زلال بصیرت (۶۴) - رهبر معظم انقلاب شبیه‌ترین به امام معصوم ۱۳۹۵/۰۱/۲۵
زلال بصیرت
رهبر معظم انقلاب شبیه‌ترین به امام معصوم
بسم الله الرحمن الرحیم
بسیاری از علما در راه مبارزه با دشمنان اسلام فداکاری کرده اند، یکی از افتخارات ما طلاب این است که کتاب مهم درسی ما به نام لمعه، هم مؤلف و هم شارح آن، در راه حفظ مذهب به شهادت رسیده اند؛ چه بسا این واقعه، تقدیری الهی بوده است که همواره یادمان باشد شعار مذهب ما چیست و الگوهای ما چه کسانی هستند.
یکی از این الگوها خواجه نصیرالدین طوسی است. وی در تشکیل جامعه مسلمان واحدی با استان‌های مختلف، زحمات بسیاری کشید. او با پذیرش وزارت مغول‌ها، آنها را به اسلام دعوت کرد و یک دولت قوی اسلامی تشکیل داد و بسیاری از خدمات ماندگار اسلامی و علمی در دوره وی شکل گرفت؛ ازجمله خدماتی که وی هم در علوم اسلامی و هم در سایر علوم به کشور اسلامی ایران کرد.
علیرغم همه تلاش‌ها، تا قبل از امام خمینی(ره)، شرایط برای هیچ عالمی به وجود نیامد که بتواند تشکیل حکومت دهد؛ اما امام(ره)، به تنهایی و با استقامت به مبارزه پرداخت و تا جایی ادامه داد که مردم با پیروی از او نظامی اسلامی را تشکیل دادند و این در زمانی بود که فرهنگ غیر دینی بر جامعه حاکم شده بود و دولت طاغوت خیز عظیمی برای از بین بردن معارف شیعه برداشته بود، بگونه ای که رضاخان حتی پوشیدن لباس روحانیت را ممنوع و بسیاری از علما را خانه‌نشین کرده بود.
بر اساس اسباب ظاهری، پیروزی چنین حرکتی نامحتمل بود،قطعاً پیروزی انقلاب اسلامی، جز با تأییدات و عنایات الهی بر امام (ره) و یارانش، حاصل نمی‌شد؛ البته این تأییدات نیز به خاطر اخلاص بی اندازه و کم‌نظیر امام (ره) در همه مراحل و ابعاد زندگی‌اش بود و متأسفانه ما هنوز نتوانسته‌ایم امام (ره) را خوب شناخته و ابعاد زندگی‌اش را تبیین کنیم.
وظایف ما در قبال نهضت بی‌نظیر امام خمینی
وظیفه اول ما این است که دستاوردهای انقلاب را حفظ کنیم، در واقع باید آرمان‌ها و ارزش‌های انقلاب و اسلام را گسترش داده، تعمیق نمائیم و اگر عرضه چنین کاری وجود ندارد، حداقل نباید اجازه دهیم آرمان‌ها و میراثی که عده ای با خون خود و با رشادت‌ها و شجاعت‌ها به دست آورده‌اند، کمرنگ شود و باید گفت متأسفانه این ارزش‌ها دارد کمرنگ می‌شود و نهایت تأسف اینکه افرادی که خود باید متولی احیا و ترویج این ارزش‌ها شوند، به تخریب آن می‌پردازند! که حداقل امیدواریم ناخواسته باشد!
جامعه متمدن جامعه‌ای است که تقسیم کارمناسبی بین اعضای آن صورت گرفته، هر گروهی وظیفه خاصی را بر عهده بگیرد،همان طوری که در جامعه باید اقشاری مانند پزشک، صنعتگر، تاجر، دولتمرد و نظایر آنها وجود داشته باشد، باید گروهی نیز برای حفظ میراث انقلاب و ارزش‌ها وجود داشته باشد که بطور مستقل مسئول این امر باشد و همانگونه که اطلاعات اولیه نسبت به رعایت مسائل بهداشتی برای همه مردم لازم است، اما این مسئله، جامعه را از داشتن پزشک متخصص بی نیاز نمی کند، برای حفظ انقلاب نیز چنین است و افراد متخصصی باید وجود داشته باشند.
