۶۱۳ - خاطره ای از شهدای سازمان بهزیستی: شـهدای غریـب ۱۴۰۳/۰۵/۰۸
خاطره ای از شهدای سازمان بهزیستی:
شـهدای غریـب
۱۴۰۳/۰۵/۰۸
کامران پورعباس
آمار رسمی شهدای سازمان بهزیستی که از سوی مسئولان بهزیستی اعلام شده، 62 شهید است؛ اما ظاهراً این آمار شامل شهدای شاخص بهزیستی است و بیشتر شهدایی را در بر می‌گیرد که در کودکی تحت پوشش بهزیستی بوده‌اند و گر نه آمار شهدا و ایثارگران بهزیستی خیلی بیشتر از اینهاست و به ویژه شهدا و ایثارگران زیادی داریم که از مسئولان و کارمندان و معلولان و جامعه هدف سازمان بهزیستی بوده‌اند.
تصویر و مشخصات شهدای شاخص بهزیستی در سایت سازمان بهزیستی کشور موجود است. اغلب این شهدا در جوانی و حتی نوجوانی به شهادت رسیده‌اند. چهار شهید گمنام هستند. تعدادی از این شهدا از شهدای بسیار معروف و شاخص کشوری هستند و چند شهید نیز از شهدای لشکر ثارالله کرمان و از یاران و یاوران شهید حاج قاسم سلیمانی در جنگ تحمیلی بوده‌اند.
در این گزارش ادای احترام می‌کنیم به شهدای بهزیستی و برخی اخبار و اطلاعات موجود در مورد این شهدای غریب و عزیز را مرور می‌کنیم.
یادبود شهدای سازمان بهزیستی و جبهه مقاومت در سال 1402
8 بهمن 1402، یادبود شهدای سازمان بهزیستی و جبهه مقاومت با حضور مقامات کشوری و لشگری و خانواده‌های شهدا و کارکنان سازمان بهزیستی کشور برگزار شد.
در ابتدای این مراسم یاد و خاطره «برادران غریب» ثابت و ثاقب شهابی نشاط فرزندان سازمان بهزیستی، شهید عابد منصوری از جامعه هدف سازمان بهزیستی و از شهدای انفجار تروریستی کرمان، شهید مهدی زاهدلویی از شهدای مدافع امنیت، شهید مدافع حرم سجاد باوی از کارکنان اورژانس اجتماعی و فرزندان و کارکنان شهید سازمان بهزیستی گرامی داشته شد.
در ادامه این برنامه یاد و خاطر «قهرمان گمنام» پاسدار شهید سید رضی موسوی همرزم شهید حاج قاسم سلیمانی با حضور خانواده این شهید بزرگوار گرامی داشته شد.
خانواده‌های شهیدان همدانی، دریافر، نامجو، ابوالفتحی، محمدی، زبرجدی، صادقی، امان اللهی، خداکرم، صبوری، اللهی، امانی و ذاکر حسینی در این مراسم به بیان خاطرات و ویژگیهای شخصیتی این شهدای گرانقدر پرداختند.
در این مراسم، پرچم گنبد حرم مطهر حضرت علی‌بن موسی‌الرضا(ع) توسط خادمین آستان قدس رضوی، دل‌های عاشقان و دلدادگان به شهدا را به صحن و سرای حضرت خورشید راهی کردند و نوای «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِیِّ بْنِ مُوسَی الرِّضَا الْمُرْتَضَی...» بر لبان حاضرین جلسه زمزمه شد.
ایراد سخنرانی از سوی علی محمد قادری معاون وزیر و رئیس سازمان بهزیستی کشور و ناصر ابوشریف نماینده جنبش جهاد اسلامی در ایران در رثای شهدای بهزیستی و مقاومت از دیگر برنامه‌های این مراسم معنوی بود.
بخش پایانی این مراسم نیز با مرثیه‌سرایی، عزاداری و سینه‌زنی همراه بود که حاضرین با شهدای والامقام نظام اسلامی، تجدید پیمان کردند.
شهدای بهزیستی نمادی از فراگیری انقلاب اسلامی
۲۹ تیر ۱۴۰۱، یادواره ملی شهدای بهزیستی با عنوان «غریب‌تر از هر غریب»، با مشارکت بهزیستی، بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ، شهرداری تهران، سپاه محمّد رسول‌الله(ص) تهران بزرگ و کنگره ملی شهدای استان تهران در فرهنگسرای بهمن شهر تهران با حضور گرم خانواده‌های شهدا، فرزندان سازمان بهزیستی و مسئولان بهزیستی و بنیاد شهید برگزار شد.
