قهرمان محبوب مدعیان اصلاحات به دنبال تحریم 50 ساله ایران

در ادامه اتهام‌زنی‌ها و اقدامات ضدایرانی کی‌یف، «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین پیشنهاد اعمال تحریم‌های ۵۰ ساله علیه ایران را داده است. این موضوع در پیش‌نویس قطعنامه ارائه شده به پارلمان اوکراین (رادا) مطرح شده است. 
در پیش‌نویس این قطعنامه که روی وب سایت پارلمان اوکراین قرار گرفته، عبارت «اجرای اقدامات ویژه اقتصادی بخش‌بندی شده و سایر اقدامات محدودکننده (تحریم‌) جمهوری اسلامی ایران به مدت ۵۰ سال» درج شده است.
بر اساس گزارش‌ها، در صورت تصویب لایحه مزبور از سوی قانونگذاران اوکراینی، فعالیت‌های تجاری این کشور با ایران به طور کامل ممنوع می‌شود و ترانزیت منابع، پروازها و حمل‌ونقل در خاک اوکراین متوقف خواهد شد.
علاوه ‌بر این، جذب سرمایه برای ایرانی‌های خارج از اوکراین غیرممکن خواهد شد. همچنین کی‌یف می‌تواند برخی اقدامات علیه ایران از جمله ممنوعیت هرگونه سرمایه‌گذاری در جمهوری اسلامی ایران را اجرا کند.
البته با توجه به حجم نه چندان بالای مراودات اقتصادی اوکراین و جمهوری اسلامی ایران و تبعیت کامل کی‌یف از تحریم‌های ضدایرانی واشنگتن، مشخص نیست که این تحریم‌ها قرار است چه فشاری بر ایران وارد کند و دولت زلنسکی چه هدفی را از این تحریم‌ها دنبال می‌کند.
تکرار ادعاهای بدون سند توسط زلنسکی
زلنسکی، کمدینی که در کسوت ریاست‌جمهوری اوکراین حدود ۲۰ درصد از خاک کشورش را از دست داده و اخیرا ارتش کشورش با هزاران کشته شهر باخموت را به ارتش روسیه واگذار کرده است، ایران را متهم به ارسال سلاح برای روسیه می‌کند.
وی در ادامه ادعاهای پرتکرار خود مبنی بر استفاده از پهپادهای ایرانی در جنگ اوکراین، در پیامی ویدیویی از ایران خواسته تا در ارسال این پهپادها به روسیه تجدیدنظر کند.
این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران بارها اعلام نموده از وقوع جنگ و مشکلاتی که برای مردم اوکراین به وجود آمده عمیقا متاسف است و طرفدار پایان جنگ می‌باشد.
همچنین مقامات ایرانی بارها اعلام نموده‌اند آمادگی لازم برای مساعدت در پایان درگیری و گفت‌وگو میان طرفین را دارا هستند.
قهرمان‌‌سازی از یک دلقک توسط جریان غربگرا
مواضع ضدایرانی زلنسکی در حالی است که برخی رسانه‌های داخلی در گذشته‌ای نه چندان دور از او قهرمانی بی‌بدیل ساخته بودند.
به عنوان مثال‌، روزنامه سازندگی در یکی از شماره‌های خود در اسفند 1400‌، با قرار دادن تصویری از زلنسکی در صفحه اول خود، او را «رئیس‌جمهور در میدان» نامیده است!
روزنامه آفتاب یزد نیز که از روزنامه‌های وابسته به جریان مدعی اصلاحات محسوب می‌شود، در همان ایام با انتشار تصویری مشابه از رئیس‌جمهور اوکراین، عنوان «درس زلنسکی به سیاستمداران پرمدعا» را برای تیتر خود برگزیده است.
در حقیقت رسانه‌های جریان غربگرا چنان تمجید و تعظیمی از رئیس‌جمهور اوکراین که یک رقصنده و هنرپیشه طنز بود و به مدد آمریکا رئیس‌جمهور شد، به عمل آوردند که نظیر آن را حتی برای رئیس‌جمهور کشورمان انجام نداده‌اند!