ما شرمنده ملت بزرگ ایران هستیم که در عالم کم نظیر هستند؛ 22 بهمن گذشته نیز نمونه ای از آن عظمت است؛ و در حالی که کمتر کسی باور می‌کرد که علیرغم مشکلات مختلف کشور، چنین حرکت با عظمتی در کشور رقم بخورد، مردم ایران حماسه‌ای خلق کردند؛ اما باید دانست که برای حراست از میراث انقلاب نه تنها وجود مردم لازم است، بلکه باید یک عده به صورت مستقل و تخصصی، برای شناخت، تعمیق و گسترش ارزش‌های انقلاب تربیت شوند و در این مسیر تلاش کنند.
اما چه گروهی بهتر است وظیفه حراست از انقلاب را بر عهده گرفته، در این زمینه مسئول و پاسخگو باشد؟ طبیعی است اگر انقلاب ما، یک انقلاب نظامی بود، افراد نظامی بهترین گزینه بودند، یا اگر انقلابی صرفا سیاسی بود، بهتر بود سیاستمداران به عنوان حافظ انقلاب مطرح باشند، اما باید توجه داشت که ماهیت انقلاب اسلامی، ماهیتی فرهنگی و اسلامی است؛ لذا باید گروهی که عهده‌دار حفاظت، تعمیق و گسترش فرهنگ انقلاب می‌شود، اسلام شناسان یعنی علما و طلاب باشند.
طلاب برای حفظ این میراث عظیم، علاوه بر معلومات فقه و اصول و معلومات عمومی درباره اسلام و تشیع، باید معلومات تخصصی نیز داشته باشند، طلاب به عنوان مبلغان اسلام، باید در چند بعد فعالیت و آگاهی داشته باشند: یک سری امور کلی است که مربوط به معارف اسلام بوده و همیشه ثابت و برای مبلغ ضرورت دارد و یک سری امور نیز مربوط به شرایط و اوضاع فعلی جامعه است که باید بر آن تسلط داشته باشند.
قرآن کریم می‌فرماید:« الذین یبلغون رسالات الله ویخشونه ولا یخشون أحدا إلا‌الله»هرچند این آیه واضح است و ابهامی ندارد، اما آیات قرآن لطایفی دارند که نکات ناگفته زیادی در آنها وجود دارد. اول چیزی که از این آیه فهمیده می‌شود این است که محتوای تبلیغ باید رسالات الله باشد؛ لذا مراد از تبلیغ، آن تبلیغاتی نیست که امروزه معمولا با استفاده از هر روشی، برای مسائل اقتصادی استفاده می‌شود و در دانشگاه‌های دنیا تدریس می‌شود؛ بلکه بر خلاف دیگر تبلیغات، آنچه در تبلیغ دینی مهم است، محتواست، هر چند ممکن است از برخی روش‌های عام تبلیغی نیز به عنوان ابزار تبلیغ دینی بهره برد.
علم به رسالات الله شرط لازم چنین تبلیغی است، طبق آیه شریفه، مهمترین ویژگی چنین مبلغی این است خشیت و ترس از خداوند متعال و نترسیدن از احدی به جز او داشته باشد؛ چرا که آفت ترس، مهمترین آفتی است که می‌تواند فرد را از هدفش بازدارد و یا حتی آن را به ضد هدف تبدیل کند.
ترس از نقص در اموال، از دست دادن مقام و آبرو، شکنجه، تبعید و حتی ترس از تعرض به نوامیس و خانواده فرد، از جمله ترس هایی است که می‌تواند مبلغ را از هدفش باز دارد،چه بسیار بودند یاران امام (ره) که سال‌ها در زندان و شکنجه به سر بردند و حتی برخی مانند آیت الله سعیدی بعد از سال‌ها تحمل زندان و شکنجه، در زندان به شهادت رسیدند؛ و طبیعی بود که اگر آنها از شکنجه ترس داشتند، چنین در راه خدا استقامت نمی کردند.