سید امیرحسین قاضی‌زاده رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران در این یادواره گفت: شهدای سازمان بهزیستی در کانون گرم خانواده نبوده و درد بی‌پدری را چشیدند و به نوعی تحت سرپرستی بهزیستی بودند اما با تمام این مشکلات آن‌قدر شخصیتهای قوی و ممتازی داشتند که زمانی که بهانه‌های زیادی برای کمبودهای عاطفی داشتند، با درک این مسئله که دین خدا نیاز به یاری دارد در مسیر فرمان نایب امام زمان حرکت و جان خود را در این راه فدا کردند.
قاضی‌زاده‌هاشمی خاطرنشان کرد: این شهدا همواره به ما نشان می‌دهند که مسیر خدا باز است، طوری که اگر در قیامت از ما سؤال شود که چرا از مسیر درست غافل شدید، بهانه‌ای نداریم زیرا این شهدا حجتهایی برای ما بودند که با وجود زندگی سخت به این درجه رسیدند.
علی محمد قادری معاون وزیر و رئیس سازمان بهزیستی کشور در مورد این برنامه گفت: این برنامه بزرگداشت رشادتها و فداکاریهای ۶۲ شهیدی است که یتیم و فاقد سرپرست بودند و در مراکز سازمان بهزیستی بزرگ شدند و مایه افتخار برای سازمان بهزیستی که از دل مراکز خودش فرزندانی را روانه جبهه‌ها کرد و در فضای ایثارگری و فرهنگ شهادت حضور یافتند و در نهایت آسمانی شدند.
خانم سمانه زمانی مدیرکل وقت بهزیستی استان تهران با بیان اینکه عزت و عظمت جمهوری اسلامی رهین خانواده معظم شهدا است، خاطرنشان کرد: شهدای بهزیستی نمادی از فراگیری انقلاب اسلامی هستند و این نشان‌دهنده آن است که این انقلاب عظیم سرمایه همه اقشار ملت غیور ایران است.
در این مراسم که مادران شهدای گمنام حضور داشتند، به صورت نمادین ۶۲ شهید بهزیستی توسط مادران شهدای گمنام به فرزندخواندگی پذیرفته شدند.
در ادامه گزارش یادی می‌کنیم از برخی شهدای سازمان بهزیستی.
شهدای گمنام سازمان بهزیستی
سازمان بهزیستی چهار شهید جاویدالاثر دارد که ان شاء الله مطابق نقل معروف، میهمانان ویژه حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) هستند.
شهید جاویدالاثر اکبر محمدی خالد 20 ساله بود که در ۱۳۶۵/۶/۱۰ در منطقه عملیاتی کربلای۲ به شهادت رسید. سنگ یادبود شهید در امامزاده علی‌اکبر چیذر نصب شده است.
تنها یک نامه از شهید باقی مانده است که خطاب به یکی از دوستان کشتی‌گیر خود نوشته است و از او خواسته است تا برای امام و رزمندگان و روحانیت دعا کند و کارش را در بسیج دنبال کند و به وی وعده داده است که صدام حتماً نابود می شود و در پایان نیز خاطرنشان کرده است: به امید دیدار در کربلا.
شهید جاویدالاثر علی‌اکبر کهرازهی، 15 ساله بود که در ۱۳۶۵/۱۱/۷ در منطقه عملیاتی کربلای۵ به شهادت رسید.
شهید جاویدالاثر حسین بیگی، 20 ساله بود که در ۱۳۶۲/۱۰/۱ در منطقه عملیاتی خیبر به شهادت رسید.
شهید جاویدالاثر نصرت‌الله اسدبیگی، پاسداری 16 ساله بود که در ۱۳۶۱/۱۲/۲۹ در سومار به شهادت رسید.
برادران دوقلوی شهید
شهیدان ثاقب و ثابت شهابی نشاط بسیار در فضای مجازی معروف هستند و با عناوینی همچون «برادران غریب» و «دوقلوهای افسانه‌ای» شناخته می‌شوند.
این دو برادر، در 2/9/1343 در شهری ری متولد شده‌اند.
این دو برادر، جوان‌هائی بودند که در سال 1361 امدادگران خستگی‌ناپذیر گردان سلمان در جنگ تحمیلی به شمار می‌رفتند و با وجود آنکه شدیداً جانباز شده بودند، تا آخرین سال جنگ تحمیلی در جبهه حضور داشتند.
ثابت شیمیایی شده بود و ترکشهای زیادی داشت. ثاقب زخمهای ناشی از حضور در عملیاتهای مختلف را بر بدن داشت و جانباز شیمیایی و اعصاب و روان بود.
این دو برادر عزیز بعد از دفاع مقدس در پرورشگاه هم حضور داشتند و به بچه‌های بی‌سرپرست خدمت می‌کردند.
شهید ثاقب شهابی نشاط 34 ساله بود که در ۱۳۷۷/۱۰/۱۸ در اثر عوارض استنشاق گازهای شیمیایی در تهران به شهادت رسید. شهید ثابت شهابی نشاط 42ساله بود که در ۱۳۸۵/۹/۲۶ بر اثر جراحات ناشی از جنگ تحمیلی در تهران به شهادت رسید.
