در حالی که تجربه جنگ اوکراین و کرونا، اهمیت خودکفایی در تولید کشاورزی را کاملاً عیان کرده، موسی غنی‌نژاد کشاورزی خودکفا را به معنای اتلاف منابع می‌داند و نسخه تسلیم ایران از راه وابستگی به واردات کشاورزی را ارائه می‌دهد.
به گزارش خبرنگار ما؛ در روزگاری که تنش‌های ژئوپلیتیکی و پاندمی‌ها، بارها بازارهای جهانی غلات و مواد غذایی را لرزانده، اظهارات اخیر موسی غنی‌نژاد؛ فردی که پیاده نظام یک جریان غربگرای مرتجع در ایران است نشان از ورود جدی غربگرایان به پروژه تسلیم ایران از راه وابستگی غذایی دارد. او گفته است؛ «منابع ایران باید صرف بهره‌برداری از مزیت‌های نفت و گاز شود و کشاورزی خودکفا به معنای اتلاف منابع است.»
  تکرار اظهارات غربگرایان
البته طرح دیدگاه‌های ارتجاعی که می‌خواهد ایران را به دوران پهلوی (وابستگی به فروش نفت خام و واردات کشاورزی) برگرداند از سوی آن دسته از غربگرایان ایران که به دنبال سلطنت بر مردم و کشور هستند تازه نیست و سابقه چند‌دهه‌ای دارد. 
عیسی کلانتری؛ وزیر کشاورزی اسبق هم خودکفایی کشاورزی را مزخرف خوانده بود و طرح نکاشت از افتخارات اوست. سازمان برنامه و بودجه هم بر اساس رویکرد «صرفه اقتصادی» معمولاً قیمت خرید تضمینی محصولات کشاورزی اساسی را پایین تعیین می‌کند که دلیل اصلی وابستگی سنگین کشور به واردات غذا است. 
وزارت جهاد کشاورزی هم به نام صرفه تولیدکننده و به کام دلال، با صادرات محصولات مختلف، قیمت آنها را به حدی رسانده که کشاورزان (به دلیل قیمت پایین نرخ خرید تضمینی) بیشتر تمایل به کشت همان محصولات صادراتی دارند نه اولویت‌های غذایی کشور و الگوی کشت. 
  فراموشی مصنوعی کرونا و جنگ اوکراین
طرح چنین دیدگاه‌هایی در شرایطی که زمان زیادی از دوران کرونا و جنگ اوکراین (دوره‌ای که تولیدکنندگان بزرگ محصولات کشاورزی، صادرات به کشورهای دیگر را متوقف کردند) نگذشته و کشور هم در شرایط فوق حساس قرار داد را صرفاً نمی‌توان یک نظر کارشناسی دانست؛ بلکه باید آن را ارائه نسخه تسلیم ایران از راه وابستگی به واردات کشاورزی و غذا محسوب کرد.
حمیدرضا شریفی؛ استاد سیاست‌گذاری عمومی در دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس تصریح کرد: «جنگ روسیه و اوکراین نشان داد که حتی یک اختلال نسبی در صادرات گندم و ذرت می‌تواند قیمت‌ها را دو برابر و امنیت غذایی صدها میلیون نفر را تهدید کند. حالا تصور کنید کشوری مثل ایران که 85 میلیون نفر جمعیت دارد بخواهد کاملاً به واردات متکی باشد. کوچک‌ترین بحران جهانی می‌تواند معیشت مردم را فلج کند.»
طرح این اظهارات و از دست رفتن خودکفایی گندم در دولت چهاردهم و گرانی‌های پی‌در‌پی مواد غذایی که ناشی از کمبود تولید یا صادرات مایحتاج مردم است؛ این ذهنیت را ایجاد می‌کند که رئیس‌جمهور، کشور را بر اساس نظرات کارشناسانی از جنس غنی‌نژاد، اداره می‌کند. حسابداری که همچون سلبریتی‌های زرد، درباره همه چیز اظهار نظر می‌کند. 
به گفته کارشناسان، آنچه امثال غنی‌نژاد «مزیت نفت و گاز» می‌خوانند مزیتی پایدار نیست بلکه دارایی‌ با عمر محدود است، در حالی‌که نیاز به غذا هیچ‌گاه متوقف نمی‌شود.
برخی می‌گویند غنی‌نژاد در تحلیل خود تنها به منطق بازار آزاد متکی است و از واقعیت‌های ژئوپولیتیکی غفلت دارد؛ اما پس از جنگ 12 روزه دیگر بر همه عیان شده که طیف غربگرا به دنبال تسلیم همه‌جانبه ایران بوده و هستند.
گفتنی است، بررسی ظرفیت‌های کشاورزی ایران خود گزارش مجزایی می‌طلبد، اما همین بس که «فرخ طایراو»؛ نماینده فائو در جمهوری اسلامی ایران در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم، با اشاره به اینکه بخش کشاورزی ایران از ظرفیت تبدیل‌شدن به قطب تولید و صادرات منطقه برخوردار است، تأکید کرد که این بخش نه تنها نیازهای غذایی حدود 90 میلیون نفر جمعیت کشور را تأمین می‌کند بلکه زمینه صادرات محصولات با ارزشی مانند زعفران، پسته و خرما را فراهم می‌سازد.