رژیم آپارتاید اسرائیل پس از بمباران زیرساخت‌های سوریه، راه‌اندازی ایست‌های بازرسی در خاک این کشور، بازجویی از مردم و اشغال برخی مناطق آن، این‌بار برگزاری یک رزمایش را در خاک سوریه آغاز کرده است!
رژیم آپارتاید اسرائیل در منطقه غرب آسیا دقیقاً مانند یک ویروس عمل می‌کند؛ تا زمانی که بدن منطقه سالم و متحد است، در حاشیه می‌ماند و تعرض گسترده ندارد، اما همین که کشوری به دلیل فتنه‌انگیزی، جنگ داخلی، فروپاشی نهادها یا ضعف حاکمیت بیمار و ناتوان شود، بلافاصله فعال شده و به جان آن می‌افتد. این رویکرد رژیم صهیونیستی نیز ریشه در دکترین بن‌گوریون دارد. 
سوریه‌‌ پس از سقوط دمشق نمونه‌ بارز این رفتار است. کشوری که با هزار ترفند و توطئه داخلی و خارجی، سرانجام نهادهایش از هم پاشید، حالا با برآمدنِ رژیم الجولانی، به جولانگاه بدون مانعِ نیروهای صهیونیست تبدیل شده است. 
رژیم تروریستی تحت رهبری «ابومحمد الجولانی» که با شعارهای پرطمطراق روی کار آمد، در برابر حملات مکرر هوایی، اشغال بخش‌هایی از جولان و بلندی‌های قنیطره، و حتی بمباران‌های مداوم اطراف دمشق، عملاً در انفعال کامل به سر می‌برد و نه‌تنها کوچک‌ترین مقاومتی نشان نمی‌دهد، بلکه گاه با سکوت یا هماهنگی ضمنی، راه را برای تاخت‌‌و‌تاز بیشتر این ویروس بازتر می‌کند؛ درست مانند بدنی که سیستم ایمنی‌اش از کار افتاده و ویروس بدون هیچ مانعی در آن تکثیر می‌شود.
رزمایش در خاکِ اشغالی
حالا دیگر اعتماد‌به‌نفس رژیم آپارتاید به جایی رسیده است که رزمایش آموزشی گسترده‌ای را در بلندی‌های جولان اشغالی آغاز کرد ارتش اسرائیل یک رزمایش آموزشی گسترده در بلندی‌های جولان اشغالی آغاز کرده و ادعا می‌کند که خود را برای «سناریو‌های مختلف» در امتداد مرز سوریه آماده می‌کند. 
ارتش اسرائیل در بیانیه‌ای اعلام کرد که این رزمایش را آغاز کرده است و این رزمایش از صبح دوشنبه و تا دو روز آینده ادامه خواهد داشت. ارتش به ساکنان هشدار داد که تحرکات قابل‌توجهی از نیرو‌ها و وسایل نقلیه در جولان و دره‌های اطراف آن وجود خواهد داشت و انتظار می‌رود انفجار‌ها و افزایش فعالیت هواپیما‌ها رخ دهد. 
سوریه بار‌ها حضور نظامی اسرائیل در این منطقه را محکوم کرده است و دمشق سفر هفته گذشته نتانیاهو به جنوب این کشور را که در آنجا با نیرو‌های مستقر در سرزمین سوریه که اسرائیل ماه‌ها اشغال کرده بود، دیدار کرد، محکوم کرد. اسرائیل از زمان سقوط بشار اسد استقرار نیرو‌ها را در منطقه حائل تحت نظارت سازمان ملل حفظ کرده و با حملات هوایی، عملیات نفوذ زمینی، پرواز‌های شناسایی، ایجاد ایست‌های بازرسی و دستگیری و ناپدید شدن شهروندان سوری، حاکمیت سوریه را نقض کرده است.
هرج‌و‌مرج تمام‌عیار در حمص 
خبر دیگر از سوریه آن‌که به گزارش «مهر» به نقل از «اسپوتنیک»، شهر حمص و حومه آن طی ساعات گذشته، به‌دنبال ارتکاب جنایت هولناکی که در آن یک مرد و همسرش در منزل‌شان به قتل رسیدند و سپس حملات انتقام‌جویانه رخ داد، در وضعیت انفجاری قرار دارد. پس از این جنایت، در منطقه‌ای در حمص که بیشتر ساکنان آن علوی هستند، حملات انتقام‌جویانه آغاز شد و منازل و مغازه‌ها به آتش کشیده شدند و تیراندازی‌های گسترده صورت گرفت. 