مزار این دو برادر شهید، در قطعه 50 بهشت زهرا در مجاورت یکدیگر است که تصاویر این دو مزار در کنار یکدیگر نیز در فضای مجازی بسیار بازنشر گردیده است.
شهدای مدفون در بهشت زهرا
علاوه‌بر شهیدان ثاقب و ثابت شهابی نشاط، شهدای زیادی از سازمان بهزیستی در بهشت زهرا آرمیده‌اند که از آنها یاد می‌کنیم.
شهید توفیق ندایی 21 سال داشت و در ۱۳۶۱/۶/۱۵ در بمب‌گذاری ضدانقلاب در خیابان خیام در شهر تهران به شهادت رسید.
شهید حسن وحدانی‌پور 19 سال داشت که در ۱۳۶۳/۱۱/۱۴ در بوکان به شهادت رسید.
شهید جمشید نوروزی‌زاده 28 سال داشت که در ۱۳۶۳/۸/۳۰ در جبهه جنوب به شهادت رسید.
شهید کامبیز‌هادیان خرسندی 51 سال داشت که در ۱۳۸۷/۵/۸ در تهران بر اثر جراحات ناشی از جنگ تحمیلی به شهادت رسید.
شهید فرهاد معظمی گودرزی 19 سال داشت که در ۱۳۶۱/۲/۲۲ در عملیات بیت المقدس در خرمشهر به شهادت رسید.
شهید غلامرضا معینی ثقفی 24 سال داشت که در ۱۳۶۱/۱۰/۱۱ در جزیره مجنون به شهادت رسید.
شهید علیرضا قنبری دولت‌آبادی 18 سال داشت که در ۱۳۵۹/۷/۵ در خرمشهر به شهادت رسید.
شهید احمد ضرغامی 24 سال داشت که در ۱۳۶۰/۶/۲۸ در منطقه عملیاتی ثامن‌الائمه به شهادت رسید.
شهید ابوالفضل عزیزی 20 سال داشت که در 17/3/1361 در منطقه عملیاتی بیت المقدس به شهادت رسید.
شهید احمد دانش یزدی 13 سال داشت که در ۱۳۵۷/۱۱/۲۳ در تهران به شهادت رسید.
شهید علی اصغر خسته‌بند 20 سال داشت که در ۱۳۶۳/۱۲/۱۷ در پیرانشهر به شهادت رسید.
شهید حسین حسین‌زاده، 24 سال داشت و در ۱۳۶۴/۴/۲۰ در شرهانی شهرستان دهلران به شهادت رسید.
شهید علی حاجی‌پور 19 سال داشت که در ۱۳۶۱/۱۱/۳۰ در منطقه مهاباد به شهادت رسید.
شهید فرهاد حاتمی 22 سال داشت که در ۱۳۶۳/۵/۲۶ در مریوان به شهادت رسید.
شهیدجواد جهانگرد شیرازی 18 سال داشت که در ۱۳۵۷/۱۱/۲۵ در تهران به شهادت رسید.
شهیدجهانبخش تقی‌لو 18 سال داشت که در ۱۳۶۷/۴/۷ در شاخ شمیران(آوردگاهی در آن سوی شهر حلبچه مُشرف بر سد دربندیخان واقع در کردستان عراق) به شهادت رسید.
شهید علی آذرفرراد 23 سال داشت که در ۱۳۶۳/۱۰/۲۹ در سردشت به شهادت رسید.
شهید مهدی وزیری‌پور 23 ساله بود که در ۱۳۶۰/۱۱/۱۸ در تنگه چزابه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید و مزارش در قطعه۲۴ بهشت زهرا است.
کتاب «تنگه چزابه» در سال 1386 بر اساس زندگینامه شهید مهدی وزیری‌پور به چاپ رسیده است. در این کتاب آمده است که همسر شهید می‌گوید: مهدی فردی بسیار باایمان، خوش‌قلب و بااحساس بود. در روزهای اول ازدواجمان مهدی یک روز همراه یک کارتن‌خواب به خانه آمد. او را با خود به حمام برد، سر سفره کنار خودمان نشاند و جای خواب برای او آماده کرد. خلاصه این که او کارتن‌خواب را همانند عضوی از خانواده می‌دانست. در آن روزها که مهدی به جبهه می‌رفت، هربار که بازمی‌گشت کارتن‌خواب جان تازه‌ای می‌گرفت تا زمانی که مهدی برای آخرین‌بار به جبهه رفت. شب قبل از رفتن مهدی کارتن‌خواب هم رفت و من دیگر او را ندیدم.
شهدای محله جوادیه
4 شهید بهزیستی دیگر که در بهشت زهرا آرمیده‌اند، ماجراهای مشترک و جالبی دارند.
