905 - خبر ، اسلام ستیزان ضد بشر و جنایتکار و .... ۱۴۰۲/۱۰/۱۲
خبر ، اسلام ستیزان ضد بشر و جنایتکار و ....
۱۴۰۲/۱۰/۱۲
گاردین: در واشنگتن این نگرانی وجود دارد که هرگونه تشدید تنش می‌تواند نفوذ ایران را در منطقه تقویت کند
گاردین می‌افزاید: تاکنون، جنگ در غزه، سناریوی کابوس‌آور مناقشه گسترده‌تر ایالات متحده و ایران در خاورمیانه را تسریع نکرده است اما پس از رویدادهای چند روز گذشته، به نظر می‌رسد که این خطر جدی‌تر شده است.
این روزنامه چاپ لندن عنوان می‌دارد: مرکز خطر در دریای سرخ است، جایی که نیروهای یمنی تحت حمایت ایران به کشتی‌های باری با ارتباط واقعی یا احتمالی با اسرائیل حمله می‌کنند. ایالات متحده یک ائتلاف دریایی چندملیتی تشکیل داده است اما رئیس‌جمهور جو بایدن گفته است که می‌خواهد از رویارویی مستقیم نظامی با حوثی‌ها به دلیل ترس از تشدید تنش اجتناب کند.
گاردین خاطرنشان کرد: روز یکشنبه، نیروهای دریایی آمریکا برای اولین بار از این خط قرمز خود عبور کردند و همه خدمه سه قایق حوثی را که به یک کشتی کانتینری حمله کرده بودند، کشتند (به شهادت رساندند). گرانت شاپس، وزیر دفاع بریتانیا، گفت که اگر حملات یمنی‌ها ادامه یابد، بریتانیا در انجام اقدامات بیشتر تردید نخواهد کرد.
این روزنامه مدعی است: اکنون، در حالی که تهران درخواست‌های واشنگتن و لندن برای پایان دادن به حمایت خود از حوثی‌ها را رد می‌کند، یک ناوشکن ایرانی به دریای سرخ رفته است. در همین حال، بریتانیا و ایالات متحده، احتمالاً با یک کشور اروپایی دیگر، در حال بررسی هشدار درباره حمله به تأسیسات نظامی در یمن هستند. در این‌جا نگاهی به آنچه در حال وقوع است، و چرا ترس‌های جدی در مورد آنچه در آینده اتفاق می‌افتد وجود دارد.
گاردین با طرح سؤالی درباره اینکه بحران چگونه آغاز شد؟ عنوان می‌کند: بلافاصله پس 7 اکتبر، عبدالمالک الحوثی رهبر حوثی‌ها حمایت خود را از حماس اعلام کرد و گفت که نیروهایش «آماده حرکت صدها هزار نفری برای پیوستن به مردم فلسطین و مقابله با دشمن هستند».
در ادامه این گزارش عنوان شده است: این ممکن است اغراق‌آمیز باشد. در ماه آینده، دخالت حوثی‌ها به حملات موشکی و پهپادی محدود شد که عمدتاً توسط اقدامات متقابل ایالات متحده و اسرائیل رهگیری شد. اما در 19 نوامبر، یمنی‌ها از یک هلیکوپتر برای توقیف یک کشتی باری در دریای سرخ استفاده کردند که توسط ژاپن اداره می‌شد اما در نهایت متعلق به یک تاجر اسرائیلی بود. حوثی‌ها گفتند که تمام کشتی‌های مرتبط با اسرائیل «به یک هدف قانونی برای نیروهای مسلح تبدیل خواهند شد».
این روزنامه چاپ لندن همچنین اظهار می‌دارد: ایمنی کشتیرانی در دریای سرخ برای اقتصاد جهانی مهم است زیرا این یک مسیر تجاری مهم است که آسیا را به اروپا و ایالات متحده متصل می‌کند. 30 درصد از ترافیک جهانی کانتینر از این منطقه می‌گذرد و هر گونه تهدید قابل توجهی برای ایمنی آن می‌تواند عواقب منفی بر قیمت نفت و در دسترس بودن اقلام تولید شده در آسیا در غرب داشته باشد. اسرائیل همچنین به شدت به ترافیک دریای سرخ وابسته است، به طوری که اکثر واردات و صادرات از طریق دریا انجام می‌شود.
در ادامه آمده است: حوثی‌های یمنی عملاً در جنگ با عربستان پیروز شدند. اکثر یمنی‌ها اکنون در مناطق تحت کنترل شورشیان زندگی می‌کنند و حوثی‌ها در حال حاضر بیشتر شمال کشور را اداره می‌کنند و خط ساحلی دریای سرخ را به عهده دارند. مهم این است که حوثی‌ها به عنوان بخشی از خصومت دیرینه این کشور با عربستان سعودی از سوی ایران حمایت می‌شوند
گاردین اذعان دارد: بسیاری از یمنی‌ها این عملیات را ابزاری مشروع برای اعمال فشار بر اسرائیل و متحدانش برای دفاع از غیرنظامیان فلسطینی می‌دانند و تحلیلگران می‌گویند مداخله حوثی‌ها به تقویت حمایت داخلی آنها کمک کرده است.