از سوی دیگر «سانا» گزارش داد فرماندهی امنیت داخلی در استان حمص سوریه از تمدید ممنوعیت آمد‌وشد در شماری از محله‌های شهر حمص خبر داده است. 
فرماندهی امنیت داخلی حمص از طریق کانال رسمی استانداری حمص در تلگرام اعلام کرد که ممنوعیت آمد‌وشد در محله‌های العباسیه، الارمن، المهاجرین، الزهراء، النزهه، عکرمه، النازحین، عشیره، زیدل، کرم‌الزیتون، کرم‌اللوز، الورود و مساکن‌الشرطه تمدید می‌شود. این فرماندهی از همه ساکنان محله‌های یادشده خواست برای حفظ امنیت خود و به‌منظور تکمیل اقدامات میدانی در حال اجرا، به این فرمان پایبند باشند. 
پیش‌تر، فرماندهی امنیت داخلی در استان حمص پس از وقوع جنایت قتلی که در آن یک مرد و همسرش کشته شدند، ممنوعیت موقت رفت‌وآمد را در تمام محله‌های شهر اعمال کرده بود. شهر زیدل شاهد جنایتی هولناک بود که در آن یک مرد و همسرش در منزل‌شان به قتل رسیدند. همچنین در محل حادثه عباراتی با محتوای فرقه‌ای پیدا شد که نشان‌دهنده تلاش برای ایجاد فتنه میان اهالی منطقه است.
گفتنی است، در طول بیش از چهارده سال جنگ داخلی سوریه، شواهد میدانی و اسناد بین‌المللی بارها نشان داده‌اند که گروه‌های تکفیری سلفی- جهادی، به‌ویژه القاعده و داعش و شاخه‌های وابسته به آن‌ها، متهم ردیف اول کشتارهای فرقه‌ای، پاکسازی قومی و جنایات علیه بشریت بوده‌اند؛ از ذبح سیستماتیک علوی‌ها و شیعیان در لاذقیه و حما گرفته تا نابودی کامل روستاهای اسماعیلی و مسیحی در ادلب و حلب. 
در این میان، «هیئت تحریرالشام» به رهبری ابومحمد الجولانی (احمد الشرع) که تا سال ۲۰۱۶ رسماً «جبهه النصره» شاخه رسمی القاعده در سوریه بود، نه‌‌تنها از این جنایات تبرئه نشده، بلکه اسناد سازمان ملل (گزارش‌های کمیته تحقیق مستقل سوریه ۲۰۱۷-۲۰۲۴)، عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر بارها آن را به اعدام‌های صحرایی، زندان‌های مخفی قرون‌وسطی‌ای و سرکوب سیستماتیک اقلیت‌های دینی متهم کرده‌اند. تغییر برند از «النصره» به «تحریرالشام» و ژست‌های اخیر «میانه‌روی» الجولانی، نتوانسته سابقه خونین تکفیری او را پاک کند و رفتار کنونی او را تغییر دهد. 

اذعان رسانه آمریکایی به فرار بی‌سابقه اسرائیلی‌ها در نتیجه حملات موشکی ایران در جنگ 12 روزه

روزنامه واشنگتن پست در گزارشی به قلم خبرنگار خود در تل‌آویو نوشت که خروج صهیونیست‌ها از فلسطین اشغالی به دلیل ترس و نارضایتی، به رقمی بی‌سابقه رسیده است.
گزارش «شیرا روبین» در واشنگتن پست با این عنوان منتشر شده است: «اسرائیلی‌ها به دلیل ترس و نارضایتی به تعداد بی‌سابقه‌ای در حال مهاجرت به خارج هستند.»
