بسیجی شهید رضا کیکویی در نخستین روز از فروردین سال ۱۳۴۵ به‌عنوان دومین فرزند خانواده در اردکان دیده به جهان گشود و شادی عید را بر خانواده مضاعف کرد. در نوجوانی با حضور در مراسم مذهبی و انجام تکالیف الهی با هدایت روحانیّون دلسوخته و مواظبت مادر، خود را برای زندگی شرافتمندانه آماده می‌ساخت. عاشق امام و انقلاب و اهل نماز شب و جمعه و جماعت و دلباخته اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) بود. دوران دفاع مقدس دو نوبت به جبهه اعزام شد و ۲۱ بهمن سال ۱۳۶۱ در منطقه عملیّاتی فکه در عملیات والفجر مقدماتی به شهادت رسید ولی پیکر پاکش در جبهه ماند تا اینکه سوم اسفند سال ۱۳۶۹ به وطن بازگشت و در بهشت شهدای اردکان آرام گرفت.
فرازی از وصیت نامه شهید رضا کیکویی : «ای فرزندان انقلاب و جوانان عزیز امیدوارم که اسلحه‌ای از شهیدی بر زمین نیفتد و شما آن را بردارید، زیرا هر قطره خون شهید ارزشی بیش از هر چه ما وصف کنیم دارد و وظیفه ما این است که حرمت خونشان را نگه داریم و پاسدار آن باشیم. این تکلیفی است که بر دوش ما گذاشته شد و باید جبهه‌هایمان محکم و قلب‌هایمان از همدیگر پاک و وحدتمان استوار بماند، زیرا دشمن با وحدتمان از بین رفته و می‌رود.امیدوارم چنان‌که فرزندان شما در جبهه‌ها برای اسلام می‌کوشند و جان فدا می‌کنند شما هم در پشت جبهه چون کوه در برابر این گروهک‌ها و منافقین بایستید و سد راهشان باشید و همیشه سعیتان در این باشد که بهانه در دست این گروهک‌ها ندهید زیرا آن‌ها هر اشتباه کوچکی را تا آنجا که بتوانند بزرگ کرده و در بین ملت‌ها منتشر سازند و ای مادرهای زحمت‌کش امیدوارم که از شهید شدن فرزندانتان هیچ ناراحت نشوید. مبادا کسی از شما گریه کند زیرا هر اشکی که از چشم شما خارج شود ضدانقلاب خوشحال‌تر می‌شود و نیرویی بیشتر می‌گیرد.»