شخصی به نام مرحوم حاج محمد مردی، خانه‌ای در محله جوادیه خرید. اتاقی در طبقه بالای خانه بود که ۷ جوان بی‌سرپرست که از بهزیستی خارج شده بودند، با سن‌وسال‌های مختلف در آن سکونت داشتند و درس می‌خواندند و کنارش کار هم می‌کردند و در برنامه‌های مسجد امام زمان(عج) جوادیه نیز پای ثابت بودند. وقتی حاج محمد متوجه شد اینها تحت پوشش بهزیستی‌اند و خانواده‌ای ندارند، به هیچ‌وجه راضی نشد از این خانه بروند. تازه برای‌شان شرط گذاشته بود زمانی می‌توانند از این‌جا بروند که ازدواج کنند و درس و دانشگاه‌شان تمام شده باشد.
رابطه صمیمانه‌ای بین حاج محمد و این بچه‌ها برقرار شده بود و فرزندان حاجی به‌عنوان فرزندان خانواده و به چشم برادر به این جوانها نگاه می‌کردند و خیر و برکت حضورشان هم در خانه و زندگی‌شان مشهود بود.
حاج محمد آن اوایل وضعیت مالی خوبی نداشت، اما به برکت وجود همین بچه‌ها، کسب و کارش در مغازه رونق گرفت و این نکته را همیشه به زبان می‌آورد.
این بچه‌ها در دوران دفاع مقدس به فرمان امام خمینی به جبهه رفتند و ۴ نفرشان به شهادت رسیدند.
زمانی که خبر شهادت این بچه‌ها می‌رسید، حاج محمد و همسرش جزو نخستین کسانی بودند که برای‌شان اشک می‌ریختند و احساس دلتنگی می‌کردند چرا که درست مثل فرزندانشان این بچه‌ها را دوست داشتند.
چهار شهید این خانه به عنوان داوطلب بسیجی از پایگاه بسیج مسجد امام زمان(عج) جوادیه چند مرتبه به جبهه رفتند و به شهادت رسیدند. اسامی و مشخصات این چهار شهید را ذکر می‌کنیم.
شهید افشین غفوری حقیقت 18 سال داشت و در 21/5/1362 در ارتفاعات حاجی عمران عراق به شهادت رسید.
شهید حمیدرضا صدیقی صدر 20 سال داشت و در ۱۳۶۵/۱۰/۲۲ در پاسگاه زید به شهادت رسید.
شهید سعید جمالی خصال 22 سال داشت که در ۱۳۶۲/۵/۱۴ در حاج‌عمران به شهادت رسید.
شهید احمد حیدرپور 18 سال داشت و در ۱۳۶۴/۴/۱۲ در منطقه عملیاتی والفجر۸ به شهادت رسید.
شهدای مدفون در گلزار شهدای کرمان
شهدای زیادی از سازمان بهزیستی در گلزار شهدای کرمان آرمیده‌اند که یادی از آنها می‌کنیم.
شهید علیرضا مینایی‌فر 16 ساله بود که در ۱۳۶۷/۳/۲۳ در شلمچه به شهادت رسید.
شهید مرتضی نشاط مبینی، 21 ساله بود که در ۱۳۶۰/۶/۲۷ در سوسنگرد به شهادت رسید.
شهید محمدیزدان‌یار 19 ساله بود که در ۱۳۶۵/۱۲/۱۴در عملیات کربلای۵ در شلمچه به شهادت رسید.
شهید محمد منصوری عزیزی 21 ساله بود که در ۱۳۶۱/۲/۱۰ در عملیات بیت‌المقدس در خرمشهر به شهادت رسید.
پاسدار شهید شهامت سعید 22 ساله بود که در ۱۳۶۳/۳/۴ در سوسنگرد به شهادت رسید.
شهید غلام عباس سروستانی استوار یکم ارتش و 26ساله بود که در ۱۳۶۴/۱۱/۲ در چزابه به شهادت رسید.
شهید احمد دولتی 20 ساله بود که در ۱۳۶۰/۱۰/۲۰ در گیلانغرب به شهادت رسید.
شهید محمود پاینده راوری 19 ساله بود که در ۱۳۶۰/۶/۳۱ در دزفول به شهادت رسید.
شهید محمدحسن آچاک 19 ساله بود که در ۱۳۶۲/۱/۲۲ در منطقه عملیاتی والفجر۱ در فکه به شهادت رسید.
پاسدار شهید محمد بکتاشی 24 ساله بود که در ۱۳۶۵/۴/۱۲ در مهران بر اثر اصابت تركش به شهادت رسید.
پاسدار شهید شیرزاد مرادی بنی‌اسدی از سپاه کرمان به جبهه‌ها اعزام شد و در عملیاتهای زیادی حضور داشت. 22 ساله بود که در ۱۳۶۲/۵/۱۶ در عملیات کربلای5 به شهادت رسید. در هنگام شهادت مسئول محور شناسایی اطلاعات لشکر41 ثارالله بود.
