پیشینه تاریخی تروریسم صهیونیستی
پيشينه تاريخى تروريسم صهيونيستى، به ظهور جنبش صهيونيستى در اواخر قرن نوزدهم در اروپا بر مىگردد. پايههاى ترور و چارچوبهاى تشكيلاتى آن نيز سابقهاى طولانى دارد؛ و حداقل به دو دهه پيش از صدور «اعلاميهى بالفور»، و نيز پيش از سلطه انگليس بر فلسطين برمىگردد. اين جنبش، در آغاز قرن بيستم، تلاش خود را براى كوچاندن يهوديان به فلسطين، تحت عنوان «بازگشت» شروع كرد؛ و آن را به صورت يك حركت تهاجمى براى اسكان يهوديان، و ايجاد مهاجرنشينهاى يهودى در فلسطين در‌آورد.
مهاجرنشينهاى يهودى به گونهاى ساخته شدهاند تا بتوانند نقش قلعههاى نظامى را در مقابله با تهاجمات اجتماعى ايفا كنند. نقش عمده و اصلى اين مهاجرنشينها، عمليات نظامى- تروريستى بود؛ و اسكان يهوديان در مرتبه بعدى قرار داشت. اين مهاجرنشينها به گونهاى تسليح و تجهيز شده بودند كه جنبش صهيونيسم بعدها بتواند از آنها براى حملات نظامى و تروريستى و نيز توسعه سرزمينهاى تحت اشغال خود استفاده كند. در اسكان يهوديان، سازمان نظامى و سازمان مدنى در يكديگر ادغام شده بودند، و يكديگر را بنا به نياز تغذيه مىكردند. در حقيقت، سازمان نظامى، پايه بزرگ‌تر و تغذيه كننده ديگر سازمانهاى صهيونيستى بود. بنابراين، جامعه اسرائيلى، در ساختار اصلى و جهتگيرى خود، بر روى بنيادهاى نظامىگرى و تروريستى استوار شد.
البته دوران جنگ جهانى اول را كه طى آن تعدادى از رهبران صهيونيست، از جمله وايزمن، ژابوتنسكى و ترومپلدور وارد صفوف متفقين شدند، مىتوان نقطه عطفى براى زايش تروريسم صهيونيستى به شمار آورد. صهيونيستها در اواخر اين جنگ، نخستين مرحله ايجاد و تكميل يك ارتش يهودى را در فلسطين آغاز كردند. آنها براى سازماندهى و نگهدارى دستههاى يهودى شركت كننده در جنگ، تلاشهاى فراوانى انجام دادند، تا به عنوان پيشگامان ارتش اشغالگر يهود در فلسطين عمل كنند.
در اواخر جنگ، گردآورى اسلحه و پنهان كردن آن، و نيز آموزش نظامى شروع شد. در اين دوران، سازمان جاسوسى صهيونيستى نيز همانند يك سايه در كنار اين سازمان نظامى صهيونيستى قرار گرفت، و عمليات تروريستى بر ضد عربها را طراحى و فرماندهى كرد.
شكلگيرى دستههاى يهودى كه از جنگ جهانى اول در كنار متفقين جنگيدند، در سازماندهى نظامىگرى صهيونيستى، كه پايه تروريسم صهيونيستی شد، تأثير اساسى داشت. سربازان و داوطلبان يهودى آمريكايى و انگليسى، از همان زمان احساس كردند كه بايد در ميان يهوديان مهاجرنشين فلسطين، در راه ايجاد و دفاع از مهاجرنشينها فعاليت كنند. اين داوطلبان يهودى، در نهايت اعضاى اصلى نظامى و عملياتى سازمانهاى تروريستى صهيونيستى شدند. بخشى از آنها نيز در اواخر قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم در اروپاى شرقى شكل گرفته بودند. تنها هدف آنها حمله به فلسطين، و بيرون راندن ساكنان عرب و صاحبان اصلى اين سرزمين از ديار خود بود . از اينرو، نخستين يهوديانى كه پاى به فلسطين گذاشتند - و بيشتر آنان از اروپاى شرقى بودند - «مهاجر» يا «پناهنده‌اى» نبودند كه به يك جاى امن پناه آورده باشند. بلكه پيشگامان حمله به فلسطين بودند كه در سازمانهاى مختلف تروريستى سازماندهى شده بودند.
ايگال آلون، يكى از افسران سازمان تروريستى هاگانا، و از رهبران گروه تروريستى پالماخ، در كتاب تشكيل ارتش اسرائيل چنين مىنويسد:
«از سال 1880.م، زمانى كه كشور (فلسطين) هنوز زير سلطه عثمانىها بود و شمار ساكنان آن از چند ده هزارتن[!] تجاوز نمىكرد،
تشكيل سازمانها و واحدهاى مخفى شروع شده بودند. اين تشكلها جنبه سياسى نداشتند؛ ولى به طور غيرمستقيم چندين اثر و نتيجه سياسى از آنها به دست آمد. بدين ترتيب، از آغاز همين دوران، هستههاى متعددى براى سازمانهاى گوناگون نظامى يهودى به وجود آمد، كه سمتگيرىهاى سياسى نيز داشت.»
پس از ورود نيروهاى انگليسى به فلسطين و آغاز دوران سلطه و قيموميت استعمار انگليس بر اين سرزمين، همكارى اطلاعاتى انگليسها و صهيونيستها، در رشد و گسترش فعاليت تروريستى صهيونيستى در فلسطين تأثير زيادى گذاشت. به عنوان مثال: در سال 1936.م، يك افسر اطلاعات نظامى انگليس به نام چارلز اورد ونگت وارد فلسطين شد. او پس از دو سال، يعنى در سال 1938.م، به ميمنت ورود فرماندهى نيروهاى انگليسى، در فلسطين «گروههاى مخصوص شب» را كه متشكل از افراد سازمان هاگانا و كارشناسان انگليسى بود تشكيل داد، تا علاوه بر جنگ با انقلابيون فلسطينى، به عمليات تروريستى بر ضد ملت فلسطين اقدام كند.
ونگت در موارد مختلف دست به آموزش اين گروهها زد. از جمله اين آموزشها مىتوان شيوههاى ترور، جمعآورى اطلاعات، و بازجويى زندانيان و اسرا با استفاده از شكنجه را نام برد. لئونارد موزلى روزنامهنگار انگليسى، حملهاى كه گروههاى مخصوص شب به يك روستاى فلسطينى كردند، و باعث كشته شدن 5 تن از ساكنان روستا و اسارت 4 تن ديگر شد را چنين توصيف كرده است:
«ونگت براى مجبور كردن اسرا به دادن اطلاعات خود به صهيونيستها، بر ضد يكى از آنها خشونت (شكنجه) استفاده كرد، و سپس دستور داد تا او را بكشند.»
صهيونيستها در دهه سى توانستند شيوههاى خود را در زمينههاى زير متحّول سازند: اطلاعات و عمليات تروريستى در تمامى ابعاد مربوط به عمليات قاچاق اسلحه و انتقال يهوديان به فلسطين؛ و همچنين جعل اسناد؛ تماسهاى سرّى با عناصر خائن و مجرم در جامعه؛ دست يافتن به اطلاعات لازم در مورد فلسطينىها و تحركات نيروهاى انگليسى - به منظور مقابله با عمليات ضد جاسوسى آنها -؛ جلوگيرى از كشف عمليات انتقال قاچاق يهودىها به فلسطين توسط آن نيروها؛ و نيز ديگر شگردها و شيوههاى اساسى اطلاعات و جاسوسى.