خبرنگار این روزنامه آمریکایی که در تل‌آویو مستقر است، در گزارش خود به سراغ برخی از خانواده‌های صهیونیست رفته و نظر آنها را درباره خروج از فلسطین اشغالی جویا شده است. او به سراغ یک صهیونیست به نام «آوراهام بیننفلد» رفت. به روایت خبرنگار واشنگتن پست، بیننفلد قبل از عملیات طوفان الاقصی قصد خروج از اسرائیل را داشت اما این عملیات و جنگ غزه، برنامه او را تغییر داد.
روبین نوشت: «آوراهام بیننفلد چنان از سیاست‌های اسرائیل ناامید شده بود که در حال آماده شدن برای مهاجرت به خارج بود...اما 
(طوفان الاقصی) اسرائیل و برنامه‌های او را دگرگون کرد. بیننفلد در واکنش به این موضوع گفت که او بلافاصله برای خدمت در نیروی ذخیره ارتش بسیج شد و برنامه‌های مهاجرت خود را متوقف کرد. اما اکنون، چند هفته پس از دستیابی اسرائیل و حماس به آتش‌بس در جنگ غزه، بیننفلد در حال جمع کردن وسایل برای مهاجرت به خارج است.»
این صهیونیست به او گفت: «ما تنها چند ساعت با آژیر خطر، حمله تروریستی، جنگ منطقه‌ای، موشک از ایران، با برادرانمان (در ارتش اسرائیل) در غزه و لبنان فاصله داریم، تحمل همه اینها خیلی سخت است.»
به گزارش واشنگتن پست، ده‌ها هزار اسرائیلی طی دو سال گذشته فلسطین اشغالی را ترک کرده‌اند. به روایت این روزنامه، خروج اسرائیلی‌ها در فصل تابستان ۲۰۲۳ در بحبوحه اعتراضات علیه مواضع بنیامین نتانیاهو و حتی قبل از عملیات طوفان الاقصی و جنگ غزه افزایش یافته بود. 
طبق گزارش دفتر مرکزی آمار رژیم صهیونیستی، بیش از ۸۰ هزار نفر از ۱۰ میلیون شهروند اسرائیلی در سال ۲۰۲۴ به خارج نقل مکان کرده‌اند و انتظار می‌رود امسال نیز تعداد مشابهی از آنها مهاجرت کنند.
بیننفلد خبر داد که دو سال پیش، در تظاهرات خیابانی گسترده علیه نتانیاهو فعال بود. او گفت که سال آینده به همراه شریک خود به سوئیس خواهد رفت اما همانند بسیاری دیگر از اسرائیلی‌ها مهاجرت‌کرده به خارج، او نمی‌داند چه مدت آنجا خواهد ماند.
واشنگتن پست نوشت: «جامعه‌شناسان و جمعیت‌شناسان اسرائیلی می‌گویند که اکثر اسرائیلی‌ها مهاجر، افراد تحصیل‌کرده، پردرآمد، سکولار، چپ‌گرا و عمیقاً منتقد مسیری هستند که رهبران کشور در پیش گرفته‌اند. بسیاری از آنها کارمندان شرکت‌های نوپا، پزشکان و دانشجویانی هستند که در حال تحصیل در مقاطع بالاتر هستند. زوج‌های جوان و خانواده‌های جوان حضور پررنگی دارند.»
روزنامه آمریکایی هشدار داد: «کارشناسان اسرائیلی می‌گویند که این مهاجرت‌ها می‌تواند برای دهه‌های آینده، تأثیرات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مهمی داشته باشد».
استاد اقتصاد دانشگاه تل‌آویو ایتای آتر، گفت: «فرار مغزهای دیگری در جهان وجود دارد، اما با توجه به جمعیت اسرائیل، این پدیده منحصر به فرد است.»
آتر هشدار داد، کارگران بخش فناوری پیشرفته رژیم صهیونیستی که ۱۱ درصد از نیروی کار این رژیم را تشکیل می‌دهند اما یک‌سوم مالیات فلسطین اشغالی را پرداخت می‌کنند، «حضور پر رنگی در میان مهاجران دارند.» دافنه پاتیشی-پریلوک، بنیانگذار آژانس «ستیلد.این» (Settled.In) که به اسرائیلی‌ها برای مهاجرت کمک می‌کند، گفت که با «حجم بی‌سابقه‌ای از درخواست‌ها» مواجه شده است.
