۱۸۱ - شهيد مطهرى : چرا انسان مؤمن اهل قهقهه و حرکات جلف و سبک نیست؟ ۱۴۰۳/۰۴/۰۱
چرا انسان مؤمن اهل قهقهه و حرکات جلف و سبک نیست؟
۱۴۰۳/۰۴/۰۱
ویلیام جیمز می‌گوید: «اگر خوشی به انسان مذهبی رو آورد، خنده‌های جلف و سبک از او دیده نمی‌شود و اگر غمی به او روی نماید، ناله و ناسزا از او شنیده نمی‌شود.»
این وقار و سنگینی ناشی از این است که روح آدمی به واسطه مذهب، عمیق‌تر و نافذتر و دوراندیش‌تر می‌شود و عمده چیزی که بر روح مؤمنان سایه میافکند و بلکه باید گفت سنگینی میافکند فکر مبدأ و معاد است. در اخبار دینی هم درباره رسول اکرم(ص) وارد شده که «ضحکه التبسم» (خنده او تبسم بود) و همچنین درباره مؤمن وارد شده که از قهقهه پرهیز دارد. به هر حال این سنگینی و وقار مؤمنان به واسطه حمل بار بزرگی است که بر روح خود دارند. دیگران به منزله ماشینی خالی هستند که به سرعت در حرکت است و دیوارها و چوبهایش لقلق میکند و آنها به منزله ماشینی هستند که ظرفیت خود را پر کرده و در دستاندازها و پستی و بلندیها زیاد بالا و پایین نمیپرد و زیاد صدا راه نمیاندازد و ماشین هم برای بارگیری ساخته شده نه برای خالی حرکت کردن. در آدمی هم ظرفیت عقیده و ایمان و مذهب وجود دارد.
* استاد شهید مطهری، یادداشت‌ها، ج۴، ص۱۶۹ (با تلخیص)