به وب سایت مجمع هم اندیشی توسعه استان زنجان خوش آمدید
 
منوی اصلی
آب و هوا
وضعیت آب و هوای زنجان
آمار بازدیدها
بازدید امروز: 6,011
بازدید دیروز: 4,017
بازدید هفته: 6,011
بازدید ماه: 145,183
بازدید کل: 25,132,093
افراد آنلاین: 19
اوقات شرعی

اوقات شرعی به وقت زنجان

اذان صبح:
طلوع خورشید:
اذان ظهر:
غروب خورشید:
اذان مغرب:
تقویم و تاریخ
شنبه ، ۲۲ دی ۱٤۰۳
Saturday , 11 January 2025
السبت ، ۱۱ رجب ۱٤٤۶
دی 1403
جپچسدیش
7654321
141312111098
21201918171615
28272625242322
3029
آخرین اخبار
1325 - شکل‌گیری خودخواهی و راهکارهای مقابله با آن (پرسش و پاسخ) ۱۴۰۳/۱۰/۲۱

شکل‌گیری خودخواهی و راهکارهای مقابله با آن

  (پرسش و پاسخ) 

 ‫خودخواهی در کودکان چگونه به وجود می آید و راه های اصلاح آن چیست؟ — کودکت‬‎

پرسش:نحوه شکل‌گیری خودخواهی که سرچشمه همه مفاسد در درون انسان است چگونه می‌باشد و راهکارهای مقابله با آن کدام است؟
 
پاسخ:مفهوم نفس بسیط و مراتب آن
نفس در مرحله ذات خود، موجودی بسیط و یگانه است، و انسان همواره وحدتی بی‌شائبه در خود احساس می‌کند. در عین حال حقیقتی است دارای درجات و مراتب. نفس اماره همان نفس لوامه است و نفس لوامه همان نفس مطمئنه. اما اینها در مراتب و درجات مختلفی از یک حقیقت واحد و بسیط هستند، درجات آن هم مربوط به این است که در چه درجه‌ای از آگاهی و شناخت و ایمان و یقین قرار دارند. بنابراین نفس انسان در یک مرحله به شرارت فرمان می‌دهد (امارهًْ بالسوء) و در مرحله‌ای دیگر از شری که مرتکب شده است،‌ ناراحت می‌شود و خود را ملامت می‌کند (نفس لوامه) و در مرحله‌ای دیگر آرام می‌گیرد و گرد شر و بدی نمی‌گردد (نفس مطمئنه). بنابراین از منظر آموزه‌های وحیانی اسلام، طبیعت نفس انسانی، با لذات شریر نیست، بلکه در حالات و شرایط خاصی و به سبب عوارضی سر به طغیان و شرارت برمی‌دارد.
من اصیل (خود حقیقی) و غیراصیل
انسان دارای دو نوع «من» است، یکی «من» ملکوتی یا اصیل، یعنی همان که در قرآن از آن به «نفخت فیه من روحی» تعبیر شده است، و درجات و بقای خود به طبیعت نیازمند نیست. ولی انسان یک موجود دارای مراتب است، و یک مرتبه از وجود انسان طبیعت او است. خصوصیت انسان همین است که یک موجود صاحب مقامات و مراتب است. خود واقعی و اصیل آن، آن جنبه ملکوتی و روح مجرد است که در جوار طبیعت و بلکه در متن طبیعت فرود آمده، و زیر چتر حمایتی عقل از دل طبیعت تا از افق‌های ملکوت و از آنجا بر فراز ملکوت و به سوی کمالات خویش شتابان در حرکت است. انسان اگرچه من حیوانی هم دارد، ولی من حیوانی در انسان من طفیلی است. 
من اصیل همان من ملکوتی انسان است، یعنی آنچه در یک حیوان، من واقعی و حقیقی آن حیوان را تشیکل می‌دهد، در انسان من طفیلی او است. اطلاق دشمن درونی به نفس در کلام نبوی که فرمودند: «اعدی عدوک، نفسک التی بین جنبیک» دشمن‌ترین دشمن تو همانا نفس توست که میان دو پهلویت قرار دارد.(تنبیه الحواطر، ج1، ص259) از باب اشتمال نفس به من غیراصیل یا همان من حیوانی است که اگر با من اصیل اشتباه شود و مجال توسعه یابد، همانند علف هرزه، راه تنفس و تحرک را بر من اصیل و حقیقی می‌بندد. 
بنابراین من اصیل و حقیقی سرمایه‌ای است که انسان با آن می‌تواند، جهان هستی را درنوردد و از همه پدیده‌های دست‌وپاگیر طبیعی و حیوانی خود را برهاند. من اصیل زمینه‌ساز مقام و جایگاهی است که قرآن کریم آن را «خلیفهًْ‌الله» شدن نامیده و فرشتگان را در برابر او وادار به کرنش و سر فرود آوردن و سجده و فراگیری دانش کرده است. 
لذا به هر نسبت که انسان از خود طبیعی و حیوانی دور شود و به قلمرو خود اصیل الهی و انسانی نزدیک گردد، افق بینش و نگرش و گرایش‌های او بالاتر و والاتر می‌گردد.
شکل‌گیری خودخواهی با من غیراصیل
انسان اگر در مسیر و روند حیات فردی و اجتماعی خود من اصیل را ملاک رفتار الهی خود قرار دهد و کرامت نفس خود را در سایه عبادت وبندگی خدا از هر گزندی حفظ نماید، هیچ‌گاه گرفتار پستی و ضدارزش‌ها نمی‌شود. 
لذا خودخواهی انسان زمانی شکل می‌گیرد که من غیراصیل و حیوانی او جای خدا نشیند و ملاک رفتارها و تعاملات او گردد. امام علی(ع) می‌فرماید: «من کرمت علیه نفسه هانت علیه شهواته» آن کس که از کرامت نفس برخوردار است، گرفتار شهوات نیست.(میزان‌الحکمه، ج10، ص147) از این‌رو نتیجه‌ای که از این تقابل من اصیل با روحیه خودخواهی و من طبیعی و حیوانی می‌توان گرفت، این است که انسان در درون خود یک جدال و درگیری دائمی دارد. میل و کشش طبیعی و حیوانی در انسان گرایش به سمت و سویی دارد که عقل و اراده انسانی و اخلاقی برخلاف آن حرکت می‌کند. اینجا است که جهاد با نفس معنا و مفهوم پیدا می‌کند(جهاد اکبر). یعنی انسان باید با تمام قوا و امکاناتش به جنگ با من غیراصیل و طبیعی و حیوانی خودش برود تا او بر سرنوشت وجودش حاکم نگردد و من اصیل را مغلوب خودش نکند.