البته این قهرمان‌‌سازی دروغین از جانب جریان رسانه‌ای غربگرا بی‌سابقه نیست، چنان‌چه در نمونه‌ای دیگر، در پی دیداری که الکساندر وویچ‌، رئیس‌جمهور صربستان با رئیس‌جمهور وقت آمریکا دونالد ترامپ داشت و برخلاف عرف بین‌الملل، خاضعانه و مانند یک کارگزار مقابل او نشسته بود، از او قهرمان ساختند و او را مدافع منافع کشور و مردمش خواندند!
حال باید دید پس از این اقدام آشکار ضدایرانی رئیس‌جمهور اوکراین، واکنش رسانه‌هایی که از او یک قهرمان ساخته بودند چه خواهد بود. آیا شهامت محکومیت این اقدام را خواهند داشت یا در قبال آن سکوت خواهند کرد.

نگرانی ‌اندیشکده آمریکایی از نفوذ فزاینده ایران در آفریقا

یک‌اندیشکده آمریکایی درباره گسترش نفوذ ایران در کشورهای آفریقایی به ویژه در دولت رئیسی هشدار داد.
«شورای آتلانتیک» در تحلیلی به قلم «دنی سیترینوویچ» می‌نویسد: در رقابت بین قدرت‌های بزرگ در آفریقا، نباید از ایران به عنوان یک رقیب چشم پوشی کرد. دولت بایدن در چارچوب رقابت قدرت‌های بزرگ، به دنبال تقویت همکاری‌های دیپلماتیک، اقتصادی و امنیتی با قاره آفریقا برای جلوگیری از نفوذ چین و روسیه است. با این حال، یکی از حوزه‌‌هایی که هر دو دولت بایدن و ترامپ آن را به طور کل به فراموشی سپردند، نفوذ فزاینده ایران در این قاره و نیاز به تدوین سیاستی است که آزادی عمل تهران در آفریقا را محدود کند. در نتیجه تشدید فشارهای سیاسی، آفریقا به قاره‌ای جذاب برای ایران تبدیل شده است. ایران قاره آفریقا را به‌عنوان میدان نبرد برای کسب نفوذ، قدرت و قلمرو می‌بیند. علاوه ‌براین تهران در قاره آفریقا به دنبال مقابله با نفوذ غرب به‌ویژه ایالات متحده نیز بوده و در همکاری با عناصری که مخالف استعمار هستند تلاش کرده است مسیر مستقل‌تری را ترسیم کند. علاوه‌بر این، ایران شبکه جهانی سازمان‌‌های مذهبی و فرهنگی خود، از جمله دانشگاه ‌ها و موسسات خیریه را هم به‌کار گرفته تا نفوذ خود بر اقلیت‌‌های شیعه در آفریقا را افزایش دهد.
ایران با استفاده از نفوذ خود در بسیاری از کشورهای آفریقایی برای حفظ منافع و حمایت از افراد نزدیک به خود بهره می‌برد. نمونه بارز آن تلاش بی‌سابقه ایران برای آزاد کردن روحانی شیعه نیجریه «شیخ ابراهیم زکزاکی» از بازداشت در سال ۲۰۱۹ بوده است. در این مورد شبکه تلویزیون «Hausa TV» که به ایران نزدیک است، موثر بود و بر آزادی او اصرار داشت.
در میانه‌های اسفند ۱۴۰۱ اجلاس اقتصادی ایران و آفریقای غربی در تهران برگزار شد که این نیز نشانه دیگری از تلاش ایران برای تقویت روابط خود با کشورهای آفریقایی و تقویت جایگاه آن به ویژه در غرب این قاره ارزیابی می‌شود. اقدام فوق در واقع بخشی از خط مشی ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور در تقویت رابطه ایران با کشورهای غرب آفریقا می‌باشد که نمونه بارز این رویکرد در سفر وی به گینه بیسائو در آگوست ۲۰۲۱ نمایان شد. وی قول داده است که به گسترش روابط بین ایران و کشورهای قاره آفریقا ادامه می‌دهد.
