زلال بصیرت (۲۴۰) : دستاوردهای دفاعی پس از انقلاب؛ خیره‌کننده و متمایز! ۱۳۹۸/۱۱/۲۳
زلال بصیرت
دستاوردهای دفاعی پس از انقلاب؛ خیره‌کننده و متمایز!
۱۳۹۸/۱۱/۲۳
بسم الله الرحمن الرحیم
در طول 1400 سال تاریخ اسلام، نمی‌توان دوره‌ای را نشان داد که یک جامعه اسلامی رشدی چشمگیر و مطلوب مانند دوره کنونی داشته باشد. این اتفاق به برکت انقلاب پدید آمده و مرهون زحمات حضرت امام(ره) است؛ البته هم رشد و بالندگی امام(ره) و هم فراهم شدن زمینه این انقلاب در جامعه مرهون تلاش علمای گذشته بوده است.
همه افتخارات و عزت‌ها را مدیون امام راحل(ره) و افراد مخلصی هستیم که از آغاز نهضت و در دوران دفاع مقدس از تمام وجودشان مایه گذاشتند. در نتیجه همت و تلاش آنان بود که انقلاب به ثمر رسید و تثبیت شد. البته بعد از رحلت حضرت امام(ره) نیز خداوند جانشین شایسته‌ای که گویا نسخه دوم همان امام بود را به ما مرحمت کرد؛ حتی خوش‌بین‌ترین افراد هم باور نمی‌کردند که کسی بتواند به این خوبی نقش رهبری را ایفا کند.
دفاع، یک ضرورت حیاتی برای جوامع
نهاد دفاع از ضروری‌ترین نهادهای یک کشور است که بدون آن زندگی اجتماعی به سامان نمی‌رسد، این مسئله‌ای است که همه جوامع آن را درک کرده‌اند. از این‌رو همیشه توان خود را تقویت می‌کنند تا نه فقط برای دفاع، بلکه برای بازدارندگی در برابر دشمن داشته باشند تا کسی جرأت تجاوز به خود ندهد.
اگر رشد همین رکن دفاع را نسبت به دوران قبل بسنجیم، متوجه می‌شویم که انقلاب در همین زمینه نیز چه خدمت بزرگی انجام داده است. پهلوی اول علی‌رغم اینکه خودش نظامی بود و به قدرت نظامی اهمیت می‌داد و آن را از اولویت‌های اصلی می‌دانست، زمانی که متفقین به ایران حمله کردند، از مقابله با بیگانگان فرار کرد و به عبارت بهتر به جزیره موریس تبعید شد. نیروهای ارتش هم از سربازخانه‌ها فرار کردند؛ این دفاع ما در مقابل دشمن در زمانی بود که کشور ما از نظر نظامی شرایط خوبی داشت! قبل از آن و در زمان قاجار که وضعیت قوای دفاعی ما بدتر از این بود.
در زمان پهلوی دوم نیز ارتش ایران عاملی در دست آمریکا و گوش به فرمان او بود؛ از همین رو آمریکا به شاه ایران دستور داد سربازان ایرانی را به عمان بفرستد تا جنبش خلق ظفار را سركوب کنند؛ هر چند این مسئله ربطی به ایران نداشت، اما دستور آمریکا بود و شاه نیز حق اظهار نظر و مخالفت نداشت.
دستاوردهای دفاعی چشمگیر بعد از انقلاب
اما قدرت دفاعی امروز ما با قدرت دفاعی کشور در آن زمان اصلا قابل مقایسه نیست. امروز بزرگ‌ترین کشورهای دنیا از قدرت نظامی ایران اظهار نگرانی می‌کنند و مجموع قوای دفاعی ایران، نه فقط به بهترین شكل دفاع از کشور را انجام می‌دهند، بلکه منطقه را نیز زیر نظر دارند و مشکلات نظامی که دشمنان اسلام برای منطقه پیش می‌آورند را دفع می‌کنند. این مسئله را حتی دشمنان نیز فهمیده‌اند. خود شما نیروهای مسلحی که نوکر آمریکا بودند را با نیروهای مسلحی که رقیب همیشه پیروز برای آمریکا در منطقه است، مقایسه کنید.