نقش ملامتگری در ممانعت از پیشرفت کار
یکی از مهمترین عوامل که بیشترین نقش را در بازداشتن مبلغ از انجام وظیفه ایفا می‌کند، ملامت و سرزنش از ناحیه دوستان است؛ بسیاری از دوستان در قالب دلسوزی، فرد را به خاطر داشتن چنین هدف والایی سرزنش می‌کنند؛ البته افراد در این مقام متفاوت هستند؛ برخی با اندک ملامتی از راه برمی‌گردند و عده‌ای سرسخت‌تر و پایدار ترند.
ملامت بقدری قدرت دارد که گاه فرد تنها برای رفع آن ملامت حاضر است، جان خود را فدا کند، اگر تاریخ مجاهدان صدر اسلام تا به حال را ملاحظه کنید، موارد زیادی را خواهید دید که عقب نشینی‌ها، انحراف‌ها، و سقوط‌ها در اثر ترس و خوف از ملامت ملامتگران بوده است؛ حتی در صدر اسلام برخی نه به خاطر خدا، بلکه از ترس ملامت به جنگ رفته و جان خود را دادند.
بنده مصادیق فراوانی در طول تاریخ انقلاب، سراغ دارم که افراد وظیفه شان را می‌شناختند، اما انجام وظیفه نکردند تا مبادا از سوی دوست، خانواده، هم حزبی و... مورد ملامت قرار گیرند.
هر کس می‌خواهد ولیّ واقعی اهل بیت (ع) و مبلغ راستین اسلام باشد، نباید از ملامت مردم ناراحت شود؛ ولو آنکه همه مردم شعار مرگ بر او را سر دهند؛ و از طرف دیگر نیز نباید تشویق همه مردم او را خوشحال کند، ولو آنکه همه شعار زنده باد برای او سر دهند؛ بلکه تنها و تنها باید ببیند نظر خدا و قرآن در این باره چیست؟ هر کجا خدا اعلام حرکت کرد، حرکت و هر کجا اعلام توقف کرد، بایستد و از احدی نترسد.
مبلغ واقعی باید پیام خدا و رسالات الهی را به مردم برساند و نه پیام هوی و هوس، حزب و نظایر آن را،هر کسی باید به خودش نظر کند که آیا کاری که انجام می‌دهد به خاطر خدای متعال است و یا نفع و ضرر خودش را در نظر گرفته است.
در عصر حاضر مصادیق بارز مبلغ رسالات الله که «یخشونه و لا یخشون احدا الا‌الله» باشند، امام (ره) و بعد از ایشان رهبر معظم انقلاب هستند، با توجه به تجربیاتی که در طول هشت دهه از زندگی خود داشته‌ام، می‌توانم قسم یاد کنم که در عالم احدی را اشبه به امام معصوم، از رهبر معظم انقلاب نمی‌شناسم.
سخنرانی آیت‌الله مصباح یزدی (دام عزه) در همایش عمار‌های ولایت؛ قم؛ 1394/11/30
علیرغم همه تلاش‌ها، تا قبل از امام خمینی(ره)، شرایط برای هیچ عالمی به وجود نیامد که بتواند تشکیل حکومت دهد؛ اما امام(ره)، به تنهایی و با استقامت به مبارزه پرداخت و تا جایی ادامه داد که مردم با پیروی از او نظامی اسلامی را تشکیل دادند و این در زمانی بود که فرهنگ غیر دینی بر جامعه حاکم شده بود و دولت طاغوت خیز عظیمی برای از بین بردن معارف شیعه برداشته بود، بگونه ای که رضاخان حتی پوشیدن لباس روحانیت را ممنوع و بسیاری از علما را خانه‌نشین کرده بود.
بر اساس اسباب ظاهری، پیروزی چنین حرکتی نامحتمل بود،قطعاً پیروزی انقلاب اسلامی، جز با تأییدات و عنایات الهی بر امام (ره) و یارانش، حاصل نمی‌شد؛ البته این تأییدات نیز به خاطر اخلاص بی اندازه و کم‌نظیر امام (ره) در همه مراحل و ابعاد زندگی‌اش بود و متأسفانه ما هنوز نتوانسته‌ایم امام (ره) را خوب شناخته و ابعاد زندگی‌اش را تبیین کنیم.