 

راهکارهای مبارزه با نفس

دانشمندان علم اخلاق و عرفا که از آموزه‌های وحیانی قرآن و عترت الهام گرفته‌اند، برای مبارزه با نفس و تهذیب و تزکیه آن راهکارهای مختلفی ارائه داده‌اند که در اینجا به چند نمونه اهم آن اشاره می‌کنیم:
1- الگوی اول
بعضی از نویسندگان محورهای اصلی مبارزه با نفس را در سه امر خلاصه کرده‌اند: 1- ایمان به مبدأ و معاد: توجه به مبدأ و معاد از روی ایمان و اخلاص و معرفت، هرگونه زمینه رشد و تقویت خودخواهی و مفاسد حاصله از آن را در درون انسان از بین می‌برد و او را تسلیم فرمان خدا و اطاعت از او می‌کند. 2- ایجاد تعادل در امیال: پرهیز از هرگونه افراط و تفریط و التزام به اوامر و نواهی الهی در تمامی زمینه‌ها، در واقع راهکار عملی برای ایجاد تعادل در بین امیال گوناگون و جلوگیری از رشد بی‌رویه خودخواهی و هوای نفس انسان است. 3- مبارزه با مظاهر خودخواهی: مبارزه مستقیم با آثار و مظاهر خودخواهی و هواهای نفسانی و رذایل اخلاقی از قبیل: حسد، کینه، جاه‌طلبی و تکبر و غرور و... می‌تواند نفس اماره و سرکش انسان را مهار کند.
2- الگوی دوم
بعضی دیگر از بزرگان علم اخلاق برای مبارزه با نفس و تزکیه و تهذیب آن راهکارهای دیگری را ارائه کرده‌اند: 
1- پیشگیری
رعایت بهداشت روانی و پیشگیری از گناه و اخلاق زشت بهترین و سهل‌ترین راهکار تهذیب نفس می‌باشد.
2- ترک دفعی
اگر نفس به گناه آلوده شد، نوبت به پاک‌سازی می‌رسد، که بهترین روش پاک‌سازی،‌انقلاب درونی و ترک دفعی و کلی گناه و آلودگی به رذایل اخلاقی است.
3- ترک تدریجی
اگر همت و توان ترک دفعی گناهان را نداریم،‌می‌توانیم تصمیم بگیریم این عمل را تدریجاً انجام دهیم. نخست به عنوان آزمون از ترک یک یا چند گناه آغاز کنیم، و آن قدر ادامه دهیم تا بر نفس اماره پیروز گردیم.
3- الگوی سوم
راهکارهای دیگری را که برخی از عالمان اهل سلوک برای مبارزه با نفس و تزکیه و تهذیب آن ارائه داده‌اند، به صورت فهرست اهم آن عناوین را مطرح می‌کنیم: 1- خودشناسی 2- خودآگاهی و احساس مسئولیت (یقظه) 3- خداآگاهی‌(تذکر) 4- سیر در آفاق و انفس (تفکر و تدبر) 5- دوستی و دشمنی برای خدا 6- علم به شرایع و احکام 7- انتخاب دوستان صالح 8- پرهیز از محرمات (غیبت، دروغ، سخن چینی،‌ تهمت، مسخره کردن و...) 9- عمل به مستحبات و ترک مکروهات 10- توبه و استغفار 11- انجام واجبات 12- انجام گام‌های مرابطه، مراقبه،‌ محاسیه و معاتبه 13- نیت پاک و اخلاص 14- ریاضت و مجاهدت با نفس 15- خدمت به بندگان خدا 16- توکل و اعتماد به خدا 17- خوش رفتاری با مردم (صلحه رحم، عیادت بیمار، رعایت حقوق و حفظ حریم دیگران، عفو و اغماض، وفای به عهد و... 18- رعایت آداب و سنن در تمام شئون زندگی فردی و اجتماعی


