پیام تسلیت قالیباف برای 

درگذشت همسر نخستین روحانی شهید دوران دفاع مقدس

۱۴۰۴/۰۱/۰۲

به گزارش خبرگزاری مهر، محمدباقر قالیباف رئیس مجلس در پیامی درگذشت بانوی مکرمه خانم فاطمه حکمتی همسر نخستین روحانی شهید دوران دفاع مقدس، حجت‌الاسلام و المسلمین شیخ محمدحسن شریف قنوتی فرمانده گروه الله اکبر و بسیج خرمشهر را تسلیت گفت.

متن پیام به شرح ذیل است؛

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

انالله و اناالیه راجعون

درگذشت بانوی مکرمه خانم فاطمه حکمتی همسر نخستین روحانی شهید دوران دفاع مقدس، حجت‌الاسلام و المسلمین شیخ محمدحسن شریف قنوتی فرمانده گروه الله اکبر و بسیج خرمشهر موجب تأسف گردید.

این بانوی صبور که سال‌ها افتخار همراهی آن شهید والامقام در سالهای مبارزات نهضت اسلامی و پس از پیروزی انقلاب و دوران دفاع مقدس را داشت با تربیت فرزندان متعهد در دامن پرمهر خویش، الگوئی از ایثار و وفاداری به ارزشهای نظام و آرمان‌های انقلاب و شهیدان بود.

رحمت و سلام خداوند بر این بانوی فاضله و مجاهده، که ثابت‌قدم و استوار مروج میراث ارزشمند و ماندگار همسر شهیدش بود.

اینجانب ضمن عرض تسلیت و تعزیت به مردم شریف شهرهای آبادان و بروجرد، خانواده معزز و آشنایان و بستگان محترم، برای آن بانوی مومنه که اینک پس از سال‌ها تحمل فراق در ایام پرفضیلت ماه رمضان و شب قدر به همسر شهیدش پیوست، علودرجات و رضوان الهی و برای بازماندگان صبر و اجر از درگاه خداوند متعال مسئلت می‌نمایم.

محمدباقر قالیباف

 تشییع پیکر همسر اولین شهید روحانی دفاع مقدس در بروجرد 

۱۴۰۴/۰۱/۰۴

حاجیه‌ خانم فاطمه حکمتی همسر شهید حجت‌الاسلام والمسلمین قنوتی بعد از سال‌ها رنج دوری همسر و فرزند شهیدش در روز ۲۱ ماه مبارک رمضان سال ۱۴۰۴ دعوت حق را لبیک و به همسر و فرزند شهیدش پیوست.

گفتنی است، در روز ۲۴ مهر ۱۳۵۹ حجت الاسلام والمسلمین قنوتی به هنگام رساندن مهمات به یکی از نقاط درگیری در خیابان چهل‌متری خرمشهر، به مقر عوامل بعثی وارد شد.

نیروهای بعثی با مشاهده وانت حامل شریف قنوتی وانت مزبور را زیر رگبار گلوله بستند، شهید که به همراه راننده‌اش در میان آتش عراقی‌ها گرفتار شده بود تصمیم گرفت از محل دور شود، اما عراقی‌ها لاستیک اتومبیل را نشانه رفتند و دیگر کاری از دست شیخ و راننده‌اش برنمی‌آمد.

عراقی‌ها برای ازبین‌بردن او نیروی زیادی به میدان معرکه هدایت کردند و سرانجام این روحانی رزمنده را بر اثر اصابت گلوله به آرنج‌ها و زانوها و گردن به شهادت رساندند، وقتی شیخ شریف روی زمین افتاد، آنان خود را به او نزدیک کردند، سپس فرمانده عراقی‌ها سرنیزه‌ای را در شقیقه شیخ فرو برد و چرخاند.

صدای نحیف شیخ شنیده می‌شد که می‌گفت «الله‌اکبر، انا لله و انا الیه راجعون.» آن سفاک، چشم شیخ را نیز از حدقه بیرون آورد. بعد با پایکوبی شعار می‌دادند «قتلنا الخمینی! قتلنا الخمینی!» (ما خمینی را کشتیم»).

مدتی بعد رزمندگان اسـلام خود را به محل نبرد رساندند و پس از سـاعت‌ها جنگ تن‌ به‌ تن، پیکر شیخ را از دست متجاوزان گرفتند و به پشت‌ جبهه انتقال دادند.

آن روز شیخ و عده‌ای از یارانش در سراسر شهر، مردانه با دشمن متجاوز جنگیدند و پس از رشادت‌های فراوان به شهادت رسیدند و نام خرمشهر هم به خونین‌شهر تغییر یافت.

آن بدن مطهر با قبای خونین در قبرستان شهدای آبادان قطعه شهدای خرمشهر در میان یارانش غریبانه به خاک سپرده شد تا برای همیشه مزارش میعادگاه عاشقان و آزادگان باشد، روحش شاد و راهش ماندگار و پررهرو باد.