وظایف ما در قبال نهضت بی‌نظیر امام خمینی
وظیفه اول ما این است که دستاوردهای انقلاب را حفظ کنیم، در واقع باید آرمان‌ها و ارزش‌های انقلاب و اسلام را گسترش داده، تعمیق نمائیم و اگر عرضه چنین کاری وجود ندارد، حداقل نباید اجازه دهیم آرمان‌ها و میراثی که عده ای با خون خود و با رشادت‌ها و شجاعت‌ها به دست آورده‌اند، کمرنگ شود و باید گفت متأسفانه این ارزش‌ها دارد کمرنگ می‌شود و نهایت تأسف اینکه افرادی که خود باید متولی احیا و ترویج این ارزش‌ها شوند، به تخریب آن می‌پردازند! که حداقل امیدواریم ناخواسته باشد!
جامعه متمدن جامعه‌ای است که تقسیم کارمناسبی بین اعضای آن صورت گرفته، هر گروهی وظیفه خاصی را بر عهده بگیرد،همان طوری که در جامعه باید اقشاری مانند پزشک، صنعتگر، تاجر، دولتمرد و نظایر آنها وجود داشته باشد، باید گروهی نیز برای حفظ میراث انقلاب و ارزش‌ها وجود داشته باشد که بطور مستقل مسئول این امر باشد و همانگونه که اطلاعات اولیه نسبت به رعایت مسائل بهداشتی برای همه مردم لازم است، اما این مسئله، جامعه را از داشتن پزشک متخصص بی نیاز نمی کند، برای حفظ انقلاب نیز چنین است و افراد متخصصی باید وجود داشته باشند.
ما شرمنده ملت بزرگ ایران هستیم که در عالم کم نظیر هستند؛ 22 بهمن گذشته نیز نمونه ای از آن عظمت است؛ و در حالی که کمتر کسی باور می‌کرد که علیرغم مشکلات مختلف کشور، چنین حرکت با عظمتی در کشور رقم بخورد، مردم ایران حماسه‌ای خلق کردند؛ اما باید دانست که برای حراست از میراث انقلاب نه تنها وجود مردم لازم است، بلکه باید یک عده به صورت مستقل و تخصصی، برای شناخت، تعمیق و گسترش ارزش‌های انقلاب تربیت شوند و در این مسیر تلاش کنند.
اما چه گروهی بهتر است وظیفه حراست از انقلاب را بر عهده گرفته، در این زمینه مسئول و پاسخگو باشد؟ طبیعی است اگر انقلاب ما، یک انقلاب نظامی بود، افراد نظامی بهترین گزینه بودند، یا اگر انقلابی صرفا سیاسی بود، بهتر بود سیاستمداران به عنوان حافظ انقلاب مطرح باشند، اما باید توجه داشت که ماهیت انقلاب اسلامی، ماهیتی فرهنگی و اسلامی است؛ لذا باید گروهی که عهده‌دار حفاظت، تعمیق و گسترش فرهنگ انقلاب می‌شود، اسلام شناسان یعنی علما و طلاب باشند.
طلاب برای حفظ این میراث عظیم، علاوه بر معلومات فقه و اصول و معلومات عمومی درباره اسلام و تشیع، باید معلومات تخصصی نیز داشته باشند، طلاب به عنوان مبلغان اسلام، باید در چند بعد فعالیت و آگاهی داشته باشند: یک سری امور کلی است که مربوط به معارف اسلام بوده و همیشه ثابت و برای مبلغ ضرورت دارد و یک سری امور نیز مربوط به شرایط و اوضاع فعلی جامعه است که باید بر آن تسلط داشته باشند.
قرآن کریم می‌فرماید:« الذین یبلغون رسالات الله ویخشونه ولا یخشون أحدا إلا‌الله»هرچند این آیه واضح است و ابهامی ندارد، اما آیات قرآن لطایفی دارند که نکات ناگفته زیادی در آنها وجود دارد. اول چیزی که از این آیه فهمیده می‌شود این است که محتوای تبلیغ باید رسالات الله باشد؛ لذا مراد از تبلیغ، آن تبلیغاتی نیست که امروزه معمولا با استفاده از هر روشی، برای مسائل اقتصادی استفاده می‌شود و در دانشگاه‌های دنیا تدریس می‌شود؛ بلکه بر خلاف دیگر تبلیغات، آنچه در تبلیغ دینی مهم است، محتواست، هر چند ممکن است از برخی روش‌های عام تبلیغی نیز به عنوان ابزار تبلیغ دینی بهره برد.
