زلال بصیرت (۲۵۵) : قدرشناسی نعمت امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی؛ چرا و چگونه؟ ۱۳۹۹/۰۴/۱۸
زلال بصیرت
قدرشناسی نعمت امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی؛ چرا و چگونه؟
۱۳۹۹/۰۴/۱۸
بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند از فضل خود انسان را آفریده و امتیازاتی به وی داده که به سایر مخلوقات نداده است، به‌خاطر همین ویژگی‌ها و امتیازات است که لقب خلیفه الله را به انسان قبل از خلقتش عطا کرده است. البته برای تکامل و رسیدن به این مقام نیز همه وسایل لازم از جمله فطرت، انگیزه و عقل را به وی بخشیده است.
انسان دارای نقص‌ها و کمبودهایی است که باید با تلاش خود در جهت رفع آنها بکوشد،در بین نقص‌ها، برخی ریشه‌ای‌تر و منشأ نواقص دیگرند که جهل، غفلت و فراموشی از جمله این نقص‌هایند. در واقع انسان نسبت به یک سری امور جاهل است و غفلت دارد و حتی بعد از تلاش و زحمت برای رفع جهل و غفلت، آفت فراموشکاری، وی را تهدید می‌کند.
همه ما به فراموشی نعمت‌های خداوند مبتلا هستیم؛ لذا خداوند متعال از خود، قرآن و حتی پیامبر(ص) به«ذکر» تعبیر کرده است که ذکر به معنای «یادآوری» است؛ در واقع قرآن نوعی یادآوری برای بشر است، و چنین نیست که لزوما بشر اموری را بلد نباشد و قرآن به او بیاموزد، بلکه در بسیاری از موارد یادآوری است تا مبادا آنچه می‌داند به فراموشی سپرده شود.
شناخت خداوند و دین؛ برترین نعمت‌ها
نعمت‌های الهی بسیار زیاد بوده و قابل شمارش نیستند، اما برخی از نعمت‌ها مهم‌تر و منشأ نعمت‌های دیگرند، نعمت شناخت خداوند از همه نعمت‌ها برتر و بالاتر است و همچنین است شناخت راهی که به سوی کمال باید پیمود. برای انسان جاهل، علف هرز و گیاه دارویی شفابخش یکسان است؛ انسان هم باید با خود بیندیشد که آیا او علف هرز است و یا موجودی شفابخش برای جامعه؟ از این رو شناخت خداوند و شناخت مسیر کمال بسیار اهمیت دارد.
گاه انسان در جامعه تبدیل به عامل خطرناکی مانند شمر و صدام می‌شود؛ گاه نیز فردی مانند سلمان از ایران به حجاز می‌رود و پیامبر(ص) را می‌یابد و به جایی می‌رسد که رسول خدا(ص) فرمود: «سلمان منا اهل‌البیت»؛ اگر سلمان تنها به فکر شکم و نیازهای مادی خود بود، هرگز سلمان نمی‌شد؛ اما چون خود را شناخت و ارزش خود را دانست، برای شناخت مسیر تکامل به حجاز رفته و به سلمان محمدی تبدیل شد. لذا هر کسی باید با خود بیندیشد که برای چه خلق شده است؟ برای مسموم‌سازی یا شفابخشی جامعه؟ اگر برای شفابخشی است، برای رسیدن به آن ،چه راهی را باید بپیماید؟
بعد از نعمت شناخت خدا، نعمت شناخت راه کمال (یا همان دین) مهم‌ترین نعمت خداست، از همین روست که در روایات ما وارد شده است: اگر امر دایر شد بین اینکه انسان جان خود یا مال خود را بدهد، باید مال خود را فدای جان کند، اما اگر امر دایر شد بین فداکردن جان و دین، دین مهم‌تر است و باید جان (بلکه جان‌ها) را فدای آن کند؛ چرا که ارزش دین بیش از ارزش جان است.
البته نسبت به دین دو نوع بینش وجود دارد، طبق یک نگرش، دین به این دلیل مطلوب و خوب است که سبب می‌شود تا جرم و جنایت کمتر شده، مردم درست کردار باشند؛ و لذا جامعه دینی برای زندگی کردن بسیار خوب می‌شود. در واقع طبق این نظر، اهمیت دین به آن است که سبب می‌شود تا انسان‌ها در این دنیا راحت‌تر زندگی کنند.
با وجود چنین آثاری برای دین،اما این نگرش ناشی از جهل نسبت به اهمیت دین است، در نگرش دوم برخی دین را به‌عنوان راه رسیدن به کمال و سعادت ابدی می‌دانند که دارای ارزشی بی‌نهایت و غیرقابل تصور است و نه محدود و در حد همین دنیا.
لزوم قدر شناسی از نعمت وجود امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی
زمانی می‌توانیم ارزش نهضت امام خمینی(ره) را بهتر بشناسیم که متوجه شویم که چه عاملی سبب شده تا ما دین را بهتر بشناسیم، دین در جامعه ما زنده باشد و بتواند در جامعه نقش آفرین باشد؛ چرا که این امام(ره) بود که دین را در جامعه ما زنده کرد.