پاسدار شهید محمد سلیمی‌کیا از پیشتازان شهادت در سپاه کرمان بود، آن هم در زمانی که هنوز خبری از لشکر عظیم ثارالله کرمان نبود و تنها یکی دو گروهان و یا تیپ زرهی از کرمان در مناطق جنگی حاضر بودند. وی فرمانده یکی از گردانهای سپاه کرمان در عملیات شکست حصرآبادان بود. 25 ساله بود که در ۱۳۶۰/۷/۵ در منطقه عملیاتی ثامن‌الائمه آبادان به شهادت رسید.
پاسدار شهید محمدعلی زادگانی‌نسب از شهدای وزارت دفاع در کرمان بود و مهندسی آزمایشگاه خاک داشت و جاده‌های شهربابک و میناب، سوله‌های تیپ ذوالفقار و... زیر نظرش ساخته شده بودند. فرمانده قرارگاه امام رضا(ع) در تیپ مهندسی کوثر در جزیره مجنون بود و در 29سالگی در 10/2/1365 در منطقه عملیاتی فاو در جزيره مجنون به شهادت رسید.
پاسدار شهید حسین آتش‌افروز در جبهه حضوری مستمر و تأثیرگذار داشت. 29 ساله بود که در ۱۳۶۴/۱۱/۲۳ در منطقه عملیاتی والفجر۸ در فاو به شهادت رسید در حالی‌که فرمانده واحد اطلاعات لشکر 41 ثارالله بود.
پاسدار شهید حمید ایرانمنش معروف به «حمید چریک» از فرماندهان لشکر 41 ثارالله در دوران دفاع مقدس بود. روحیه شجاعت وی در دوران دفاع مقدس مثال زدنی بود و اولین جایی که به وی لقب چریک را دادند، در جریان حوادث کردستان بود. بارها در جبهه از ناحیه پا و کمر مجروح شد و و بدنش پر از ترکش بود.
شهید حمید ایرانمنش 27 ساله بود که در ۱۳۶۱/۲/۱۰ در عملیات بیت‌المقدس با رزمی متهورانه در حالی‌که بیش از بیست گلوله به تنش نشسته بود، به شهادت رسید.
مدال فتح از طرف آیت‌الله خامنه‌ای به خانواده شهید اعطا گردیده است.
شهید حاج قاسم سلیمانی در مورد شجاعت عجیبِ شهید حمید ایرانمنش گفته است: با حمید چریک در عملیاتهایی چون طریق‌القدس و فتح‌المبین بودیم. خیلی فرز بود و در شرایطی که آتش سنگین عراقیها روی خط ما بود، وی با گردانش به نزدیک خط عراقیها رفته و تمام خط‌شان را با استفاده از نارنجک از کار انداخته بود. شجاعت عجیبی داشت. کافی بود بداند در گوشه‌ای از خط نیاز به ابتکار یا ریسک است؛ اولین کسی که حاضر می‌شد وظیفه هدایت نیروها را بر عهده گرفته و وارد عمل شود، حمید ایرانمنش بود.
شهدای مدفون در استان کرمان
پاسدار شهید محمد هژبری در 21 سالگی در 4/1/1361 در دشت عباس بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و مزارش در گلزار شهدای ماهان کرمان است.
شهید حسین فلاح لاله‌زاری در 17 سالگی در ۱۳۶۳/۱۲/۲۳ در شرق دجله به شهادت رسید و مزارش در گلزار شهدای شهرستان لاله‌زار بردسیر است.
شهید محمود امیری نخودان در 19 سالگی در ۱۳۶۷/۱/۲۳ در خرمال به شهادت رسید و مزارش در گلزار شهدای بم است.
شهید محمد حسینی‌نسب قدرت‌آباد در 22 سالگی در ۱۳۶۰/۹/۱۳ در منطقه عملیاتی طریق‌القدس و شهید عباس حاج غلامرضایی در 24 سالگی در ۱۳۶۵/۱۰/۲۸ در شلمچه به شهادت رسیدند و مزار هر دو شهید در گلزار شهدای رفسنجان است.
سایر شهدای بهزیستی
شهید سید حسین اسماعیلی ضیابری، 24 ساله بود که در ۱۳۶۴/۵/۸ در فکه به شهادت رسید و مزارش در گلزار شهدای امامزاده عبدالله گرگان است.
شهید نوروزعلی رمضانی 19 بود که در ۱۳۶۶/۱۲/۳۰ در سرپل ذهاب به شهادت رسید و مزارش در گلزار شهدای گرگان است.
شهید بقاء ثمین تاب 20 ساله بود که در ۱۳۶۵/۴/۱۲ در عملیات کربلای۵ به شهادت رسید و مزارش در گلزار شهدای پایین در زنجان است.
شهید مهدی پرویزی 25 ساله بود که در ۱۳۶۶/۱۲/۲۸ در پنجوین عراق به شهادت رسید و مزارش در گلزار شهدای شهرستان بناب استان زنجان است.
