زلال بصیرت (۱۸۵) : غرور و ریاست‌طلبی؛ تهدیدی برای مسئولان ۱۳۹۷/۰۹/۲۱
زلال بصیرت
غرور و ریاست‌طلبی؛ تهدیدی برای مسئولان
۱۳۹۷/۰۹/۲۱
بسم الله الرحمن الرحیم
تجربه نشان داده و قرآن و روایات هم تأیید می‌کنند که عامل و انگیزه حرکت و مسئولیت‌پذیری در اغلب انسان‌ها، تأمین نیازهایشان است و فقط عده بسیار کمی از افراد ممتاز، مانند پیامبران و ائمه علیهم‌السلام و شاگردان برجسته ایشان بودند که انگیزه‌شان فراانسانی و الهی بوده است.
در بین تمامی علمایی كه می‌شناسید، چند نفر همانند امام خمینی(ره) سراغ دارید؟ چند نفر از شاگردان امام(ره) را می‌شناسید که مانند رهبر معظم انقلاب باشند؟ با این حال، نباید گفت چون ما نمی‌توانیم به مقام شاگردان ممتاز انبیاء و ائمه علیهم‌السلام برسیم، پس خود را به زحمت نیندازیم؛ بلکه باید این بزرگان را در قله ببینیم و به سمت آنها حرکت کنیم و حتی اگر نمی‌توانیم به قله برسیم، با توجه به امکانات و شرایط، تا حدی که می‌توانیم به قله نزدیک شویم.
در وهله اول باید ببینیم در حال حاضر چه کارهایی اولویت دارد و هر یك از ما با توجه به استعداد و توانایی‌های ذهنی و جسمی، چه كاری را بهتر می‌توانیم انجام دهیم. اما اگر به دنبال کاری باشیم که درآمد بیشتری داشته باشد، شاید روزی به این نتیجه برسیم که خیلی ضرر کرده‌ایم.
شناخت دین، عامل نخست ارزشمندی کارها
گاهی یك فرد بهترین کارها را انجام می‌دهد که اولویت هم دارد، اما برای خود او سودی ندارد! به عنوان مثال، کسی كه تلاش فراوانی برای کمک به مردم می‌کند تا مردم او را دوست داشته باشند و به او رأی بدهند؛ چنین كسی حتی اگر موفق هم بشود، كار او ارزش واقعی ندارد؛ چون شرط سوم برای ارزشمند بودن یك کار، علاوه بر اولویت آن و توانایی فرد برای انجام آن، اخلاص است.
شناخت، یكی از مهمترین مقدمات لازم برای ارزشمندی كار است. تأكیدات فراوان در آیات و سیره اهل بیت علیهم‌السلام و بزرگان، بر ضرورت شناخت و فهم دین از همین روست؛ زیرا مبنای همه کارها شناخت است؛ لذا نباید به شناخت سطحی اکتفا کرد. چه بسا در بین مسئولان ما نیز افرادی بوده‌اند که اشتباه در شناخت داشته‌اند و بدون اینکه قصد خیانت داشته باشند، چون شناختشان نسبت به دین ضعیف بوده، دچار اشتباهاتی شده‌اند و کارهایی انجام داده‌اند که دقیقاً بر خلاف اسلام بوده است.
غرور و ریاست طلبی، عامل خود محوری و استبداد رای
کسانی که در سطح بالای مسئولیت هستند، زودتر از دیگران به آفت‌هایی مثل غرور مبتلا می‌شوند؛ چه‌بسا در 40 سال گذشته مسئولانی دچار غرور شدند و همین غرور باعث خودمحوری و استبداد رأی آنها شد و موجب گردید به سخن دیگران توجه نکنند، در نتیجه نتوانند خدمات بیشتری به مردم ارائه کنند و در راه پیشرفت نظام، نقش مؤثرتری داشته باشند؛ لذا باید خیلی مراقب باشیم كه به غرور مبتلا نشویم.
حب ریاست یكی دیگر از آفت‌هایی است که مسئولان را تهدید می‌کند. گاهی فرد، حاضر است هزینه‌های هنگفتی صرف کند تا به او احترام بگذارند. در روایات ما نیز به این امر اشاره و بیان شده كه آخرین چیزی که از قلب صدیقین خارج می‌شود جاه‌طلبی و حب ریاست است.
اگر به این سه مسئله یعنی لزوم شناخت عمیق و کسب اطلاعات دقیق و دوری از غرور و ریاست‌طلبی توجه داشته باشیم و مراقب خود باشیم، از بسیاری از لغزش‌هایی که دیگران به آنها مبتلا شدند، در امان خواهیم ماند.
امام راحل(ره) با آن مقام عالی معنوی فرمود، من دست و پای رزمندگان و پاسداران را می‌بوسم، ای کاش من پاسدار بودم؛ او اهل دروغ و تعارف نبود؛ حضرت امام پاسداری که برای خدا جان بر کف گرفته را در مقامی می‌دانست که آرزوی رسیدن به آن را داشت؛ با توجه به همین دیدگاه امام شما هم می‌توانید به قله‌ای که گفته شد، نزدیک شوید؛ اگر بخواهید.
