که به طور قابل توجهی زمان و هزینه‌های حمل‌ونقل را افزایش می‌دهد.
مقامات آمریکایی می‌گویند که در حال بررسی حمله به حوثی‌ها هستند اما نگران دامن زدن به یک جنگ گسترده‌تر علیه ایران و نیروهای نیابتی آن هستند. مقامات دولت بایدن بارها گفته‌اند که اولویت آنها این است که مناقشه خاورمیانه را صرفاً بر حمایت از کمپین اسرائیل برای بیرون راندن حماس از پایگاه خود در غزه متمرکز کنند، اگرچه آنها عملیات نظامی تهاجمی‌تر را رد نکرده‌اند.
ژنرال پاتریک رایدر، سخنگوی پنتاگون در واشنگتن با اشاره به حملات در دریای سرخ گفت: همان‌طور که در گذشته نشان داده‌ایم... ارتش ما در انجام اقداماتی که لازم و مناسب بدانیم، از جمله محافظت در برابر اقدامات در حوزه دریایی که می‌تواند نیروهای ما را تهدید کند، تردید نخواهد کرد.
ارتش یمن متعهد شده که پس از حمله حماس در 7 اکتبر به اسرائیل، به طور نظامی از حماس حمایت خواهد کرد. و حوثی‌ها کارزار خود را برای هدف قرار دادن کشتی‌های تجاری که می‌گویند به سمت بنادر اسرائیل در حرکت بودند، گسترش داده‌اند.
حوثی‌ها چند روز قبل، با یک موشک کروز به نفتکش استریندا با پرچم نروژ حمله کردند. آنها همچنین پیش از این، یک کشتی باری را که گفته می‌شود بخشی از آن متعلق به یک تاجر اسرائیلی بود، توقیف کردند و خدمه 25 نفره آن را به اسارت گرفتند.
سخنگوی حوثی‌ها گفت: «اگر غزه غذا و داروی مورد نیاز خود را دریافت نکند، همه کشتی‌هایی که در دریای سرخ عازم بنادر اسرائیل هستند، صرف‌نظر از ملیت‌هایشان، هدف نیروهای مسلح ما خواهند شد».
با وجود این مخاطرات، تعدادی از مقامات دفاعی فعلی و سابق ایالات متحده هشدار دادند که در صورت حمله به حوثی‌ها و سایر متحدان ایران، آمریکا و متحدانش با خطرات بزرگی رو‌به‌رو خواهند شد. تهران در بسیاری از کشورهای خاورمیانه گروه‌هایی را پرورش داده که می‌توانند همزمان در چندین منطقه انتقام بگیرند. «آیا این لحظه‌ای است که می‌توانیم بال‌های ایران را ببندیم یا آنها را از نظر استراتژیک به عقب برانیم؟ ژنرال مایکل ناگاتا، که در دوران اوباما بر نیروهای عملیات ویژه ایالات متحده در خاورمیانه نظارت داشت، گفت: زمان فعلی افتضاح است، زیرا به نظر من، ایرانی‌ها در قوی‌ترین موقعیت استراتژیک قرار دارند که احتمالاً از زمان انقلاب تاکنون در آن بوده‌اند.»
فشار افزایش هزینه واردات بر مصرف‌کنندگان صهیونیست
روزنامه صهیونیستی تایمز اسرائیل هشدار داد که اقدامات مقاومت یمن در ممانعت از عزیمت کشتی‌ها به اسرائیل، موجب افزایش هزینه واردات و همچنین هزینه مصرف‌کنندگان در این رژیم شده است.
این روزنامه می‌نویسد: کمپانی‌های عظیم حمل‌ونقل، دیگر از مسیر دریای سرخ حرکت نمی‌کنند، کشتی‌ها را از مسیری طولانی‌تر، و پرهزینه‌تر می‌برند؛ تغییر مذکور بر تجارت اسرائیل با آسیا، و نیز بر بازرگانی جهانی تأثیر می‌گذارد.