مگر امام(ره) به‌عنوان یک فرد روحانی چه کرد که امروز کشور ما به چنین عزتی رسیده و نام آن لرزه بر جان دشمنان می‌افکند؟ این عزت حاصل عمل به دستور این آیه از قرآن است که می‌گوید به‌قدری در زمینه نظامی تلاش کنید كه دشمن از شما بهراسد؛ اما سؤال اصلی این است که چگونه كشور ما به این مرحله رسید؟ همین مردم پابرهنه و کسانی که در دوران گذشته از سربازخانه‌ها فرار می‌کردند، چگونه متحول شدند که نوجوان سیزده‌ساله‌اش در مقابل تانک می‌ایستد و با آنکه می‌داند که نتیجه كار چه می‌شود، ولی از شهادت استقبال می‌کند.
تفاوت نهادهای دفاعی ایران با تشکیلات دفاعی جهان
گاهی نوجوانانی که هنوز به سن تکلیف نرسیده‌اند، دعای اصلی‌شان رسیدن به درجه شهادت است! مگر دفاع در ایران چه تفاوتی با دفاع در کشورهای دیگر دارد که حتی نوجوانانش عشق رفتن به جبهه نبرد و شهادت دارند؟ چرا به اعتراف خود غربی‌ها، بسیاری از سربازان و افسران آنها زمانی كه از جنگ بر می‌گردند، دست به خودکشی می‌زنند، اما نیروهای مسلح ایران، چنین روحیه‌ای ندارند؟
پاسخ این پرسش این است که نهادهای دفاعی در کشورهای مختلف عالم، مانند سایر نهادها، فقط برای تأمین منافع دنیا و لذائذ مادی است و سرباز و افسر آنها به فکر حقوق و استفاده مادی‌شان هستند؛ لذا حاضر نیستند به‌راحتی جان خود را به خطر بیندازند. تفاوت نهاد دفاعی در کشورهای دیگر با چنین نهادی در نظام اسلامی، اعتقاد به خدا و روح معنویت است؛ چرا که نوجوان ایرانی در درجه اول به سعادت معنوی و رضای الهی می‌اندیشد؛ او به دنبال شاد کردن قلب امام زمان(عج) است و زندگی آرام و با امنیت را در کنار و در سایه آن هدف اصلی، در نظر دارد.
البته همه کشورها سعی می‌کنند با ترویج روحیه وطن‌پرستی خلأ این اعتقاد معنوی را پر کنند؛ اما واقعیت این است که به دنیا آمدن در یک خاک، به تنهایی سبب چنین فداکاری‌هایی نمی‌شود؛ ولی آنها با تبلیغات سعی می‌کنند آن را برجسته و مهم جلوه دهند؛ این در حالی است که ایمان به خدا امری حقیقی است که سعادت جاودانه را در پی دارد.
ایمان و اعتقاد راسخ قلبی، عامل جلب نصرت خدا
از جمله آثار ایمان به خدا نصرت‌های الهی در همین دنیاست، از صدر اسلام تا کنون، هرکجا مسلمانان با ایمان و تلاش در راه خدا، در برابر دشمن حاضر شده‌اند، خداوند امدادهای خود را بر آنان نازل کرده است. به عنوان نمونه، در طول تاریخ 23 ساله رسالت پیامبر اكرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) مسلمانان در نهایت سختی و رنج بودند؛ از همان شروع دعوت علنی که سه سال تمام مسلمانان در شعب ابی‌طالب محصور شدند و شدیدترین سختی‌ها را تحمل کردند، اما خداوند آنها را نصرت بخشید. بعد از آن نیز در جنگ بدر در حالی که مسلمانان نسبت به لشکر مشرکان بسیار کم بودند و حتی به تعداد همان تعداد اندک شمشیر نداشتند و شکست همه‌جانبه مسلمانان در مقابل سپاه مجهز کفار به‌راحتی قابل پیش‌بینی بود، مسلمانان با نصرت الهی و امدادهای او به پیروزی رسیدند.
عامل اصلی پیروزی‌های مسلمانان در طول تاریخ، همین ایمان، اعتقاد قلبی و راسخ بودن در عمل بوده است که با تأییدات الهی و نصرت وی به پیروزی ختم شده است. در جریان انقلاب نیز مردم مستضعف و پابرهنه با دست خالی، در حالی که تنها سلاحشان شعار آنها بود، در برابر شاهی که اغلب کشورهای دنیا حامی او بودند و تجهیزات مدرن و کاملی در ارتش او وجود داشت، ایستادند و به پیروزی رسیدند. خداوند در جریان پیروزی انقلاب دوباره به ما نشان داد که اگر خالصانه عمل کنید، خدا شما را یاری خواهد داد. همه اینها به برکت اخلاص مردم مستضعفی بود که از راحتی خودشان گذشتند تا به آنچه خداوند دوست دارد، تحقق ببخشند.
