سرباز شهید رضا دوستدار، سال ۱۳۳۹ در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. با شروع جنگ تحمیلی به خدمت سربازی رفت.در منطقه مهاباد کردستان در حال انجام وظیفه به اسارت گروهک‌های تروریستی تجزیه‌طلب درآمد و 16 دی ۱۳۶۰ با شلیک گلوله به سر به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای شیخان قم آرام گرفت.
 فرازی از وصیت‌ نامه شهید رضا دوستدار : «مادر مهربانم، پدر بزرگوارم، برادران و خواهرانم! آیا می‌دانید هدف از خلقت ما چه بوده است؟ می‌دانید زندگی این دنیا ابدی نیست؟ و بالاخره می‌دانید که همه رفتنی هستیم؛ پس چرا وقت را تلف می‌کنیم؟ چرا با توجه به جنایات فجیعی که آمریکا و عمالش انجام می‌دهند، ساکت نشسته‌ایم؟ عزیزان من! مگویید بچه‌های من با دیگران فرق دارند.در مرگ من ماتم نگیرید و در نظر داشته باشید برادرانی را که در جبهه‌ها و در مکان‌های دیگر شهید شدند، از این آب و خاک هستند.همیشه به یاد مستمندان باشید و برنامه زندگی خود را طوری تنظیم کنید که به جای نشست و برخاست با افراد منافق و فرصت‌طلب، با کسانی معاشرت کنید که با عمل خود انقلاب را یاری می‌دهند.همیشه گوش به فرمان امام خمینی باشید و از این نعمت گرانبهایی که خدا نصیب ما کرده است، حداکثر استفاده را بنمایید.»