روزگاری در یکی از خیابان‌های تهران ده‌ها مشروب‌فروشی، رقاص‌خانه، قمارخانه و فاحشه‌خانه وجود داشت، اما یک کتاب‌فروشی وجود نداشت و محله بزرگی به فواحش اختصاص یافته بود. در آن زمان، نه تنها به دین بها داده نمی‌شد، بلکه اگر مثلا دانشجویی می‌خواست نماز بخواند، از دیگر دانشجویان خجالت می‌کشید و مورد تمسخر دیگران قرار می‌گرفت؛ چرا که دینداری عار به شمار می‌رفت. اگر آن وضع ادامه می‌یافت، معلوم نبود امروزه با توجه به این ابزارهای نوین فساد، چه چیزی از دین باقی مانده بود، چه رسد که دین در جامعه نقشی داشته باشد.
باید قدر نعمت امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی را دانست،اولین وظیفه به‌عنوان شکر نعمت انقلاب اسلامی این است که حداقل این انقلاب را حفظ کرده و از آن نگهداری کنیم و این انقلابی که به قیمت تحمل شکنجه‌ها، رنج‌ها، مجاهدت‌ها و شهادت‌ها به ما رسیده است را مراقبت کنیم؛ و در مرحله بعد اگر دچار کمبودی هست، آن را جبران کنیم و زمینه بقاء و انتقال آن به نسل بعد را آماده کنیم.
فراموش کردن نعمت‌ها، از بزرگ‌ترین نقص‌های زندگی انسان‌هاست و باید مراقب باشیم که این نعمت‌ها را در پیچ و خم زندگی روزمره فراموش نکنیم،کسانی ممکن است سال‌ها برای پیروزی انقلاب تلاش کنند، اما سر پیری فراموش کنند که اصلا چرا برای انقلاب زحمت کشیده‌اند، شکنجه‌ها و زندان‌ها را چرا تحمل کرده‌اند و اصلا انقلاب را برای چه می‌خواستند!
مطالعه و خواندن کتاب، برگزاری جلسات مذهبی، قرائت قرآن و توسل به اهل بیت(ع) راه‌های جلوگیری از فراموشی نعمت‌های الهی است.از جمله این نعمت‌ها نعمت وجود رهبری است،شکر نعمت وجود رهبر معظم انقلاب را به‌جای آورید که جانشین امام زمان (عج) هستند و تجربه نشان داده که ایشان بهترین فرد برای رهبری انقلاب هستند. من کسی را در جامعیت شخصیت مانند ایشان نمی‌شناسم؛ مبادا که وسوسه‌های شیطانی و القائات برخی دشمنان و مشغله‌های زندگی، ما را از شکر وجود چنین نعمتی غافل کند و اطاعتمان از ایشان کمرنگ شود!
سخنرانی آیت‌الله مصباح یزدی (دام ظله) در دیدار با جانشینان فرماندهی انتظامی سراسر کشور؛ قم؛ 23 / 1 / 1395 .
همه ما به فراموشی نعمت‌های خداوند مبتلا هستیم؛ لذا خداوند متعال از خود، قرآن و حتی پیامبر(ص) به«ذکر» تعبیر کرده است که ذکر به معنای «یادآوری» است؛ در واقع قرآن نوعی یادآوری برای بشر است، و چنین نیست که لزوما بشر اموری را بلد نباشد و قرآن به او بیاموزد، بلکه در بسیاری از موارد یادآوری است تا مبادا آنچه می‌داند به فراموشی سپرده شود.
شناخت خداوند و دین؛ برترین نعمت‌ها
نعمت‌های الهی بسیار زیاد بوده و قابل شمارش نیستند، اما برخی از نعمت‌ها مهم‌تر و منشأ نعمت‌های دیگرند، نعمت شناخت خداوند از همه نعمت‌ها برتر و بالاتر است و همچنین است شناخت راهی که به سوی کمال باید پیمود. برای انسان جاهل، علف هرز و گیاه دارویی شفابخش یکسان است؛ انسان هم باید با خود بیندیشد که آیا او علف هرز است و یا موجودی شفابخش برای جامعه؟ از این رو شناخت خداوند و شناخت مسیر کمال بسیار اهمیت دارد.
