۹۴۴ - آیین بزرگداشت آیتاللهالعظمی مرعشی نجفی: فقیهی که جلوی غارت منابع علمی جهان اسلام را گرفت ۱۴۰۱/۰۸/۲۳
آیین بزرگداشت آیتاللهالعظمی مرعشی نجفی:
فقیهی که جلوی غارت منابع علمی جهان اسلام را گرفت
۱۴۰۱/۰۸/۲۳
آیتالله رضا استادی عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در پیامی تصویری به این مراسم گفت: مرحوم آیتالله مرعشی نجفی ۷۰ سال در حوزه علمیه تدریس داشته و شاید یکی از اولین افرادی است که با دانشگاهیان ارتباط داشته و بسیاری از دانشگاهیان با ایشان تماس میگرفتند چون غیر از مباحث حوزوی اطلاعات زیادی در زمینه کتابشناسی و نسخهشناسی داشتند لذا دانشگاهیان در کتابهای خود از آن استفاده میکردند. از سوی دیگر کمتر کتابی در ۷۰ سال اخیر وجود دارد که از کتابخانه ایشان استفاده نکرده باشد و هر کسی هم نسخهای لازم داشت، مرحوم آیتالله مرعشی نجفی با سخاوت آن را در اختیار این افراد قرار میدادند.
محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در پیامی تصویری به این آیین گفت: حضرت آیتالله مرعشی نجفی از افراد بزرگ فقهی دوران ما بودند و تلاش شبانهروزی داشتند. ایشان در کنار ویژگیهای فقهی، اخلاقی و اصولی به شدت مردمی بودند و در یک دوره ویژه به لحاظ ارتباط فراگیری که مرجع تقلید میتواند با جامعه برقرار کند، قرار داشتند.
او افزود: اگر به شرایط دوره حیات ایشان مخصوصا سالهای اول که مقارن با حضور قوی استعمار در کشورهای اسلامی مخصوصا در عراق و شامات است دقت کنیم متوجه کار بزرگ صیانت از مرزهای علمی و فرهنگی از جانب وی میشویم. ایشان در اوج تنگدستی با کار شبانهروزی در کارخانه برنجکوبی و با اجیر شدن برای اقامه نماز و روزه و کارهایی از این دست و با حداقل درآمدها تلاش میکردند جلوی غارت منابع علمی جهان اسلام و پیروان اهلبیت(ع) را بگیرند.
محمود شالویی رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی نیز در این مراسم بیان کرد: ما هنوز از کتابخانه عظیمی که مرحوم آیتالله مرعشی نجفی ساختهاند بهره کافی را نبردهایم لذا امیدواریم خداوند به ما توفیق دهد این افراد بزرگ در تفکر و اندیشه و ادب کشور را به بهترین نحو ممکن درک و به عموم مردم جامعه معرفی کنیم.
غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی هم با یادآوری نامه مرحوم آیتالله مرعشی نجفی به سعید نفیسی گفت: ما دو درس بزرگ باید از این نامه آیتالله مرعشی نجفی بگیریم. یکی اینکه این دیواری که دیگران مایل هستند بین حوزه و دانشگاه کشیده شود را به رسمیت نشناسیم، دوم اینکه نقد باید منصفانه و مؤدبانه باشد.