باید در چارچوب جلوگیری از تحکیم منافع ایران در این قاره، چند مسئله مورد توجه قرار گیرد. اولین و مهم‌ترین پویش را تهران علیه متحدان آمریکا در آفریقا از جمله در سودان و مراکش به راه‌انداخته است؛ این‌ها کشورهایی هستند که جرأت کردند و برای عادی ‌سازی روابط خود با اسرائیل وارد عمل شدند. ایران در چارچوب سیاست خود، روابط نظامی و دیپلماتیک‌اش را با الجزایر افزایش داد و کمک‌های نظامی به جبهه پولیساریو در صحرای غربی را بیشتر کرده است. ایران هم‌چنین در موریتانی هم وارد عمل شد و آن را به عنوان یک منطقه اولویت‌دار برای طرح‌های نفوذ خود در منطقه صحرا تعیین کرد. تلاش‌های ایران برای افزایش نفوذ خود در منطقه راهبردی شاخ آفریقا، پس از پیوستن خارطوم به توافق‌نامه ابراهیم آسیب دید. ایران اسرائیل را به ایجاد بی‌ثباتی سیاسی در مسائل داخلی سودان متهم کرده است. علاوه‌بر این، تهران هم‌چنان فعالانه کوشش می‌کند تا دکترین خود را در این کشور گسترش دهد و در عین حال نیروهای پشتیبان امضای توافق عادی‌سازی با اسرائیل را تضعیف کند. ایران هم‌چنین از طریق تقویت حضور دیپلماتیک خود در نهادهای مختلف آفریقایی مانند اتحادیه آفریقا، در حال انجام یک کارزار سیاسی پرقدرت برای جلوگیری از تقویت روابط اسرائیل با کشورهای آفریقایی است.
هم‌چنین برخلاف بستر دخالت ایران در جنگ اوکراین و حرکت تهران برای افزایش فروش تجهیزات نظامی خود در این جنگ، در قاره آفریقا به طور طبیعی این تمایل وجود دارد. دولت بایدن برای محافظت از متحدان خود در آفریقا و حفظ منافع ایالات متحده در این قاره، نمی‌تواند تنها بر حضور رو به رشد چین و روسیه در آن متمرکز باشد. ضمن آن‌که باید نفوذ عمیق‌تر تهران در آفریقا را نیز مد نظر داشته باشد زیرا این چالشی فزاینده برای سیاست آمریکا در آفریقا است. واشنگتن باید با همکاری کشورهای آفریقایی و کشورهای خلیج‌فارس، یک برنامه کاری منظم آماده کند که هدف آن کاهش نفوذ ایران در آفریقاست. با نگاهی به آینده، آفریقا هم‌چنان هدف جذابی برای سیاست ایران در دوره رئیسی خواهد بود. بدون یک برنامه عملیاتی سنجیده، ایالات متحده توانایی چندانی برای بیرون راندن تهران از آفریقا و جلوگیری از هماهنگی آن با چین و روسیه نخواهد داشت، به ویژه آن‌که پکن و مسکو در ماه‌های اخیر به شکلی بی‌سابقه در حال نزدیکی به تهران بوده‌اند. بنابراین، مقابله با نفوذ ایران در آفریقا باید زودتر به اولویت دولت بایدن تبدیل شود.

پیام قدرتمند خرمشهر-4 به آمریکا و اسرائیل رسید

پس‌لرزه‌‌های رونمایی موشک دور برد «خرمشهر چهار» (خیبر) محافل سیاسی و رسانه‌ای در آمریکا، رژیم صهیونیستی و منطقه را تکان داد.
اندیشکده آمریکایی «بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها» (FDD) با‌ اشاره به توانایی‌های راهبردی و تاکتیکی موشک خرمشهر-4 تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران، بزرگ‌ترین و متنوع‌ترین زرادخانه موشکی غرب آسیا را در اختیار دارد که توانمندی گسترده‌ای را به این کشور می‌دهد.