شهید رضا عباسی گرجی 35 ساله بود که در ۱۳۶۶/۴/۴ در سردشت بر اثر اصابت ترکش به کمر به شهادت رسید و مزارش در گلزار شهدای شهرستان بیدستان قزوین است.
شهید مهدی توفیقی‌نسب 30 ساله بود که در ۱۳۶۵/۵/۱۰ در شلمچه به شهادت رسید و مزارش در بهشت رضا مشهد است.
شهید قربان عطائی 26 ساله بود که در ۱۳۶۵/۶/۴ در سردشت به شهادت رسید و مزارش در گلزار شهدای بیدک سبزوار است.
شهید نادر نظمی پویا 26 ساله بود که در ۱۳۶۵/۱۰/۱۹ در شلمچه و شهید اسدالله محمدیان مرادخواه 20 ساله بود که در ۱۳۶۳/۱۱/۹ در منطقه عملیاتی سردشت به شهادت رسیدند و مزار دو شهید در گلزار شهدای اراک است.
شهید محمدرستم دیدگانی در سال ۱۳۵۸ لباس سبز پاسداری را بر تن کرد و به‌عنوان عضو شورای فرماندهی سپاه رودبار مشغول به خدمت شد. بعدها وارد سپاه پاسداران منطقه ۱۰ تهران شد و با شروع جنگ تحمیلی بلافاصله به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شتافت.
سرانجام در ۲۶ سالگی در منطقه عملیاتی کورک پل سر پل‌ذهاب در ۱۲ فروردین ۱۳۶۱ به عنوان فرمانده عملیات بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزارشهدای روستای گاخس در رودبار آرام گرفت.
شهید شیعه‌زاده، یگانه شهید بهزیستی مازندران
شهید سیف الله شیعه‌زاده یگانه شهید بهزیستی مازندران است که شهرت و آوازه‌ای عظیم دارد و یکی از تصاویرش و ماجرای شهادتش بسیار معروف هستند.
شهید سیف الله شیعه‌زاده در 18 سالگی در ۱۳۶۴/۵/۱۰ در کردستان به شهادت رسید و مزارش در گلزار شهدای روستای تازه‌آباد در محمودآباد مازندران است.
شهید شیعه‌زاده از 16 سالگی به جبهه رفت و پس از دو بار حضور در جبهه در منطقه مریوان کردستان به شهادت رسید.
نقل معروف آن است که شهید شیعه‌زاده بیسیم‌چی بود و برگه‌ها و اطلاعات و کدهای مهمی همراهش داشت که در هنگام دستگیری توسط کومله‌های منافق و ضدانقلاب، آنها را می‌بلعد و هر چه هم که شکنجه‌اش می‌کنند سر سوزنی اطلاعات نمی‌دهد. از راه‌های مختلف شکنجه‌اش می‌دهند، از آتش سیگار و کابل داغ گرفته تا آب جوش و این شکنجه‌ها با شلیک تیر از ناحیه گردن بر سرش به پایان رسید و منجر به شهادت مظلومانه‌اش شد.
شهید غواص محمد صادق جاویدی
شهید محمد صادق جاویدی متولد سال 1348 در شهرستان خلخال است. محمدصادق فعالیتهای مذهبی خود را از سال اول راهنمایی با فعالیت در انجمن اسلامی مدرسه شروع کرد.
همیشه خود را مدیون شهدا می‌دانست و عشق و علاقه خاصی به شهدا و رزمندگان داشت. در تمامی مراسمات تشییع شهدا، چه در شهرستان خلخال و چه در دورترین نقاط شهرستان و در روستاهای مختلف شرکت می‌کرد.
در اوایل سال 1365 و در سن 17 سالگی به جبهه اعزام شد.
حدود 10 ماه در جبهه حضور داشت. در گردان تخریب و غواص بود. دوست صمیمی‌اش شهید عبدالواحد محمدی گفته است که ما شبها چندین کیلومتر آموزش غواصی داشتیم و وقتی از آب در می‌آمدیم بعضی وقتها حتی توان چند قدم راه رفتن را نداشتیم. من، محمد صادق را می‌دیدم که به دور از چشم سایر همرزمان در لابه‌لای نخلستان به نماز شب مشغول می‌شد.
محمد صادق از شهدای غواص عملیات کربلای4 بود.
عملیات کربلای۴ در دی ماه 1365 آغاز شد اما اطلاعات عملیات توسط آمریکا و منافقان در اختیار عراق قرار گرفت و عملیات به هدف نهائی خود که تهدید شهر بصره بود نرسید اما اهمیت جزایر تصرف شدۀ کربلای۴ در عملیات کربلای۵ مشخص شد، چرا که رزمندگان ایرانی چند هفته بعد عملیات کربلای۵ را در همان منطقه آغاز کردند و به پیروزی رسیدند.