افزایش حملات شبه‌نظامیان حوثی تحت حمایت ایران در یمن به کشتی‌های مرتبط با اسرائیل، باعث شد کمپانی‌های جهانی کشتی‌های عظیم باری خود را به‌طور موقت از مسیر دریای سرخ روانه نکنند. این همچنین تهدیدی برای بسته‌شدن یک مسیر تجاری کلیدی واردات و صادرات اسرائیل با خاور دور و گذار کشتی‌ها به مقصد اروپا است.
از شروع جنگ میان اسرائیل و حماس در ۷ اکتبر، حوثی‌ها، که به انصار‌الله نیز معروف‌اند، در روند فزاینده‌ای به کشتی‌های مرتبط با اسرائیل در دریای سرخ حمله‌های پهپادی و موشکی کرده‌اند. گروه مسلح شبه‌نظامی که بخش بزرگی از شمال یمن را در کنترل دارد، خود را جزو «محور مقاومت» گروه‌های وابسته به ایران اعلام کرد.
نیروهای شبه‌نظامیان حوثی یمن که از دست‌نشاندگان ایران است، در راستای ابراز همبستگی و حمایت از حماس در روزهای اخیر تهدید کرده‌اند که تا زمانی که اسرائیل جنگ را متوقف نکند، به هر کشتی متعلق به اسرائیل یا هر کشتی که به مقصد یکی از بنادر این کشور می‌رود، حمله خواهند کرد.
تهدید بی‌رویه فوق موجب شد دو کمپانی عظیم کشتیرانی، کمپانی کشتیرانی مدیترانه و CMA CGM از روز شنبه، گذر از کریدور دریایی دریای سرخ و کانال سوئز مصر را متوقف کنند، و بازرگانی بین‌المللی اسرائیل و نیز بازرگانی جهانی را به خطر اندازند.
این تصمیم پس از آن اعلام شد که کمپانی عظیم کشتیرانی دانمارک، Maersk و کمپانی کشتیرانی آلمانی HapagLiod روز جمعه، پس از آنکه موشک بالستیک شبه‌نظامیان حوثی به یک کشتی باربری در دریای سرخ، نزدیک تنگه استراتژیک باب‌المندب اصابت کرد، تصمیم مشابهی را اعلام کردند.
کشتی‌های کانتینری که از خاور دور به مقصد اسرائیل می‌روند، اکنون می‌بایست مسیری را پیش گیرند که ۴۰درصد طولانی‌تر است و آفریقا و دماغه Good Hope را دور بزنند که به این ترتیب زمان حمل‌ونقل کالاها بین دو تا چهار هفته افزوده می‌شود و هزینه هر کشتی را تا ۱میلیون دلار بالا می‌برد. اضافه بهای یاد‌شده باعث افزایش هزینه واردکنندگان و در نتیجه افزایش بهای کالا برای مصرف‌کننده در اسرائیل می‌شود.
واشنگتن‌پست: اسرائیل برای فلسطینیان راهی جز جنگ باقی نگذاشته است
تحلیلگر واشنگتن‌پست در گزارشی از فلسطین اشغالی تاکید کرد: زندگی فلسطینی‌ها در کرانه باختری وضعیتی کابوس‌وار است و همین توضیح می‌دهد که چرا لازمه صلح، رویارویی و جنگ با اسرائیل است.
دیوید ایگناتیوس در تحلیل واشنگتن‌پست نوشت: روستانشینان ساکن زونوتا مجبور به ترک محل سکونت‌شان هستند، زیرا خشونت شهرک‌نشینان اسرائیلی در کرانه باختری به طور چشمگیری افزایش یافته است.
«اکرام قرآن» روی پشت‌بام خانه‌اش در البیره ایستاده و به تپه‌ای ۱۰۰ متر
دورتر اشاره می‌کند که سال‌ها پیش زمانی که دختربچه بود در میان درختان انجیر و زیتون پرسه می‌زد. اکنون چیزی که او می‌بیند حصار سیم خاردار در امتداد تپه است، جایی که یک شهرک اسرائیلی برپا شده است.