این ‌اندیشکده نوشت: ایران جدیدترین موشک بالستیک خود را در بحبوحه نگرانی‌های فزاینده ایالات متحده و متحدانش در مورد پیشرفت فعالیت‌های هسته‌ای تهران به نمایش گذاشت. «خرمشهر-۴» به دلیل سطح مقطع راداری کم آن می‌تواند از دید رادارها بگریزد و به سامانه‌های پدافند هوایی دشمن نفوذ کند. این موشک با برد ۲ هزار کیلومتری خود می‌تواند یک کلاهک ۳۳۰۰ پوندی (۱۵۰۰ کیلوگرمی) را حمل کند که این یکی از سنگین‌ترین کلاهک‌ها در زرادخانه ایران است. پیشرفت‌های مستمر در موشک‌های بالستیک ایران موجب شده است که تهران از لحاظ کمی، بزرگ‌ترین و خطرناک‌ترین زرادخانه موشک‌های بالستیک را در خاورمیانه داشته باشد.
خرمشهر ۴ در فناوری پیشران خود از سوخت مایع استفاده می‌کند. ژنرال مایکل کوریلا، فرمانده فرماندهی مرکزی ایالات متحده (سنتکام)، ماه گذشته به کمیته نیروهای مسلح سنا گفت که ایران، بزرگ‌ترین و متنوع‌ترین زرادخانه موشکی در خاورمیانه را دارد و همچنین از بیشترین تعداد و توانمندترین پهپادها برخوردار است. چنین زرادخانه بزرگی، توانمندی و نفوذ گسترده‌ای را به ایران در منطقه داده است.
در همین حال رسانه آمریکایی المانیتور با طرح این سؤال که «مخاطب خرمشهر ۴ کیست؟»، نوشت: رونمایی موشک مذکور، همزمان با تهدیدهای اسرائیل مبنی بر آمادگی برای اقدام نظامی علیه تهران صورت گرفت. این رسانه آمریکایی نسبت به قابلیت‌های موشک جدید خرمشهر ۴ ابراز شگفتی کرده و می‌افزاید: موشک خیبر نسخه ارتقا یافته موشک خرمشهر است که در سال ۲۰۱۷ رونمایی شد. این موشک قادر به حمل کلاهک‌های متعدد تا اسرائیل و فرار از تله‌های راداری دشمن است. یکی از ویژگی‌های این موشک ۱۳ متری نوع کنترل آن بر حرکت در خارج از جو و سرعت آماده شدن آن برای پرتاب است که به کمتر از ۱۲ دقیقه می‌رسد.
برد اعلام شده این موشک طوری است که بتواند به اسرائیل برسد، اسرائیلی که هفته گذشته ایران را به دلیل افزایش غنی‌‌سازی هسته‌ای و فعالیت‌های منطقه‌ای، به اقدام نظامی تهدید کرده بود.
برخی رسانه‌های منطقه‌ای نیز در گزارش‌های مختلف و با عناوینی مانند عنوان‌های زیر، به استقبال رونمایی موشکی ایران رفتند:
- الجزیره: پیام مستقیم ایران به دشمنانش از طریق موشک بالستیک جدید خیبر.
- الحدث: تهران از قدرتمندترین موشک بالستیک خود با برد 2000 کیلومتر رونمایی کرد.
- العربی الجدید: آمریکا قبلا درباره راه‌حل نظامی صحبت می‌کرد اما اکنون فقط از راه‌حل دیپلماتیک حرف می‌زند.
- الحرّه: این موشک جزو دوربردترین‌ها در زرادخانه موشک‌های بالستیک ایران است.

دولت روحانی، استفاده مناسبی از سفر رئیس‌جمهور چین نکرد

در حالی که دولت روحانی به چین و روابط با آن بها نمی‌داد، معاون وزیر ارشاد دولت وی، به تمجید از توانمندی‌های چین پرداخت.
حسین انتظامی در خبرآنلاین نوشت: کتاب «رویای چینی» را تازه دست گرفته‌ام؛ خواندنی و جذاب است. این کتاب به شناخت چین کمک می‌کند. مترجم کتاب بدرستی‌اشاره می‌کند که چه باورمند «نگاه به شرق» و چه مخالف دولت چین باشیم شناخت دقیق این ابرقدرت، ضروری است. این کتاب شامل 85 سخنرانی عمدتا خارجی رهبر چین در فاصله سال‌های 2012 تا 2018 است. برای شناخت دولت چین، ملاحظه اسناد رسمی و از جمله سخنرانی‌های مقامات‌شان راهگشاست...