یکی از دردناک‌ترین و سوزناک‌ترین وقایع 8 سال دفاع مقدس، شهادت عده زیادی از شهدای غواص در عملیات کربلای4 بود.
در جریان عملیات کربلای4 که طرح آن توسط آواکسهای آمریکایی لو رفته بود، عراقیها با هر چه تیربار و سلاح و ضدهوایی و دوشکا داشتند به داخل آب شلیک می‌کردند و تعدادی از غواصان دریادل ما در آب به شهادت رسیدند. تعداد دیگری از غواصان قهرمان ایران در حالی که بیشتر آنها مجروح بودند، جلوتر از خط مقدم به اسارت دشمن درآمدند. بعثیها، شهدا را بعد از شکنجه و اذیت و آزار، کیلومترها پیاده می‌برند و در گودالهایی که از قبل پیش‌بینی شده بود، زنده زنده و با لبان تشنه دفن می‌کنند. برخی شهدا با دستها و پاهای بسته شده در گورهای دسته‌جمعی دفن شدند.
پیکر برخی شهدای غواص که در زیر آب به شهادت رسیدند، به فاصله کوتاهی کشف و تشییع گردیدند. شهید محمد صادق جاویدی در زمرۀ این شهدا بود که در 3/10/65 در شب عملیات کربلای4 به شهادت رسید و به مدت تقریباً دو ماه و نیم مفقود بود و سرانجام پیکرش را به همراه عده‌ای دیگر از غواصان از اروند و خلیج‌فارس پیدا کرده بودند. پیکر مطهر شهید غواص محمدصادق جاویدی در 18/12/65 در خلخال تشییع شد.
پیکر سایر شهدای غواص بعد از 29 سال در عراق کشف شدند. خبر بازگشت 175 شهید غواصی که در سال 1394 تفحص و کشف شدند، جهان را به لرزه درآورد و در ایران موج کم‌نظیر و حیرت‌انگیزی ایجاد کرد و مظلومیت شهدای 8 سال دفاع مقدس را بیش از پیش فریاد زد. «کشف در گور دسته جمعی» و «کشف برخی پیکرها با دستان و پاهای بسته»، بلافاصله سر خط رسانه‌ها و فضای مجازی گردید.
۲۶ خرداد ۱۳۹۴، تشییع باشکوه و تاریخی پیکر 270 شهید گمنام که 175 نفر آنها شهدای غواص بودند، در تهران با حضور فوق‌العاده گسترده و پرشور مردم و مسئولان برگزار گردید.
شهیدی که پدر صبور بچه‌های بهزیستی بود
شهید محمد صبوری، 28 اردیبهشت 1328 در قائمشهر دیده به جهان گشود.
پدرش حجت‌الاسلام صبوری با كمك اهالی سید محله قائم شهر و اهدای قطعه زمینی در سال 1340، مسجدی بنا نهاد كه قبل از انقلاب کانون مبارزات ضدطاغوت بود.
بعد از پیروی انقلاب اسلامی، محمد در جذب و ساماندهی نیرو برای اعزام به میدان جنگ نقش مؤثری داشت به طوری كه بیشترین نیروهای اعزامی قائمشهر از سید محله اعزام شدند و منطقه سید محله قائمشهر در دوران هشت سال دفاع مقدس 60 شهید و سردار تقدیم انقلاب كرد.
شهید محمد صبوری به همراه شهید فیاض بخش پایه‌ریزی سازمان بهزیستی در كشور را انجام دادند و پس از تشكیل این نهاد در سال 1358 به عنوان نخستین مدیر كل بهزیستی مازندران فعالیت خود را آغاز كرد.
محمد همزمان با حضور در جبهه‌های جنگ، مدیریت مجموعه‌های حساس و تأثیرگذار در خدمات‌رسانی و امداد همچون بیمارستان صحرایی فاطمه الزهرا(س) را برعهده داشت و در بمباران رژیم بعثی عراق شیمیایی شد اما تا پایان عمر از پای ننشست و بی‌وقفه و خستگی‌ناپذیر خدمت کرد.
شهید محمد صبوری، از آغاز تأسیس سازمان بهزیستی یعنی سال ۱۳۵۹ تا زمان شهادتش به جامعه هدف سازمان بهزیستی خدمت کرد و مسئولیتهای مختلفی همچون مدیرکلی بهزیستی استانهای مازندران و آذربایجان شرقی و مدیرکلی بازرسی در ستاد سازمان بهزیستی کشور را بر عهده داشت.
تمام عمر خود را صرف خدمات مددکاری در بهزیستی کرد و باوجود درصد بالای جانبازی همواره در کنار بچه‌های بهزیستی بود و شاید بیشتر از فرزندان خودش از آنها مراقبت می‌کرد.
محمد صبوری پدر معنوی بچه‌های بهزیستی سرانجام در ۱۲ بهمن ۱۳۷۷ در اثر عوارض شیمیاییِ جنگ تحمیلی به شهادت رسید و در حیاط مسجد صبوری که پدرش بنا نهاده بود، دفن شد.