این روزنامه مدعی است: حوثی همچنین بر این باورند که حملات در دریای سرخ می‌تواند آنها را به بازیگر جهانی مهم‌تری تبدیل کند که مترادف با کل یمن است.
در این گزارش همچنین اشاره شده است: هفت شرکت از 10 شرکت بزرگ کشتیرانی جهان، از جمله بریتیش پترولیوم و شرکت آلمانی Hapag-Lloyd، استفاده از کانال سوئز و دریای سرخ را در نتیجه بحران به حالت تعلیق درآورده‌اند. مرسک یک هفته پیش عملیات خود را در این منطقه آغاز کرده بود اما پس از حمله به هانگژو دوباره آنها را به حالت تعلیق درآورد. در حالی که برخی دیگر پس از سازماندهی ائتلاف دریایی ایالات متحده برای حفاظت از منطقه، خدمات خود را از سر گرفتند، بسیاری از کشتی‌های کانتینری هنوز از مسیرهای جایگزین استفاده می‌کنند و بسیاری از کشتی‌ها به جای آن از آسیا به اروپا در اطراف آفریقای جنوبی سفر می‌کنند - سفری که می‌تواند تا دو هفته بیشتر طول بکشد.
این روزنامه همچنین تصریح کرد: داده‌هایی که هفته گذشته توسط Flexport، یک شرکت تدارکات جهانی منتشر شد، نشان داد که نیمی از کشتی‌های کانتینری از منطقه دوری می‌کنند که حدود 18 درصد از ظرفیت کانتینری جهانی را تشکیل می‌دهد. این باعث افزایش هزینه‌ها می‌شود – با اضافه‌کاری حدود 5000 دلار (3927 پوند) به ازای هر کانتینر 40 فوتی که احتمالاً نرخ‌ها را به سه برابر قبل از شروع بحران افزایش می‌دهد.
گاردین می‌افزاید: تنها بریتانیا و ایالات متحده کشتی‌های خود را ارسال کرده‌اند، نکته قابل توجه این است که بحرین تنها کشور عربی است که به طور علنی به آن ملحق شده است و بیشتر آنها می‌بینند که تأثیر اقتصادی آن بیشتر از خطرات دفاع از اسرائیل است.
در ادامه همچنین عنوان شده است: در همین حال، ایالات متحده به دلیل نگرانی‌های عربستان سعودی در مورد تأثیر حمله بزرگ به حوثی‌ها بر تلاش‌های این کشور برای نهائی کردن توافق صلح در یمن، محدود شده است. و در واشنگتن این نگرانی وجود دارد که هرگونه تشدید تنش می‌تواند نفوذ ایران را در منطقه تقویت کند. اما ناظران جنگ پژوه بیشتر می‌گویند که احتمال حملات به کشتیرانی بدون هیچ واکنش عمده‌ای تنها باعث تکرار بیشتر آنها می‌شود.
گاردین با ذکر این سؤال که آیا بحران ممکن است بدتر شود؟ خاطرنشان کرد: حملات ایالات متحده به کشتی‌های حوثی‌ها به خودی خود تعیین‌کننده نیستند: اگرچه فاصله قابل توجهی از رویه قبلی دارند، اما با حمله به پایگاه‌های شبه‌نظامیان در یمن فاصله زیادی دارند. اما اگر تهدید در دریای سرخ ادامه یابد، شرکت‌های کشتیرانی که قبلاً از این منطقه اجتناب می‌کنند، احتمالاً به این کار ادامه می‌دهند و بیشتر از آنها الگوبرداری می‌کنند. قیمت‌های جهانی نفت هنوز تحت تاثیر این بحران قرار نگرفته است و هفته گذشته به دلیل اعتقاد به بازگشایی مسیر کاهش یافت. هر حسی مبنی بر اینکه تهدید دوباره در حال رشد است و هیچ استراتژی خروج مؤثری در کار نیست، می‌تواند باعث این تغییر شود.
در پایان این گزارش اشاره شده است: حوثی‌ها هیچ نشانه‌ای از بازدارندگی نشان نداده‌اند و اخیراً گفته‌اند که تا زمانی که کمک‌های بشردوستانه به غزه اجازه داده نشود و اسرائیل حملات خود را متوقف کند، دخالت در کشتیرانی(در باب المندب) را متوقف نخواهند کرد «حتی اگر آمریکا موفق شود کل جهان را بسیج کند». اگر حوادث روز یکشنبه این محاسبات را تغییر ندهد، ممکن است ایالات متحده در نهایت تصمیم به حمله به اهدافی در یمن بگیرد، تنش‌ها با ایران را تشدید کرده و خطر رویارویی گسترده‌تری را ایجاد می‌کند که بایدن بسیار مشتاق اجتناب از آن بوده است.