پیروزی مردم ایران با دست خالی بر رژیم شاهنشاهی معجزه‌ای الهی بود که قابل تحلیل مادی نیست، تحلیلگران نظامی دنیا هر چه بنشینند و تحلیل کنند كه كدام عامل مادی توانست رژیم مورد حمایت قدرت‌های دنیا را شکست دهد، به نتیجه نخواهند رسید. پیروزی انقلاب اسلامی بر اساس اسباب ظاهری، هیچ توجیهی ندارد. لذا همیشه ادعا می‌کردند که این انقلاب شش ماه بیشتر دوام نخواهد آورد. آنها می‌گفتند: این تحولات ناشی از یک شورش احساسی بوده و بزودی تمام خواهد شد؛ بعد از مدتی گفتند یک سال دیگر انقلاب نابود می‌شود و همین روند را ادامه دادند تا امروز که این انقلاب، چهل‌ساله شده است.
اگر عده‌ای پیش از انقلاب یا اوایل جنگ می‌ترسیدند و فرار می‌کردند، کمابیش قابل اغماض بود؛ در آن زمان كشورهای دیگر حتی سیم خاردار به ما نمی‌فروختند؛ در مقابل، دشمن هر سلاحی كه اراده می‌کرد، در اختیارش قرار می‌گرفت. لذا اگر کسانی می‌ترسیدند، بر اساس اسباب ظاهری قابل پذیرش بود؛ اما امروز که تجربه عینی امدادهای الهی را با چشم خودمان دیده‌ایم، اگر بترسیم، چه حجتی نزد خدا داریم؟ گناه کسی که یاری و نصرت الهی را به چشم دیده و باز هم به دشمنان خدا اعتماد می‌کند، قابل اغماض نیست.
کسانی که امروز بعد از دیدن نصرت خداوند می‌ترسند و در باطن به دنبال سازش با دشمن هستند، از شمر بدترند؛ چون شمر این همه نصرت‌های الهی را ندیده بود؛ البته روز حسابی هست و خداوند از آنها سؤال می‌کند، همین طور که از من و شما سؤال می‌کند که چه کرده‌ایم. ویژگی انقلاب اسلامی که نقطه تمایز آن با سایر انقلاب‌های دنیاست، وجود معنویت و روح ایمان به خداست، همه انقلاب‌ها فقط جنبه مادی داشت؛ اگر ما این وجه تمایز را باور داریم باید این عنصر را تقویت کنیم.
سخنرانی آیت‌الله مصباح یزدی (دام ظله)
در دیدار با جمعی از اساتید عقیدتی سیاسی و کارکنان وزارت دفاع؛ قم؛9 / 12 / 1397 .
دفاع، یک ضرورت حیاتی برای جوامع
نهاد دفاع از ضروری‌ترین نهادهای یک کشور است که بدون آن زندگی اجتماعی به سامان نمی‌رسد، این مسئله‌ای است که همه جوامع آن را درک کرده‌اند. از این‌رو همیشه توان خود را تقویت می‌کنند تا نه فقط برای دفاع، بلکه برای بازدارندگی در برابر دشمن داشته باشند تا کسی جرأت تجاوز به خود ندهد.
اگر رشد همین رکن دفاع را نسبت به دوران قبل بسنجیم، متوجه می‌شویم که انقلاب در همین زمینه نیز چه خدمت بزرگی انجام داده است. پهلوی اول علی‌رغم اینکه خودش نظامی بود و به قدرت نظامی اهمیت می‌داد و آن را از اولویت‌های اصلی می‌دانست، زمانی که متفقین به ایران حمله کردند، از مقابله با بیگانگان فرار کرد و به عبارت بهتر به جزیره موریس تبعید شد. نیروهای ارتش هم از سربازخانه‌ها فرار کردند؛ این دفاع ما در مقابل دشمن در زمانی بود که کشور ما از نظر نظامی شرایط خوبی داشت! قبل از آن و در زمان قاجار که وضعیت قوای دفاعی ما بدتر از این بود.