شهید حادثه تروریستی گلزار شهدای کرمان
13 دی 1402، به مناسبت سالروز میلاد بانوی دو عالم و سرور زنان اهل بهشت حضرت فاطمه زهرا(س) و سالگرد شهادت سردار بزرگ و پرافتخار اسلام شهید حاج قاسم سلیمانی، سیل جمعیت به سوی گلزار شهدای کرمان و مزار شهید سلیمانی جهت برگزاری مراسم گرامیداشتِ این مناسبت‌ها روان بود که تروریست‌های ملعون و جنایتکار در اقداماتی کور و ددمنشانه در مسیر گلزار شهدای کرمان دو انفجار پدید آوردند.
در این انفجارها بیش از 90 نفر از یاران و همراهان شهید حاج قاسم سلیمانی به مقام عظمای شهادت نایل می‌آیند.
شهید سید عابد منصوری‌نژاد به همراه خواهر خود که هردو از افراد دارای معلولیت تحت پوشش بهزیستی بودند، به گلزار شهدای کرمان رفته بودند که وی برای نوشیدن آب از خواهرش جدا می‌شود و بر اثر انفجار بمب به شهادت می‌رسد.
شهید راه دفاع از فرهنگ حجاب و عفاف
شهید مهدی زاهدلویی متولد سال ۱۳۸۱ و از طلبه‌های مدرسه علمیه امام محمد باقر(ع) قم و از جامعه معلولان کشور بود که در آشوب‌ها و اغتشاشات سال 1401 در راه دفاع از فرهنگ حجاب و عفاف و پاکدامنی در قم توسط اغتشاشگران به شهادت رسید.
وی عضو مجموعه بسیج در حوزه مقاومت امامزاده سیدمعصوم در قم بود و خادم این آستان مقدس نیز شده بود.
۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در خیابان امینی بیات مقارن با غروب آفتاب و اذان مغرب چندین نفر اغتشاشگر به وی حمله می‌کنند و یک نفرشان با سلاح سرد(چاقو) ضرباتی به ناحیه شکمش وارد می‌کند که باعث خونریزی شدید می‌شود و پس از ده روز بستری در بیمارستان به درجه رفیع شهادت نایل می‌گردد.
این شهید مدافع امنیت در مراسمی باشکوه و کم‌نظیر از حرم مطهر حضرت معصومه(س) تا محل تدفینش در امامزاده سید معصوم تشییع گردید.
شهید مدافع حرم سجاد باوی
شهيد سجاد باوي در سال 1359 در كوت‌عبدالله به دنيا آمد. از دوران نوجواني در بسيج بسیار فعال بود.
به‌عنوان يك فعال فرهنگي در شهرستان كارون در خوزستان فعاليت مي‌كرد. در اورژانس اجتماعي بهزیستی كارون هم به صورت پیمانی کار می‌کرد.
وی و دوستانِ مدافع حرمش، بيشتر پاتوق‌شان مزار شهداي مدافع حرم بود.
با هيئت‌هاي عزاداري خيلي ارتباط داشت. حتي از اولين طرفداران و عضو هيئت بزرگ انصارالحسين(ع) اهواز بود. در اين هيئت يك گروه دو هزار نفري هستند كه هر سال اربعين دسته‌جمعي براي پياده‌روي به كربلا مي‌روند.
سجاد از اول در بحث انقلاب خيلي صادق بود و علاقه زيادي به اهل بيت(ع) داشت و در اين مورد مطالعات فراواني هم داشت.
سال 1395 مدافع حرم آل‌الله شد و در اولين اعزامش يك دوره سه ماهه برای دفاع از حرم مطهر عقیله بنی‌هاشم حضرت زینب کبری(س) به سوريه رفت. در مرداد 1396 دوباره به سوريه اعزام شد.
همرزمانش مي‌گفتند سجاد برای كودكان سوري غذا می‌برد و از آنها دلجويي مي‌كرد. سجاد حتي توانسته بود با تعدادي از نظاميان روسي كه در سوريه مستقر بودند، ارتباط حسنه و خوبي برقرار كند، طوري كه آنها با شنیدن خبر شهادتش بسيار متأثر شده بودند.
شهيد محسن حججي در 18 مرداد 1396 به شهادت رسيد. سجاد فردايش يعني 19 مرداد در عمليات آزاد‌سازي منطقه ديرالزور به شهادت رسید.
پیکر مطهر شهید باوی در منطقه ماند و دو روز بعد به عقب منتقل شد.
مراسم تشييع باشکوه و حیرت‌انگیزِ شهيد سجاد باوی در 24 مرداد 1396 برگزار شد و پیکر مطهرش در گلزار شهداي مدافعان حرم اهواز در كنار قبر شهيد عباس كربني مربي آموزش نظامي‌اش آرمید.