چهار سرباز اسرائیلی پنج دقیقه بعد از پایین آمدن ما از پشت‌بام از راه می‌رسند. آنان می‌گویند برای مسائل امنیتی خواستار مشاهده مدارک شناسایی من و قرآن هستند. ما خوش‌شانس بودیم. قرآن می‌گوید اواخر ماه گذشته یک جوان ۲۰ساله فلسطینی در خیابان مجاور خانه‌اش مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد.
زمانی که سربازان اسرائیلی رفتند قرآن به من گفت: «این ظلم آشکار آنان علیه ماست». خانواده او خانه‌شان را در سال ۱۹۶۱ میلادی ساخته بودند. اسرائیلی‌ها دو دهه پس از آن به دنبال تصرف کرانه باختری در جریان جنگ ۱۹۶۷ میلادی شروع به ساخت شهرک‌های خود کردند. امروز او در خانه خود که در بخش کوچکی از منطقه شناخته‌شده به نام C می‌باشد به سر می‌برد جایی که ۶۰درصد کرانه باختری تحت کنترل کامل اسرائیل است.
من هفته گذشته به مدت سه روز به کرانه باختری سفر کردم و از تپه‌های خشک الخلیل در جنوب تا ارتفاعات نابلس در شمال آن منطقه را دیدم. آنچه دیدم الگویی از سلطه اسرائیل و سوءاستفاده‌های گاه به گاه بود که زندگی روزمره را برای بسیاری از فلسطینیان به وضعیتی تحقیرآمیز تبدیل می‌کند.
برای رانندگی در اینجا یک راه‌حل «دو پلاکی» وجود دارد. شهرک‌نشینان اسرائیلی با پلاک‌های زرد روی بزرگراهی به نام مسیر۶۰ رانندگی می‌کنند در حالی که فلسطینیان با پلاک‌های سفید در جاده‌های کوچک و پر از دست‌انداز حرکت می‌کنند. نگه‌داشتن فلسطینیان و بازرسی آنان، تحقیر آن جمعیت و تجاوز آشکار به حقوق‌شان به یک روال بد تبدیل شده است. شما در اینجا فشار‌های روزانه اشغالگرانه اسرائیل بر فلسطینیان را می‌بینید و همین موضوع امید مشترک برای تشکیل کشور فلسطین را تبدیل به یک افسانه می‌سازد. شهرک‌نشین‌ها و پاسگاه‌های اسرائیلی بر فراز تپه‌های کرانه باختری و حصار‌های بلند و دیوار بتنی نمادی از این وضعیت هستند. تعداد شهرک‌نشین‌های رسمی و ناشناخته اسرائیلی‌نشین در حال افزایش هستند.
در تپه‌های خشک جنوب هبرون در لبه جنوبی کرانه باختری کشاورزان اسرائیلی سعی کرده‌اند چوپانان بادیه‌نشینی را که برای یک قرن در آن سرزمین به چرای دام‌های‌شان می‌پردازند را از آنجا بیرون کنند. «صالح ابوعواد»
یکی از آن چوپانان بادیه‌نشین است. شهرک‌نشینان مهاجم به وی گفتند: «اینجا سرزمین ماست و تو نباید اینجا باشی.» او می‌گوید شهرک‌نشینان بعدا بازگشتند و شش چادر او را سوزاندند و ۱۳۰ رأس گوسفند او که نزدیک به ۵۰هزار دلار قیمت داشتند را از آنجا دور کردند.
بسته شدن جاده‌ها سفر را برای اعراب به یک کابوس تبدیل می‌کند. ما از ورودی‌های رشته‌ای از شهر‌ها و روستا‌های فلسطینی به سمت مناطق شمالی عبور کردیم. اکثر آن مناطق توسط ارتش اسرائیل با انبوهی از خاک یا دروازه‌های فلزی مسدود شده‌اند. فلسطینیانی که می‌خواهند به خارج از روستا‌های خود در منطقه C سفر کنند باید از پست‌های بازرسی با حضور سربازان اغلب دمدمی‌مزاج اسرائیلی عبور کنند. شما می‌توانید پیامد‌های این آزار و اذیت را مشاهده کنید.