به گفته او، پیش از جنگ غزه، اکثر اسرائیلی‌ها برای فرصت‌های شغلی به خارج می‌رفتند اما اخیراً موکلانش به دنبال رها شدن از «جنگ‌های طاقت‌فرسای اسرائیل و تحولات سیاسی» آن بوده‌اند. 
پاتیشی-پریلوک افزود، میزان درخواست صهیونیست‌ها برای خروج از فلسطین اشغالی پس از دفاع مقدس ۱۲ روزه و زمانی که تل‌آویو مورد اصابت موشک‌های ایرانی قرار گرفت، افزایش یافته است. به گزارش واشنگتن پست، خود او نیز سال گذشته از فلسطین اشغالی به بوستون آمریکا نقل مکان کرد. این روزنامه آمریکایی خبر داد: «تخمین زده می‌شود که ۲۰۰۰۰۰ اسرائیلی اکنون در اروپا زندگی می‌کنند. سال‌هاست که اسرائیلی‌ها گذرنامه‌های دوم خود را از کشورهای اتحادیه اروپا، از جمله آلمان، لهستان، اسپانیا و پرتغال دریافت کرده‌اند.»
معلم صهیونیست به نام میشال بار-اور که گذرنامه آلمانی دارد، به همراه پسر سه ساله‌اش پنج ماه قبل از تل‌آویو به ‌هامبورگ رفت. شریک زندگی‌ او که برای یک شرکت فناوری اسرائیلی کار می‌کند، گذرنامه لهستانی دارد و از راه دور کار می‌کند.
بار-اور می‌گوید که در آلمان احساس تنهائی می‌کند، پسرش در مدرسه پیش‌دبستانی آلمانی‌ مشکل دارد و خانواده‌ او هنوز مطمئن نیستند که در‌هامبورگ بمانند، به برلین بروند، به پرتغال مهاجرت کنند یا به اسرائیل برگردند.

محتوای بیانیه اخیر فرانسه در حالی است که این کشور در کنار انگلیس و آلمان، طراحان اصلی قطعنامه مضحک در شورای حکام بوده و عملاً سازوکار فشار مرحله‌به‌مرحله را علیه ایران فعال کرده‌اند.
وزارت امور خارجه فرانسه با صدور بیانیه‌ای پس از تصویب قطعنامه ضدایرانی در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ادعا کرد: فرانسه، انگلیس و آلمان می‌خواهند باب دیپلماسی را در مورد برنامه هسته‌ای ایران دوباره باز کنند!
وزارت خارجه فرانسه در حالی با ادعای «احیای مسیر دیپلماسی با ایران» بیانیه صادر کرده که هنوز چند ماه از صف‌بندی آشکار تروئیکای اروپایی در کنار رژیم صهیونیستی در جنگ ۱۲روزه نگذشته است؛ جنگی که در آن بیش از هزار ایرانی به شهادت رسیدند و تأسیسات هسته‌ای تحت نظارت آژانس- بخوانید چشم موساد- هدف حملات مستقیم رژیم صهیونیستی و آمریکا قرار گرفت. اکنون همین دولت‌هایی که در عمل نشان دادند امنیت و جان مردم ایران برایشان هیچ ارزشی ندارد، با ژست مماشات‌جویانه دم از بازگشت به مذاکره می‌زنند؛ آن هم درست پس از تصویب قطعنامه‌ای که در ذات خود چیزی جز فشار سیاسی، تحریف واقعیت و ادامه همان خط تخاصم نیست.
محتوای بیانیه اخیر فرانسه در حالی است که این سه کشور اروپایی، طراحان اصلی قطعنامه مضحکانه در شورای حکام بوده و عملاً سازوکار فشار مرحله‌به‌مرحله را علیه ایران فعال کرده‌اند.
در بخش دیگر پیام وزارت خارجه فرانسه، دولت پاریس برای خالی نبودن عریضه، ادعا کرده:« حملات اسرائیل به جنوب لبنان را محکوم می‌کنیم و تلاش‌های خود را با ایالات متحده برای کاهش تنش‌ها انجام می‌دهیم. ما از ارتش اسرائیل می‌خواهیم تا از بلندی‌های جولان (اشغالی) عقب‌نشینی کند و به تمامیت ارضی سوریه احترام بگذارد.»
