آنچه كه ما را نمى ‏گذارد به اينكه در هر قشرى كه داريم خودكفا باشيم، بستگى، وابستگى است كه ما به آنها[غرب] داريم. وقتى بنا شد كه قبله يك ملتى غرب شد، رو به آنجا مى ‏ايستد و حرف مى ‏زند. آتاتورك [...] آن وقت كه در تركيه بودم، من مجسمه ‏اش را ديدم كه مجسمه ‏اش اين بود، دستش را اينطور دراز كرده بود. گفتند آنهايى كه آنجا بودند، كه دستش را طرف غرب دراز كرده است و مى‏ گويد كه همه چيز از آنجا بايد باشد.
صحیفه امام؛ ج12؛ ص19 | قم؛ 14 دی 1358