کشورهایی مثل آلمان و ژاپن نشان داده‌اند که بدون اتکا به نیروی نظامی می‌توان قدرتی بزرگ شد تا سایر قدرت‌ها نتوانند کشورت را نادیده بگیرند و یا با زبان زور با او سخن بگویند. به عبارت بهتر، درخشش آلمان و ژاپن در یکی‌دو دهه پس از جنگ جهانی دوم و برخاستن از خاکستر، اساسا تعاریف و شاخص‌های قدرت را هم عوض کرد. تا آن زمان قدرت صرفا در بعد نظامی تعریف می‌شد اما آنها مؤلفه اقتصاد را برجسته کردند. چین نیز در عِداد آنهاست؛ با این تفاوت که اولا مثل آنان محکوم به نداشتن نیروی نظامی نبوده و ثانیا اگرچه ظاهرا یا موقتا برای حساس نکردن رقیب اصلی، مواضع چالشی نمی‌گیرد و ساز و برگ‌های جنگی را به رخ نمی‌کشد اما به توسعه و نو‌سازی حوزه نظامی خود همت کرده است.
نکته برجسته در مقامات چین، وفاداری آنان به انقلاب، مائو و حزب است. آنان حتی اگر مائوزدایی را -که از دوره شیائوپینگ شروع شد- دنبال کرده‌اند اما به رغم مقامات شوروی، آشکارا علیه رهبران گذشته و در گذشته موضع نمی‌گیرند و مرتبا به وفاداری خود اصرار می‌ورزند. از این‌رو رهبرانی چون شیائوپینگ، جیانگ زمین و جناب شی، افرادی مومن به سوسیالیسم‌اند که به جای تجدیدنظرطلبی (به مفهوم پشیمانی) به دنبال اصلاح و کمال سوسیالیسم چینی‌اند.
اگرچه حکومت چین با استانداردها و ارزش‌های غربی، خودکامه به شمار می‌آید که با فیلترینگ گسترده و رصد دائمی مردم خود و سخت‌گیری‌های ضد مذهب، تغییر قانون اساسی و تقریبا مادام‌العمرکردن ریاست جمهوری، کشوری آزاد قلمداد نمی‌شود اما مهم این است که در کمتر از چهار دهه، بزرگ‌ترین جمعیت دنیا را از زیر خط فقر برکشید و امروز دومین اقتصاد دنیا را تشکیل داده و تنها اوست که رقیب آمریکا قلمداد می‌شود و عنقریب به سرآمدی می‌رسد...
در سال‌های 1392 تا 1400 که در وزارت ارشاد بودم از نزدیک سه جلوه از مدیریت منسجم، خلاف آمد و درس‌آموز چینی را دیدم: در سال 1394 همین جناب شی‌جین‌پینگ‌، در صدر هیئتی به ایران آمد. در آن هیئت پر تعداد چندین مدیر رسانه‌ای هم بودند؛ نه به عنوان زینت‌المجلس یا مخابره خبرهای رئیس، بلکه برای جلسات کاری با همتایان خود و تعریف و گسترش همکاری‌ها. هرچند متاسفانه طرف ایرانی نتوانست خوشه‌چینی مناسب کند اما آنان با جلسات جدی با مدیران رسانه‌ای نشان دادند که قدرت نرم را فهم کرده‌اند و در صدد اجرای واقعی شعارهای ما در سخنرانی‌های استانداردمان (نفی سلطه خبری کشورهای شمالی) هستند».
