شهادت فرمانده مجاهد حزب‌الله لبنان، حاج حسن علی عطوی، به همراه همسر مؤمنه‌اش، شهیده زینب رسلان، در ۱۴ مهرماه ۱۴۰۴ در حمله بزدلانه هوائی رژیم تروریست و اشغالگر اسرائیل به منطقه زبدین در جنوب لبنان، بار دیگر عمق جنایت‌پیشگی صهیونیست‌ها و روحیه مقاومت و شهادت‌طلبی در جبهه حق را به جهانیان نشان داد. این زوج فداکار در حالی به لقاءالله شتافتند که شهید عطوی مدت‌ها رنج جانبازی، نابینایی و مجروحیت ناشی از انفجار تروریستی پیجرها را با صبر و بصیرت متحمل شده بود.
قهرمانی در بطن فاجعه: ماجرای انفجار پیجرها
شهید حسن علی عطوی، از فرماندهان کلیدی حزب‌الله بود که بنا بر ادعای سخنگوی ارتش اسرائیل، مسئولیت مهم بازسازی و تجهیز سامانه دفاع هوائی حزب‌الله را برعهده داشت و با جمهوری اسلامی ایران در این زمینه همکاری می‌کرد. نام او بیش از هر چیز با حادثه تروریستی و تلخ انفجار پیجرها در لبنان گره خورده است؛ حادثه‌ای که در جریان آن، رژیم صهیونیستی و عواملش با استفاده از تجهیزات ارتباطی آلوده، قصد ترور گسترده مجاهدان و نیروهای مقاومت را داشتند. در آن واقعه، حاج حسن علی عطوی به‌شدت مجروح شد و متأسفانه هر دو چشم و انگشتان دست خود را در راه دفاع از آرمان‌های مقاومت و اسلام تقدیم کرد. او پس از این واقعه، مدتی طولانی را در بیمارستان‌های مختلف، از جمله در تهران و اصفهان، تحت درمان قرار گرفت. با وجود تلاش‌های بی‌وقفه پزشکان، بینایی خود را بازنیافت و با همان شرایط جسمی و محدودیت‌های ناشی از نابینایی، به جنوب لبنان بازگشت. این مجاهد نستوه، نمادی از ایستادگی و ادامه مسیر مقاومت بود؛ مجاهدی که نقص عضو هرگز او را از جهاد در راه خدا بازنداشت.
پیوند آسمانی: صبر و فداکاری شهیده زینب رسلان
در این مسیر پر از رنج و حماسه، نقش شهیده زینب رسلان، همسر باوفای شهید عطوی، برجسته و مثال‌زدنی است. پس از نابینایی حاج حسن، زینب نه‌تنها همسری صابر، بلکه چشم بینا و یار و راننده او شد. این بانوی مؤمنه، صادقه و فداکار، با تمام وجود و با بصیرتی عمیق، در کنار همسرش ماند و مسیر زندگی مشترک را در جبهه مقاومت ادامه داد.
روز شهادت نیز، این دو عاشق پاکباز، هنگامی که زینب رسلان برای برگرداندن فرزندان خردسال‌شان از مدرسه، پشت فرمان خودرو بود و شهید عطوی را همراهی می‌کرد، مورد هدف موشک دقیق پهپادهای دشمن قرار گرفتند. این اقدام وحشیانه، نشان داد که دشمن بزدل، حتی از یک فرمانده جانباز و نابینا که با زبان و بیان به بصیرت‌افزایی مردم می‌پردازد و هیچ سلاحی در دست ندارد، نیز هراس دارد. شهادت این زوج، نه یک پایان، بلکه اوج یک عاشقانه ایمانی و جهادی بود.
بخشی از وصیت‌نامه و دعای شهید عطوی: «تو، بهشت من در دنیا بودی. ان‌شاءالله شریکم در آخرت هم باشی؛ البته اگر تو هم این را دوست داشته باشی و قبول کنی... از خدا می‌خواهم شهادت، روزی مشترک من و تو باشد.»
این دعای عاشقانه و ملکوتی، سرانجام در روز ۱۴ مهر ۱۴۰۴ اجابت شد و حسن و زینب، دست در دست یکدیگر، به کاروان سیدالشهدا(علیه‌السلام) پیوستند.
جهاد با قلم و بیان: فعال حوزه بصیرت‌افزایی
نکته قابل‌توجه دیگر در زندگی پربرکت شهید عطوی، تسلط او به زبان فارسی بود. این ویژگی، سبب شده بود تا در طول دوران معالجه در تهران، ارتباطی مستمر و فعال با مراکز فرهنگی و سیاسی ایران برقرار کند. او به ویژه با حضور در دبیرخانه دائمی کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه فلسطین مجلس شورای اسلامی و شرکت در جلسات بصیرتی، به تحلیل شرایط منطقه و جهان می‌پرداخت و بیانات بسیار روشنگرانه و مؤثری ارائه می‌نمود.
شهید عطوی، مجاهدی بود که در میدان جنگ سخت، مجروح و نابینا شد، اما با اراده‌ای پولادین، میدان جهاد را تغییر داد و با زبان و بیان بصیرت‌افزا و تحلیل‌های راهگشا، در جنگ نرم و فرهنگی نیز به مبارزه ادامه داد. او از لبنان، قلب تپنده مقاومت، با ملت ایران پیوند عمیقی برقرار کرده بود و رسالت خود را در تبیین حقایق و روشنگری برای آحاد مردم جهان اسلام می‌دید.
تجلیل از مقام شامخ شهدا
دبیرخانه دائمی کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه فلسطین مجلس شورای اسلامی در بیانیه‌ای رسمی، به تجلیل از مقام والای حاج حسن علی عطوی و همسر مجاهدش شهیده زینب رسلان پرداخت. 
در بخشی از این بیانیه آمده است: «قهرمان دیگری از قهرمانان حزب‌الله قدرتمند لبنان، امروز به همراه همسر مؤمنه، صابره و صادقه خود به شرف اعلی شهادت رسید... راهش جاوید، نامش ماندگار و خلود الی ابد او در بهشت برین در کنار همسر فداکارش سرکار خانم شهیده زینب رسلان، گوارای وجودشان باد.»
شهادت این زوج فداکار، نمادی از اتحاد آرمان و عشق در راه خدا بود. حاج حسن علی عطوی، فرماندهی از جنس نور و بصیرت بود که ضعف جسمانی هرگز نتوانست اراده او را تضعیف کند و شهیده زینب رسلان، الگوی تمام‌عیار همسر فداکار مجاهد بود که با صبر و عشق، همراه و یار همیشگی‌اش در مسیر جهاد شد. خون پاک این عزیزان، برگی دیگر از دفتر پرافتخار مقاومت را ورق زد و ثابت کرد که راه مبارزه با رژیم تروریست اسرائیل تا پیروزی نهائی ادامه خواهد داشت.
کامران پورعباس