لذت حضور

دیگر ز شاخ سرو سهى بلبل صبور
 گلبانگ زد که چشم بد از روى گل به دور
اى گل به شکر آنکه تویى پادشاه حسن
با بلبلان بیدل شیدا مکن غرور
از دست غیبت تو شکایت نمى‌کنم
تا نیست غیبتى نبود لذت حضور
گر دیگران به عیش و طرب خرم‌اند و شاد
ما را غم نگار بود مایه سرور
حافظ شکایت از «غم هجران» چه مى‌کنى
در هجر وصل باشد و در ظلمت است نور
حافظ علیه‌الرحمه