گفتنی است سفر شی جین پینگ به تهران در اوج سرمستی‌های برجامی روحانی بود و بنابراین پیشنهاد‌های طرف چینی برای گسترش مناسبات با استقبال دولت روحانی مواجه نشد تا آنجا که حتی آقای ظریف در آخرین گزارش برجامی به مجلس نوشت: «اگر در مورد ضرورت کار متوازن با شرق و غرب به یک اجماع ملی رسیده بودیم و با خوش خیالی، دوستان دوران سختی را در سراب طمع سرازیر شدن شرکت‌های غربی از خود نرنجانده بودیم، دوستانمان سرخورده نمی‌شدند و در دوران سختی رهایمان نمی‌کردند».

سال انتخابات و موج سواری دوباره مدعیان اصلاحات با موضوع زنان!

روزنامه اعتماد روز گذشته در مطلبی به قلم یکی از فعالین سیاسی زن اصلاح طلب نوشت: «قرار بود جمهوري اسلامي تصويري كامل و بي‌نقص از جايگاه زنان ايران به دنيا عرضه كند. جايگاهي كه نه تنها زنان را موقعيت يك كالاي جنسي خلاصه نكند بلكه از درجه‌اي از منزلت اجتماعي و سياسي و فرهنگي و... قرار دهد كه اين الگو بتواند جهان را نيز تحت تاثير خود قرار دهد. در مخيله هيچ يك از انقلابيون و به خصوص زنان انقلابي نمي‌گنجيد كه در پنجمين دهه پس از پيروزي، موضوع پوشش زنان به يكي از بزرگ‌ترين مناقشه‌هاي بين حاكميت و زنان و چه بسا آحاد جامعه تبديل شود.»
گفتنی است، طیف مدعی اصلاحات خصوصا در حوزه زنان به شکل کاملا ابزاری برای رأی‌ آوری و پر کردن سبد رأی خود نگاه می‌کند.
این طیف در چند سال اخیر نشان داده‌اند که هیچ اعتقادی به حقوق زنان نداشته و اگر هم در مواردی ژست حمایت از حقوق زنان گرفته‌اند، تنها برای اهداف و مقاصد سیاسی بوده است. این جریان سیاسی به‌ویژه در ۸ سال دوره دولت مورد حمایت خود با همه شعارهایش در حوزه زنان کاری انجام نداد اما همیشه در مواقعی که موضوع زنان در جامعه مطرح می‌شود، خود را حامی این قشر جلوه می‌دهد.
تحولات سال های گذشته و ورود طیف مدعی اصلاحات به مباحثی مانند حجاب اجباری، حضور زنان در ورزشگاه ها، برابری جنسیتی، حقوق زنان (البته به شیوه غربی)، توانمند سازی زنان (کشاندن زنان به تجربیات غرب و استفاده از الگوهای ترکیه و نروژ) حاکی از آن است که آنها نه تنها درصدد هستند شان و موقعیت ایرانی ـ اسلامی زنان را صرفا برای مسائل نازل و پست این چنینی و بدون پرداختن به مطالبات اصلی آنان از جمله اشتغال، ازدواج و... تنزل دهد بلکه با طرح چنین موضوعاتی درصدد به انحراف کشاندن نیمی از جمعیت جامعه و افرادی هستند که مردان از دامنشان به معراج می روند.
این جریان سعی کرده است برای کمرنگ کردن نقش خانواده و نزدیک نمودن زن آرمانی ایرانی به زن ایده آل غربی مرزهای اخلاق و اعتقادات را تضعیف نماید.
چندی پیش، زهرا شجاعی فعال اصلاح‌طلب و رئیس امور مشارکت زنان ریاست‌جمهوری در دولت اصلاحات نگاه ابزاری این طیف به موضوع زنان را این‌گونه توصیف کرده بود: اصلاح‌طلبان هنگامی که به رأی زنان نیاز دارند دست کمک به‌سوی زنان دراز می‌کنند اما هنگامی که باید درباره وضعیت زنان اقدامات موثری انجام بدهند، بی‌معرفتی کرده و از این کار خودداری می‌کنند.
ائمه جمعه از برجام و FATF انتقاد نکنند چون باعث فاصله میان مردم و آنها می شود!