 این در حالی است که همین دولت‌ها در اوج جنگ علیه ایران به‌صراحت از تل‌آویو حمایت کردند و حتی نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از لندن و پاریس به‌عنوان «شریکان راهبردی عملیات» نام برد.
اما آنچه بیش از همه نقاب از چهره واقعی محور غربی برداشت، اظهارات حیرت‌آور فریدریش مرتس، صدراعظم آلمان بود. وی اصطلاح «کار کثیف» را در حاشیه‌ی نشست «گروه ۷» در کانادا برای توصیف اقدام نظامی اسرائیلی-آمریکایی علیه ایران به کار برد. زمانی‌که خبرنگار تلویزیون دولتی آلمان از مرتس پرسید آیا از نظر صدراعظم آلمان «وسوسه‌برانگیز» نیست که اجازه دهیم اسرائیل «کار کثیف» بمباران اهداف در ایران، شامل تأسیسات هسته‌ای، را انجام دهد؟ مرتس گفت: «این کار کثیفی است که اسرائیل دارد برای همه‌ ما انجام می‌دهد... من فقط می‌توانم بگویم بیش‌ترین احترام را برای این واقعیت قائلم که ارتش اسرائیل شجاعت انجام این کار را داشت، و رهبران دولت اسرائیل شجاعت انجام این کار را داشتند.»این جملات به‌روشنی نشان داد که دولت‌های اروپایی نه تماشاگر، بلکه شریک عملیات به‌اصطلاح «کار کثیف» بوده‌اند؛ عملیاتی که هم جان انسان‌ها و هم زیرساخت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز ایران را هدف گرفت.
قطعنامه‌‌ای برای تطهیر 
از طرفی، قطعنامه اخیر شورای حکام در روز پنجشنبه 29 آبان (۲۰ نوامبر ۲۰۲۵) – که با ۱۹ رأی موافق، ۳ رأی مخالف و ۱۲ ممتنع تصویب شد – نخستین قطعنامه رسمی پس از جنگ ۱۲ روزه بود؛ اما در متن آن کوچک‌ترین اشاره‌ای به بمباران مراکز هسته‌ای تحت پادمان نشده است. این حذف هدفمند نشان می‌دهد که غرب در پی تطهیر نقش خود در حمله به تأسیسات قانونی ایران است.
در این قطعنامه، ایران «موظف» دانسته شده که تمامی فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی، تحقیق و توسعه و پروژه‌های آب سنگین را معلق کند؛ دقیقاً همان گزاره‌هایی که کشورهای اروپایی با فعال‌سازی غیرقانونی مکانیسم ماشه در سپتامبر ۲۰۲۵ به‌دنبال تحمیل آن بودند. این در حالی است که پیش از اقدام یکجانبه اروپا، ایران شروط مشخصی درباره بازگشت بازرسان و مذاکره با آمریکا مطرح کرده بود، اما طرف مقابل همه آن شروط را نادیده گرفت و تنها ابزار حقوقی برجام را علیه ایران به‌کار بست، بدون آنکه خود به هیچ‌یک از تعهداتش عمل کرده باشد.
اروپا؛ از «کار کثیف» تا ژست مذاکره
مجموعه این رفتارها - از اظهارات صدراعظم آلمان درباره «کار کثیف»، تا قطعنامه‌نویسی علیه ایران و سپس شوی دیپلماسی از سوی وزارت خارجه فرانسه - تصویری یکدست از سیاست اروپایی‌ها ارائه می‌دهد؛ فشار حداکثری با چهره بزک‌شده مذاکره.
تروئیکای اروپایی امروز می‌گوید «درِ دیپلماسی باز است»، اما همان‌ها در میانه جنگ، نه‌تنها از اسرائیل حمایت کردند بلکه اکنون نیز تلاش دارند بدون اشاره به جنگ، ایران را به وضعیت «پیش از جنگ» برگردانند. پرونده هسته‌ای ایران اما پس از جنگ ۱۲ روزه وارد مرحله‌ای متفاوت شده و طرف غربی ناچار است این واقعیت را بپذیرد که ساختارهای بازدارنده و قواعد بازی تغییر کرده است.