در زمان پهلوی دوم نیز ارتش ایران عاملی در دست آمریکا و گوش به فرمان او بود؛ از همین رو آمریکا به شاه ایران دستور داد سربازان ایرانی را به عمان بفرستد تا جنبش خلق ظفار را سركوب کنند؛ هر چند این مسئله ربطی به ایران نداشت، اما دستور آمریکا بود و شاه نیز حق اظهار نظر و مخالفت نداشت.
دستاوردهای دفاعی چشمگیر بعد از انقلاب
اما قدرت دفاعی امروز ما با قدرت دفاعی کشور در آن زمان اصلا قابل مقایسه نیست. امروز بزرگ‌ترین کشورهای دنیا از قدرت نظامی ایران اظهار نگرانی می‌کنند و مجموع قوای دفاعی ایران، نه فقط به بهترین شكل دفاع از کشور را انجام می‌دهند، بلکه منطقه را نیز زیر نظر دارند و مشکلات نظامی که دشمنان اسلام برای منطقه پیش می‌آورند را دفع می‌کنند. این مسئله را حتی دشمنان نیز فهمیده‌اند. خود شما نیروهای مسلحی که نوکر آمریکا بودند را با نیروهای مسلحی که رقیب همیشه پیروز برای آمریکا در منطقه است، مقایسه کنید.
مگر امام(ره) به‌عنوان یک فرد روحانی چه کرد که امروز کشور ما به چنین عزتی رسیده و نام آن لرزه بر جان دشمنان می‌افکند؟ این عزت حاصل عمل به دستور این آیه از قرآن است که می‌گوید به‌قدری در زمینه نظامی تلاش کنید كه دشمن از شما بهراسد؛ اما سؤال اصلی این است که چگونه كشور ما به این مرحله رسید؟ همین مردم پابرهنه و کسانی که در دوران گذشته از سربازخانه‌ها فرار می‌کردند، چگونه متحول شدند که نوجوان سیزده‌ساله‌اش در مقابل تانک می‌ایستد و با آنکه می‌داند که نتیجه كار چه می‌شود، ولی از شهادت استقبال می‌کند.
تفاوت نهادهای دفاعی ایران با تشکیلات دفاعی جهان
گاهی نوجوانانی که هنوز به سن تکلیف نرسیده‌اند، دعای اصلی‌شان رسیدن به درجه شهادت است! مگر دفاع در ایران چه تفاوتی با دفاع در کشورهای دیگر دارد که حتی نوجوانانش عشق رفتن به جبهه نبرد و شهادت دارند؟ چرا به اعتراف خود غربی‌ها، بسیاری از سربازان و افسران آنها زمانی كه از جنگ بر می‌گردند، دست به خودکشی می‌زنند، اما نیروهای مسلح ایران، چنین روحیه‌ای ندارند؟
پاسخ این پرسش این است که نهادهای دفاعی در کشورهای مختلف عالم، مانند سایر نهادها، فقط برای تأمین منافع دنیا و لذائذ مادی است و سرباز و افسر آنها به فکر حقوق و استفاده مادی‌شان هستند؛ لذا حاضر نیستند به‌راحتی جان خود را به خطر بیندازند. تفاوت نهاد دفاعی در کشورهای دیگر با چنین نهادی در نظام اسلامی، اعتقاد به خدا و روح معنویت است؛ چرا که نوجوان ایرانی در درجه اول به سعادت معنوی و رضای الهی می‌اندیشد؛ او به دنبال شاد کردن قلب امام زمان(عج) است و زندگی آرام و با امنیت را در کنار و در سایه آن هدف اصلی، در نظر دارد.
البته همه کشورها سعی می‌کنند با ترویج روحیه وطن‌پرستی خلأ این اعتقاد معنوی را پر کنند؛ اما واقعیت این است که به دنیا آمدن در یک خاک، به تنهایی سبب چنین فداکاری‌هایی نمی‌شود؛ ولی آنها با تبلیغات سعی می‌کنند آن را برجسته و مهم جلوه دهند؛ این در حالی است که ایمان به خدا امری حقیقی است که سعادت جاودانه را در پی دارد.