گاه انسان در جامعه تبدیل به عامل خطرناکی مانند شمر و صدام می‌شود؛ گاه نیز فردی مانند سلمان از ایران به حجاز می‌رود و پیامبر(ص) را می‌یابد و به جایی می‌رسد که رسول خدا(ص) فرمود: «سلمان منا اهل‌البیت»؛ اگر سلمان تنها به فکر شکم و نیازهای مادی خود بود، هرگز سلمان نمی‌شد؛ اما چون خود را شناخت و ارزش خود را دانست، برای شناخت مسیر تکامل به حجاز رفته و به سلمان محمدی تبدیل شد. لذا هر کسی باید با خود بیندیشد که برای چه خلق شده است؟ برای مسموم‌سازی یا شفابخشی جامعه؟ اگر برای شفابخشی است، برای رسیدن به آن ،چه راهی را باید بپیماید؟
بعد از نعمت شناخت خدا، نعمت شناخت راه کمال (یا همان دین) مهم‌ترین نعمت خداست، از همین روست که در روایات ما وارد شده است: اگر امر دایر شد بین اینکه انسان جان خود یا مال خود را بدهد، باید مال خود را فدای جان کند، اما اگر امر دایر شد بین فداکردن جان و دین، دین مهم‌تر است و باید جان (بلکه جان‌ها) را فدای آن کند؛ چرا که ارزش دین بیش از ارزش جان است.
البته نسبت به دین دو نوع بینش وجود دارد، طبق یک نگرش، دین به این دلیل مطلوب و خوب است که سبب می‌شود تا جرم و جنایت کمتر شده، مردم درست کردار باشند؛ و لذا جامعه دینی برای زندگی کردن بسیار خوب می‌شود. در واقع طبق این نظر، اهمیت دین به آن است که سبب می‌شود تا انسان‌ها در این دنیا راحت‌تر زندگی کنند.
با وجود چنین آثاری برای دین،اما این نگرش ناشی از جهل نسبت به اهمیت دین است، در نگرش دوم برخی دین را به‌عنوان راه رسیدن به کمال و سعادت ابدی می‌دانند که دارای ارزشی بی‌نهایت و غیرقابل تصور است و نه محدود و در حد همین دنیا.
لزوم قدر شناسی از نعمت وجود امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی
زمانی می‌توانیم ارزش نهضت امام خمینی(ره) را بهتر بشناسیم که متوجه شویم که چه عاملی سبب شده تا ما دین را بهتر بشناسیم، دین در جامعه ما زنده باشد و بتواند در جامعه نقش آفرین باشد؛ چرا که این امام(ره) بود که دین را در جامعه ما زنده کرد.
روزگاری در یکی از خیابان‌های تهران ده‌ها مشروب‌فروشی، رقاص‌خانه، قمارخانه و فاحشه‌خانه وجود داشت، اما یک کتاب‌فروشی وجود نداشت و محله بزرگی به فواحش اختصاص یافته بود. در آن زمان، نه تنها به دین بها داده نمی‌شد، بلکه اگر مثلا دانشجویی می‌خواست نماز بخواند، از دیگر دانشجویان خجالت می‌کشید و مورد تمسخر دیگران قرار می‌گرفت؛ چرا که دینداری عار به شمار می‌رفت. اگر آن وضع ادامه می‌یافت، معلوم نبود امروزه با توجه به این ابزارهای نوین فساد، چه چیزی از دین باقی مانده بود، چه رسد که دین در جامعه نقشی داشته باشد.
باید قدر نعمت امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی را دانست،اولین وظیفه به‌عنوان شکر نعمت انقلاب اسلامی این است که حداقل این انقلاب را حفظ کرده و از آن نگهداری کنیم و این انقلابی که به قیمت تحمل شکنجه‌ها، رنج‌ها، مجاهدت‌ها و شهادت‌ها به ما رسیده است را مراقبت کنیم؛ و در مرحله بعد اگر دچار کمبودی هست، آن را جبران کنیم و زمینه بقاء و انتقال آن به نسل بعد را آماده کنیم.
فراموش کردن نعمت‌ها، از بزرگ‌ترین نقص‌های زندگی انسان‌هاست و باید مراقب باشیم که این نعمت‌ها را در پیچ و خم زندگی روزمره فراموش نکنیم،کسانی ممکن است سال‌ها برای پیروزی انقلاب تلاش کنند، اما سر پیری فراموش کنند که اصلا چرا برای انقلاب زحمت کشیده‌اند، شکنجه‌ها و زندان‌ها را چرا تحمل کرده‌اند و اصلا انقلاب را برای چه می‌خواستند!
مطالعه و خواندن کتاب، برگزاری جلسات مذهبی، قرائت قرآن و توسل به اهل بیت(ع) راه‌های جلوگیری از فراموشی نعمت‌های الهی است.از جمله این نعمت‌ها نعمت وجود رهبری است،شکر نعمت وجود رهبر معظم انقلاب را به‌جای آورید که جانشین امام زمان (عج) هستند و تجربه نشان داده که ایشان بهترین فرد برای رهبری انقلاب هستند. من کسی را در جامعیت شخصیت مانند ایشان نمی‌شناسم؛ مبادا که وسوسه‌های شیطانی و القائات برخی دشمنان و مشغله‌های زندگی، ما را از شکر وجود چنین نعمتی غافل کند و اطاعتمان از ایشان کمرنگ شود!
سخنرانی آیت‌الله مصباح یزدی (دام ظله) در دیدار با جانشینان فرماندهی انتظامی سراسر کشور؛ قم؛ 23 / 1 / 1395 .