من دو مورد شرورانه درگیری‌ها را در جاده شمال به سمت نابلس مشاهده کردم، جایی که شهرک‌نشینان و سربازان اسرائیلی به روستا‌های فلسطینی حمله کردند. حدود ۲۰۰ «شهرک‌نشین خشمگین» به روستای تورموس آیا حمله کردند. آنان تقریبا ۳۰ خانه و ۶۰ خودرو را سوزانده و یک فلسطینی را کشتند و ۱۲ نفر را مجروح ساختند. آخرین روز را در الخلیل گذراندم. ساکنان آنجا به من گفتند زندگی در کرانه باختری به یک کابوس تبدیل شده است. یکی از ساکنان آنجا به من گفت: «شما در شهر خود در محاصره هستید. شما نمی‌توانید خانواده خود را به جایی ببرید. شما در کانتون‌ها زندگی می‌کنید، جدا از همه. آنچه شما در این لحظه می‌خواهید این است که زنده بمانید و هیچ‌کس از اعضای خانواده خود را از دست ندهید.»
رئیس پنتاگون: درباره تهدیدات ایران در منطقه با مقامات اسرائیل رایزنی کردم
«لوید آستین» وزیر دفاع آمریکا روز دوشنبه 27 آذر در سرزمین‌های اشغالی با وزیر جنگ رژیم صهیونیستی دیدار کرد. وی در سخنانی گفت: «با همتای اسرائیلی خود درباره حمله مستمر برای شکست حماس و همچنین اهداف و مراحل آن و حمایت از غیرنظامیان گفت‌وگو کردم». آستین اضافه کرد: «با همتای اسرائیلی خود بر تهدیداتی که ایران در منطقه از آن حمایت می‌کند تمرکز کرده و بر پایبندی مشترک خود برای مقابله با این تجاوز تاکید کردیم». آستین همچون دیگر بسیاری از متحدان آمریکا از حق رژیم صهیونیستی برای دفاع از خود حمایت کرده ولی به‌ظاهر درخصوص وضعیت اسفبار غیرنظامیان در غزه با تشدید حملات صهیونیست‌ها انتقاد کرده است.
پیشتر رئیس ستاد نیروهای مسلح ایالات متحده در سفر به تل‌آویو به خبرنگاران گفت که رئیس پنتاگون درباره برنامه‌ریزی تل‌آویو برای انتقال به سوی مرحله بعدی جنگ، با رهبران ارشد رژیم صهیونیستی از جمله نخست‌وزیر اسرائیل بنیامین نتانیاهو و وزیر جنگ این رژیم یوآو گالانت گفت‌وگو می‌کند. وی تصریح کرد: «آنچه امروز درخصوص عملیات زمینی فشرده به همراه حملات هوائی شاهد هستید، تا ابد ادامه ندارد و یک مرحله از یک مبارزه است». مدیر برنامه مطالعات نظامی و امنیتی مؤسسه سیاست خاور نزدیک واشنگتن مایکل آیزنشتاد گفته است که به نظر می‌رسد که ایالات متحده و رژیم صهیونیستی درخصوص انتقال نهائی به مرحله بعدی کارزار نظامی اسرائیل به توافق رسیده‌اند اما واشنگتن تمایل دارد هرچه سریع‌تر این انتقال نبرد به مرحله‌ای دیگر رخ دهد و اسرائیل می‌گوید که به زمان بیشتری نیاز دارد.
او گفت: «توافق اساسی...درباره لزوم انتقال به سوی یک رویکرد هدفمندتر صورت گرفته است اما اختلافاتی درخصوص زمانبندی وجود دارد».