توسل به ولی عصر(ع) راه را بر وسوسه‌های شیطان را می‌بندد و از افتادن در دام حب نفس، غرور و ریاست‌طلبی جلوگیری می‌کند؛ توسل به امام زمان هم كاری ساده، بدون هزینه و شیرین است و مبادا ما شیعیان از این امتیازی که نصیبمان شده، غفلت کنیم.
بیانات آیت‌الله مصباح یزدی(دام ظله)
درجمع تعدادی از دانشجویان دانشگاه امام حسین(ع)؛ قم؛ 97/6/15
در وهله اول باید ببینیم در حال حاضر چه کارهایی اولویت دارد و هر یك از ما با توجه به استعداد و توانایی‌های ذهنی و جسمی، چه كاری را بهتر می‌توانیم انجام دهیم. اما اگر به دنبال کاری باشیم که درآمد بیشتری داشته باشد، شاید روزی به این نتیجه برسیم که خیلی ضرر کرده‌ایم.
شناخت دین، عامل نخست ارزشمندی کارها
گاهی یك فرد بهترین کارها را انجام می‌دهد که اولویت هم دارد، اما برای خود او سودی ندارد! به عنوان مثال، کسی كه تلاش فراوانی برای کمک به مردم می‌کند تا مردم او را دوست داشته باشند و به او رأی بدهند؛ چنین كسی حتی اگر موفق هم بشود، كار او ارزش واقعی ندارد؛ چون شرط سوم برای ارزشمند بودن یك کار، علاوه بر اولویت آن و توانایی فرد برای انجام آن، اخلاص است.
شناخت، یكی از مهمترین مقدمات لازم برای ارزشمندی كار است. تأكیدات فراوان در آیات و سیره اهل بیت علیهم‌السلام و بزرگان، بر ضرورت شناخت و فهم دین از همین روست؛ زیرا مبنای همه کارها شناخت است؛ لذا نباید به شناخت سطحی اکتفا کرد. چه بسا در بین مسئولان ما نیز افرادی بوده‌اند که اشتباه در شناخت داشته‌اند و بدون اینکه قصد خیانت داشته باشند، چون شناختشان نسبت به دین ضعیف بوده، دچار اشتباهاتی شده‌اند و کارهایی انجام داده‌اند که دقیقاً بر خلاف اسلام بوده است.
غرور و ریاست طلبی، عامل خود محوری و استبداد رای
کسانی که در سطح بالای مسئولیت هستند، زودتر از دیگران به آفت‌هایی مثل غرور مبتلا می‌شوند؛ چه‌بسا در 40 سال گذشته مسئولانی دچار غرور شدند و همین غرور باعث خودمحوری و استبداد رأی آنها شد و موجب گردید به سخن دیگران توجه نکنند، در نتیجه نتوانند خدمات بیشتری به مردم ارائه کنند و در راه پیشرفت نظام، نقش مؤثرتری داشته باشند؛ لذا باید خیلی مراقب باشیم كه به غرور مبتلا نشویم.
حب ریاست یكی دیگر از آفت‌هایی است که مسئولان را تهدید می‌کند. گاهی فرد، حاضر است هزینه‌های هنگفتی صرف کند تا به او احترام بگذارند. در روایات ما نیز به این امر اشاره و بیان شده كه آخرین چیزی که از قلب صدیقین خارج می‌شود جاه‌طلبی و حب ریاست است.
اگر به این سه مسئله یعنی لزوم شناخت عمیق و کسب اطلاعات دقیق و دوری از غرور و ریاست‌طلبی توجه داشته باشیم و مراقب خود باشیم، از بسیاری از لغزش‌هایی که دیگران به آنها مبتلا شدند، در امان خواهیم ماند.
امام راحل(ره) با آن مقام عالی معنوی فرمود، من دست و پای رزمندگان و پاسداران را می‌بوسم، ای کاش من پاسدار بودم؛ او اهل دروغ و تعارف نبود؛ حضرت امام پاسداری که برای خدا جان بر کف گرفته را در مقامی می‌دانست که آرزوی رسیدن به آن را داشت؛ با توجه به همین دیدگاه امام شما هم می‌توانید به قله‌ای که گفته شد، نزدیک شوید؛ اگر بخواهید.
توسل به ولی عصر(ع) راه را بر وسوسه‌های شیطان را می‌بندد و از افتادن در دام حب نفس، غرور و ریاست‌طلبی جلوگیری می‌کند؛ توسل به امام زمان هم كاری ساده، بدون هزینه و شیرین است و مبادا ما شیعیان از این امتیازی که نصیبمان شده، غفلت کنیم.
بیانات آیت‌الله مصباح یزدی(دام ظله)
درجمع تعدادی از دانشجویان دانشگاه امام حسین(ع)؛ قم؛ 97/6/15