روزنامه سازندگی روز گذشته در سرمقاله خود نوشت: «واقعیت امر این است که تریبون نماز جمعه باید صدای مردم و صدای همدردی با مردم باشد. محتوای اظهارات ائمه محترم جمعه در شرایط مختلف کشور باید واکاوی شرایط زندگی مردم، نیازها و مشکلات آنها باشد. تنظیم گفتارهای پشت این تریبون که به واقع باید مفدس نگاه داشته شود باید بر اساس مصالح و صدای مردم صورت بگیرد. اینکه در برخی از برهه های تاریخی و سیاسی می بینیم ائمه جمعه به تقبیح مواردی مانند fatf یا برجام روی می آورند، تنها باعث ایجاد فاصله میان مردم و این قشر می شود. چرا که انتظار مردم دوری این تریبون ها از بحث های جانبدارانه سیاسی است.»
جالب است که نگارنده این مطلب از طرفی ائمه جمعه را به بیان مشکلات مردم و صدای آنها بودن توصیه کرده و از طرفی آنها را از ورود به مسائلی چون برجام و fatf منع کرده است! در حالی که علت بسیاری از مشکلات مردم در زمانه کنونی، دل‌بستن دولت پیشین به میوه های رویایی برجام بود و به همین دلیل تمامی ظرفیت های کشور را معطل آن نگاه داشت و باعث عقب ماندگی اقتصادی بزرگ در دهه 90 شد. اگر دولت سابق به پندهای دلسوزان آگاه که در تریبون های مختلف از جمله نماز جمعه تکرار می‌شد، توجه می‌کرد و همه چیز را به برجام و fatf گره نمی‌زد، وضع کنونی بهتر بود.
نگارنده همچنین انتقاد از برجام و fatf را باعث ایجاد فاصله میان مردم و ائمه جمعه دانسته و آن را بحث جانبدارانه سیاسی خوانده است! حال آنکه این مسائل مرتبط با منافع ملی کشور است و طبیعی است که ائمه محترم جمعه نسبت به آنها واکنش نشان دهند.
لازم به ذکر است، خوان زاراته، معاون پیشین مدیریت مبارزه با تروریسم و جرائم مالی در وزارت خزانه‌داری آمریکا گفته بود: «برای قراردادن ایران در تنگنا و سخت‌تر کردن شرایط برای این کشور، به حضور کامل FATF نیاز است.» مارشال بیلینگزلی، رئیس‌وقت‌ FATFنیز در جلسه استماع کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا صراحتا اذعان کرده که برای مقابله با ایران همکاری نزدیکی با اسرائیل و عربستان داریم.

دولت سابق با مخفی‌کاری، تعهدات گسترده به FATF داد و 37 بند از 41 دیکته این کمیته مافیایی وابسته به آمریکا و اروپا را به اجرا گذاشت، اما خروجی آن صرفا کانالیزه شدن بیشتر اقتصاد کشور و شناسایی راه‌های دور زدن تحریم‌ها و انسداد آن و فشار و طلبکاری بیشتر غرب در کنار دو برابر شدن تحریم‌ها بود. مدعیان اصلاحات معیشت و جان مردم را به بهانه برجام و FATF گروگان گرفتند و باید پاسخگوی خیانت خود باشند. این طیف به جای ژست طلبکاری باید پاسخ دهد چرا با وجود اجرای پنهانی ۳۷ بند از ۴۱ بند مطالباتFATF، ایران همچنان در فهرست سیاه این باقی ماند؟ و چرا با وجود واگذاری امتیازات هنگفت در برجام، شمار تحریم‌ها را به رکورد ۱۷۰۰ مورد رساندند.
مطلب دیگر اینکه، در دولت قبل تعدادی از بانک‌های داخلی در راستای عمل به دستورالعمل‌هایFATF، کلیه شعب خود را از همکاری مالی با برخی ارگان‌های داخلی که در تحریم دشمنان ملت بودند، منع کردند و دست به خودتحریمی زدند. این در حالی است که سینه چاکان FATF در ادعایی مضحک می‌گفتند در صورت «عدم همکاری با FATF» دچار خودتحریمی می‌شویم! صرافی‌هایی که در شرایط تحریم با ایران کار می‌کردند، نیز با عمل دولت قبل به دستورالعمل‌های FATF لو رفتند.