24 - جنگ سرد فرهنگی؛ سازمان سیا در عرصه فرهنگ و هنر- تربیت نیرو در دفتر خدمات استراتژیک برای اداره کشورها ۱۴۰۳/۰۵/۱۲
جنگ سرد فرهنگی؛ سازمان سیا در عرصه فرهنگ و هنر- 24
تربیت نیرو در دفتر خدمات استراتژیک برای اداره کشورها
۱۴۰۳/۰۵/۱۲
فرانسیس استونر ساندرس
ترجمه حسین باکند
تام برِیدِن (روزنامهنگار وابسته به سازمان سیا) شخصی که از نزدیک با رئیس دفتر خدمات استراتژیک، ویلیام «وایلد بیل» دونُوان کار کرده بود، یادآور میشود که: «همه اعضای اداره خدمات استراتژیک، بسته [تفنگ] کاربین و تعدادی نارنجک و مقداری سکه طلا و یک قرص مرگ با خود حمل
میکردند».
یک بار دونُوان قرص مرگ خود را در کشوی کمد در هتل دورچستر جا گذاشت و دیوید بوریس را مجبور کرد از فرانسه پول بفرستد که خدمتکاری در آنجا بهکار گیرد تا آن را خارج کند. او شخصیتی خارقالعاده داشت، بیل دونُوان در زمان خود یک افسانه بود.
او زمانی به من گفت: «برِیدِن! اگر در موقعیت دشواری گیر کردی، چاقویت را بردار و آن را مستقیم وسط بیضههایش فرو کن».
دفتر خدمات استراتژیک طبق قانون به کار خود ادامه داد و با وجود محدودیتهای اندک، تقریبا اجازه انجام هر کاری را داشت.
اولین فرد از اعضای این دفتر که به بخارست (پایتخت رومانی) رسید، بعد از خروج آلمان در پاییز 1944، به میهمان همیشگی جلسات کابینه رومانی تبدیل شد که به طور منظم در تمامی جلسات کابینه حضور داشت و همکاران خود را تمجید میکرد و به آنها میبالید، «قبل از آن که به هر چیزی رای بدهند از من می پرسیدند شما چه فکر میکنید... آنها همه قوانین من را بالاتفاق تصویب میکردند. من هرگز فکر نمیکردم اداره کشور به این آسانی باشد». اما اداره یک کشور دقیقا همان کاری بود که اکثر اعضای دفتر خدمات استراتژیک برای آن تربیت شده بودند.
دونُوان با عضوگیری از قلب نهادهای فرهنگی، دانشگاهی، سیاسی و اقتصادی آمریکا، یک لشکر نخبگانی و زبده را جمعآوری کرد که مورد ستایش بیشتر نهادها و خانوادههای قدرتمند آمریکا قرار گرفت. اعضای خانواده مِلون پستهای جاسوسی را در مادرید، لندن، ژنو و پاریس گرفتند. خواهر او آلیسا (که زمانی به عنوان ثروتمند ترین زن دنیا شناخته میشد)، با افسر مافوقش ازدواج کرد. او دیوید بوریس رئیس دفتر خدمات استراتژیک در لندن، پسر سناتور آمریکایی و یک میلیونر بود که ثروتش را با تلاش خودش به دست آورده بود.
پسران جِی پی مورگان هر دو عضو دفتر خدمات استراتژیک بودند. خانواده وَندِربیلت، دوپانت، آرکبولد(استاندارد اویل)، رایان(بیمه زندگی برابر) وِیل(فروشگاههای زنجیرهای میسی)، ویتنی، همگی در ردههای ارتش مخفی دونُوان حضور داشتند. یوجین فودور ناشر راهنمای گردشگر، روزنامه نگار نیویورکی مارچلو جیروسی، که بعدها تهیه کننده فیلمهای ایتالیایی و آمریکایی شد، از اعضای دیگر این دفتر بودند.
توسط سوفیا لورِن (بازیگر معروف ایتالیایی)؛ ایلیا تولستوی نوه پناهنده رمان نویس معروف (لئون تولستوی)، یکی از اعضای دفتر خدمات استراتژیک برای ماموریت در لهاسا (پایتخت تبت) گردید؛ جولیا مکویلیامز چایلد، که بعدها به یک سلبریتی در عرصه آشپزی تبدیل شد، اسناد اطلاعاتی دفتر خدمات استراتژیک را برای نگهداری به چونگ کینک (شهری در غرب چین) برد، رِیموند گِست، یک بازیکن چوگان و فعال اجتماعی و پسر عموی وینستون چرچیل، در عملیات دفتر خدمات استراتژیک در فرانسه و اسکاندیناوی خسارات زیادی را به بار آورد، آنتوان دی سِینت اگزوپری (نویسنده کتاب معروف شازده کوچولو) دوست صمیمی و همکار دونُوان بود، همینطور ارنست هِمینگوِی که پسرش جان نیز در دفتر خدمات استراتژیک حضور داشت.
گرچه یکی از منتقدان از بسیاری از کارکنان ابراز گلهمندی کرد «که به نظر، متشکل از جوانان مشتاقی بودند که برای آنها [خدمت در] دفتر خدمات استراتژیک شاید فرار از خدمت معمول نظامی و نوعی تفریح قلمداد میشد».
همچنین این فرض نیز وجود داشت که هر یک از اعضای رده بالای سرویس دونُوان «وضعیت آینده خود را به عنوان بانکدار یا متولی و یا سیاست مدار بلند به خطر انداختند زیرا آنها خود را یک عنصر غیر قانونی و ساختار شکن [به جامعه] معرفی کرده بودند». با انحلال دفتر خدمات استراتژیک، بسیاری از آن بانکداران و متولیان و سیاستمداران آینده به زندگی غیر نظامی بازگشتند.
آلِن دالِس (یکی از روسای آینده سازمان سیا)، معاون پر فروغ دونُوان که مسئولیت عملیات در اروپا را به عهده داشت، به کار وکالت خود در نیویورک بازگشت، جایی که او محوریت یک گروه غیررسمی متشکل از مبارزان یک سرویس جاسوسی دائمی آمریکا را به دست گرفت. این گروه با نام مستعار «کابویهای بلوار پارک اَوِنیو» به فعالیت خود ادامه میداد و افراد زیل را شامل میشدند: کِرمیت «کیم» روزولت (یکی از عوامل اصلی کودتای 28 مرداد 1332 ایران)، نوه تئودور روزولت؛ ترِیسی بارنز، شخصی که به آلن دالِس کمک کرد که خاطرات معروف چیانو (وزیر خارجه و داماد موسولینی که به مخالفت با او برخاست) را از کُنتِس اِدا چیانو جمع آوری کند؛ ریچارد هِلمز (یکی دیگر از روسای آینده سازمان سیا که دورانی هم سفیر آمریکا در ایران بود) و فرانک ویزنِر، که در آلمان اشغالی شایعاتی را از اطلاعات ارتش می آوردند؛ و رویال تایلر که به زودی رئیس دفتر پاریس در بانک جهانی شد.