پاسخ شاعرانه و زیبای شاعر کشورمان «افشین علا» به توهین یک فوتبالیست سابق که امروزه افسار بردگی دشمنان ایران را به گردن انداخته و بنا به صلاحدید اربابانش به مقدسات و اعتقادات مردم ایران هتاکی می‌کند. شعر افشین علا از این قرار است:
غذای نذری و شربت؟ چه گفت مردک پست؟
گدای اجنبی افسار خود چگونه گسست؟
زبان الکن این لات، ازچه لال نشد؟
میان دست پلیدش قلم چرا نشکست؟
دهن‌کجی به شهیدان و ادعای شعور؟
مجیزگویی خصم و به خلق، ضربت شست؟
کسی که نان سگان می‌خورد چه می‌فهمد؟
غذا و شربت نذری نشانه‌ی شرف است
حرام‌خوار چه داند که شد به کام شهید
نه نان و شربت نذری، که می‌ز جام الست
به خویش غره نگردد! خطاب من نه به اوست
که شأن شاعر دل‌خون کجا و جاهل مست؟
دلم پر است نه از او که نیست جز مگسی
دلم پر است ز مصدرنشین سفله‌پرست
دلم پر است از آنان که اسوه می‌سازند
به دست خویش برای جوان ز مردم پست
ز صاحبان مناصب که از خصومت‌شان
هر آن‌که ناصح و دلسوز بود و نخبه، نرست
هر آن‌که گیشه پسندید، نورچشمی شد
هر آن‌که شوت بلد بود و گل، به صدر نشست
گناه را ز سلبریتیان مبین که نظام
خودش به تازه به دوران رسیدگان دل بست
برای مردم دانا رسانه هست؟ که نیست
سخن‌شناس و هنرور به خانه نیست؟ که هست
ز مدح و نوحه، جوانان چقدر‌گریه کنند؟
ز نطق‌های شعاری چه آورند به دست؟
خطای شیوه‌ی تبلیغ و حکمرانی ماست
گدای غرب، اگر حرمت شهید شکست...