مراحل مبارزه با نفس از دیدگاه امام خمینی(ره)
امام راحل در کتاب اربعین خود برای مبارزه با نفس، مراحل هشتگانه‌ای را مطرح فرموده‌اند که عبارتند از:
1- یقظه
یقظه یعنی بیداری و تنبه و خروج از غفلت و خودفراموشی که بدون آن آدمی هیچگاه به فکر تزکیه نفس و خودسازی نخواهد افتاد. یقظه یعنی بیداری از خواب غفلت و احساس مسئولیت به اینکه جهان هستی و انسان بیهوده آفریده نشده است، که خدا متعال می‌فرماید: «آیا گمان می‌کنید که ما شما را بیهوده آفریده‌ایم و شما به ما باز نمی‌گردید؟» (مومنون- 115)
2- تفکر و تدبر
نقطه آغازین تفکر بعد از یقظه، دقت و تدبر و نظر در آیات آفاتی و انفسی است که توجه به آنها نفس انسان را خاضع و به سپاس وا می‌دارد. و نیز تفکر درباره سرنوشت انسان و وظیفه‌ای که در برابر خدا دارد که هدف زندگی چیست؟ و مقصد نهایی حیات کجاست؟ و به کجا خواهیم رفت؟
3- عزم و اراده
مرحله سوم بعد از یقظه و تفکر عزم و اراده بر انجام واجبات و ترک محرمات و جبران مافات و پایداری و استقامت در راه حق و حقیقت است که بدون عزم و اراده، انسان به هیچ یک از اهداف و مقامات نخواهد رسید.
4- مشارطه
مرابطه در لغت به معنای به یکدیگر پیوستن، مراتب خود بودن،‌و پیوسته نگران احوال خویش بودن است که دارای چهار مرحله است. یکی از آنها مشارطه است که آن را معاهده نیز می‌گویند. یعنی شرط و تعهد انسان بر ترک معصیت و انجام تکالیف و وظایف و ایفای مسئولیت‌ها و پای‌بندی به عهد و پیمان خود 
5- مراقبه
مرحله دوم از مراحل مرابطه مراقبه است که انسان باید پس از مشارطه در تمامی اوضاع و احوال مراقب خود باشد، و خدا را فراموش نکند.
6- محاسبه
محاسبه یعنی حسابرسی و بازنگری نسبت به گذشته و تعهد نسبت به آینده
7- تذکر و یادآوری
یعنی به یاد عضمت پروردگار بودن و نعمت‌های او را متذکر شدن و توجه به اینکه انسان در محضر خداست و باید از گناه بپرهیزد.
8- معاتبه
یعنی انتقاد از خویشتن؛ پس از فراغت از محاسبه و بازنگری در اعمل روزانه و دادخواهی از خود در محکمه وجدان و مقصر دانستن خود نوبت به معاتبه می‌رسد.