ایمان و اعتقاد راسخ قلبی، عامل جلب نصرت خدا
از جمله آثار ایمان به خدا نصرت‌های الهی در همین دنیاست، از صدر اسلام تا کنون، هرکجا مسلمانان با ایمان و تلاش در راه خدا، در برابر دشمن حاضر شده‌اند، خداوند امدادهای خود را بر آنان نازل کرده است. به عنوان نمونه، در طول تاریخ 23 ساله رسالت پیامبر اكرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) مسلمانان در نهایت سختی و رنج بودند؛ از همان شروع دعوت علنی که سه سال تمام مسلمانان در شعب ابی‌طالب محصور شدند و شدیدترین سختی‌ها را تحمل کردند، اما خداوند آنها را نصرت بخشید. بعد از آن نیز در جنگ بدر در حالی که مسلمانان نسبت به لشکر مشرکان بسیار کم بودند و حتی به تعداد همان تعداد اندک شمشیر نداشتند و شکست همه‌جانبه مسلمانان در مقابل سپاه مجهز کفار به‌راحتی قابل پیش‌بینی بود، مسلمانان با نصرت الهی و امدادهای او به پیروزی رسیدند.
عامل اصلی پیروزی‌های مسلمانان در طول تاریخ، همین ایمان، اعتقاد قلبی و راسخ بودن در عمل بوده است که با تأییدات الهی و نصرت وی به پیروزی ختم شده است. در جریان انقلاب نیز مردم مستضعف و پابرهنه با دست خالی، در حالی که تنها سلاحشان شعار آنها بود، در برابر شاهی که اغلب کشورهای دنیا حامی او بودند و تجهیزات مدرن و کاملی در ارتش او وجود داشت، ایستادند و به پیروزی رسیدند. خداوند در جریان پیروزی انقلاب دوباره به ما نشان داد که اگر خالصانه عمل کنید، خدا شما را یاری خواهد داد. همه اینها به برکت اخلاص مردم مستضعفی بود که از راحتی خودشان گذشتند تا به آنچه خداوند دوست دارد، تحقق ببخشند.
پیروزی مردم ایران با دست خالی بر رژیم شاهنشاهی معجزه‌ای الهی بود که قابل تحلیل مادی نیست، تحلیلگران نظامی دنیا هر چه بنشینند و تحلیل کنند كه كدام عامل مادی توانست رژیم مورد حمایت قدرت‌های دنیا را شکست دهد، به نتیجه نخواهند رسید. پیروزی انقلاب اسلامی بر اساس اسباب ظاهری، هیچ توجیهی ندارد. لذا همیشه ادعا می‌کردند که این انقلاب شش ماه بیشتر دوام نخواهد آورد. آنها می‌گفتند: این تحولات ناشی از یک شورش احساسی بوده و بزودی تمام خواهد شد؛ بعد از مدتی گفتند یک سال دیگر انقلاب نابود می‌شود و همین روند را ادامه دادند تا امروز که این انقلاب، چهل‌ساله شده است.
اگر عده‌ای پیش از انقلاب یا اوایل جنگ می‌ترسیدند و فرار می‌کردند، کمابیش قابل اغماض بود؛ در آن زمان كشورهای دیگر حتی سیم خاردار به ما نمی‌فروختند؛ در مقابل، دشمن هر سلاحی كه اراده می‌کرد، در اختیارش قرار می‌گرفت. لذا اگر کسانی می‌ترسیدند، بر اساس اسباب ظاهری قابل پذیرش بود؛ اما امروز که تجربه عینی امدادهای الهی را با چشم خودمان دیده‌ایم، اگر بترسیم، چه حجتی نزد خدا داریم؟ گناه کسی که یاری و نصرت الهی را به چشم دیده و باز هم به دشمنان خدا اعتماد می‌کند، قابل اغماض نیست.
کسانی که امروز بعد از دیدن نصرت خداوند می‌ترسند و در باطن به دنبال سازش با دشمن هستند، از شمر بدترند؛ چون شمر این همه نصرت‌های الهی را ندیده بود؛ البته روز حسابی هست و خداوند از آنها سؤال می‌کند، همین طور که از من و شما سؤال می‌کند که چه کرده‌ایم. ویژگی انقلاب اسلامی که نقطه تمایز آن با سایر انقلاب‌های دنیاست، وجود معنویت و روح ایمان به خداست، همه انقلاب‌ها فقط جنبه مادی داشت؛ اگر ما این وجه تمایز را باور داریم باید این عنصر را تقویت کنیم.
سخنرانی آیت‌الله مصباح یزدی (دام ظله)
در دیدار با جمعی از اساتید عقیدتی سیاسی و کارکنان وزارت دفاع؛ قم؛9 / 12 / 1397 .