علم به رسالات الله شرط لازم چنین تبلیغی است، طبق آیه شریفه، مهمترین ویژگی چنین مبلغی این است خشیت و ترس از خداوند متعال و نترسیدن از احدی به جز او داشته باشد؛ چرا که آفت ترس، مهمترین آفتی است که می‌تواند فرد را از هدفش بازدارد و یا حتی آن را به ضد هدف تبدیل کند.
ترس از نقص در اموال، از دست دادن مقام و آبرو، شکنجه، تبعید و حتی ترس از تعرض به نوامیس و خانواده فرد، از جمله ترس هایی است که می‌تواند مبلغ را از هدفش باز دارد،چه بسیار بودند یاران امام (ره) که سال‌ها در زندان و شکنجه به سر بردند و حتی برخی مانند آیت الله سعیدی بعد از سال‌ها تحمل زندان و شکنجه، در زندان به شهادت رسیدند؛ و طبیعی بود که اگر آنها از شکنجه ترس داشتند، چنین در راه خدا استقامت نمی کردند.
نقش ملامتگری در ممانعت از پیشرفت کار
یکی از مهمترین عوامل که بیشترین نقش را در بازداشتن مبلغ از انجام وظیفه ایفا می‌کند، ملامت و سرزنش از ناحیه دوستان است؛ بسیاری از دوستان در قالب دلسوزی، فرد را به خاطر داشتن چنین هدف والایی سرزنش می‌کنند؛ البته افراد در این مقام متفاوت هستند؛ برخی با اندک ملامتی از راه برمی‌گردند و عده‌ای سرسخت‌تر و پایدار ترند.
ملامت بقدری قدرت دارد که گاه فرد تنها برای رفع آن ملامت حاضر است، جان خود را فدا کند، اگر تاریخ مجاهدان صدر اسلام تا به حال را ملاحظه کنید، موارد زیادی را خواهید دید که عقب نشینی‌ها، انحراف‌ها، و سقوط‌ها در اثر ترس و خوف از ملامت ملامتگران بوده است؛ حتی در صدر اسلام برخی نه به خاطر خدا، بلکه از ترس ملامت به جنگ رفته و جان خود را دادند.
بنده مصادیق فراوانی در طول تاریخ انقلاب، سراغ دارم که افراد وظیفه شان را می‌شناختند، اما انجام وظیفه نکردند تا مبادا از سوی دوست، خانواده، هم حزبی و... مورد ملامت قرار گیرند.
هر کس می‌خواهد ولیّ واقعی اهل بیت (ع) و مبلغ راستین اسلام باشد، نباید از ملامت مردم ناراحت شود؛ ولو آنکه همه مردم شعار مرگ بر او را سر دهند؛ و از طرف دیگر نیز نباید تشویق همه مردم او را خوشحال کند، ولو آنکه همه شعار زنده باد برای او سر دهند؛ بلکه تنها و تنها باید ببیند نظر خدا و قرآن در این باره چیست؟ هر کجا خدا اعلام حرکت کرد، حرکت و هر کجا اعلام توقف کرد، بایستد و از احدی نترسد.
مبلغ واقعی باید پیام خدا و رسالات الهی را به مردم برساند و نه پیام هوی و هوس، حزب و نظایر آن را،هر کسی باید به خودش نظر کند که آیا کاری که انجام می‌دهد به خاطر خدای متعال است و یا نفع و ضرر خودش را در نظر گرفته است.
در عصر حاضر مصادیق بارز مبلغ رسالات الله که «یخشونه و لا یخشون احدا الا‌الله» باشند، امام (ره) و بعد از ایشان رهبر معظم انقلاب هستند، با توجه به تجربیاتی که در طول هشت دهه از زندگی خود داشته‌ام، می‌توانم قسم یاد کنم که در عالم احدی را اشبه به امام معصوم، از رهبر معظم انقلاب نمی‌شناسم.
سخنرانی آیت‌الله مصباح یزدی (دام عزه) در همایش عمار‌های ولایت؛ قم؛ 1394/11/30