بانک جهانی هم گزارش «اسب زین شده» کیهان را تأیید کرد ۱۴۰۳/۰۴/۲۳
بانک جهانی هم گزارش «اسب زین شده» کیهان را تأیید کرد
۱۴۰۳/۰۴/۲۳
به گزارش خبرگزاری تسنیم، بانک جهانی در روزهای آخر سال 2023 گزارشی ویژه در مورد وضعیت فقر و رفاه اجتماعی در ایران طی سال‌های 2011 تا 2020 منتشر کرده و از این سال‌ها که دوره هشت ساله دولت روحانی را شامل می‌شود با عنوان «دهه سوخته» اقتصاد ایران یاد کرده است.
این نهاد بین‌المللی در گزارش خود نوشته بود: در دهه گذشته میلادی، اقتصاد ایران از یک دهه سوخته رشد اقتصادی رنج برده است. به طور متوسط، تولید ناخالص داخلی سرانه ایران طی سال‌های 2011 تا 2020 هر سال منفی شش دهم درصد رشد کرده است. هر یک درصد افزایش در تولید ناخالص داخلی سرانه باعث کاهش یک و 56 صدم درصدی در نرخ فقر می‌شود. اگر به جای رشد منفی شش دهم درصدی تولید ناخالص داخلی سرانه طی این سال‌ها، شاهد رشد مثبت شش دهم درصدی در این زمینه بودیم نرخ فقر در ایران طی این سال‌ها هفت و 9 دهم درصد کاهش یافته بود.
بانک جهانی روایت کرده بود که این فقدان رشد، با تورم و تحلیل رفتن قدرت خرید همراه بوده است. درآمدها طی سال 2011 معادل 16 درصد تولید ناخالص داخلی بود اما این رقم در سال 2020 به معادل هفت درصد تولید ناخالص داخلی کاهش یافت. به هر حال بیکاری بالا مشخصه این دهه بود و بالای 10.
این نهاد بین‌المللی در گزارش خود نوشته بود که بین سال‌های 2011 تا 2020 نسبت جمعیت فقیر ایران از کل جمعیت فقیر کشورهای با درآمد متوسط به بالا از 20 درصد به 28 و یک دهم درصد افزایش یافته است. یعنی 9 میلیون و 500 هزار ایرانی در این دوره گرفتار فقر شده‌اند.
بر اساس تحلیل بانک جهانی، رشد فقر در ایران طی سال‌های 2011 تا 2020 ناشی از فقدان رشد اقتصادی و نابرابری‌های ساختاری بوده است. خانوارهایی که در 40 درصد پایینی هرم مصرف قرار گرفته‌اند هیچ منفعتی از دوره‌های نادر رشد اقتصادی نبرده‌اند. با توجه به الگوهای مصرفی می‌توان گفت خانوارهای فقیر در دوره‌های رکود بیشرین ضرر را کرده‌اند و در دوره‌های رشد از حداقل بهره برخوردار شده‌اند. خانوارهای دهک‌های پایین با کاهش سالانه دو درصدی در مصرف خود طی دهه 2020 مواجه شده‌اند؛ این در حالی است که میزان کاهش مصرف خانوارهای ثروتمند یک درصد در سال بوده است.
پوچ شدن رشد 552 درصدی دستمزدها
این نهاد بین‌المللی در گزارش خود نوشته بود؛ دستمزد واقعی و درآمدهای شخصی طی این دهه تحت تأ‌ثیر تورم تحرکی نداشته است و فقط دو دهک بالا با رشد واقعی درآمدها طی این مدت مواجه بوده‌اند. در حالی که متوسط دستمزد خانوارها طی دهه 2011 تا 2020 بالغ بر 552 درصد افزایش یافته اما رشد واقعی دستمزد تنها 10 درصد بوده است. میزان رشد دستمزد کار ساعتی نیز 16 درصد بوده است. درآمد افراد دارای کار شخصی نیز در این دوره تقریباً ثابت باقی مانده است.
نرخ تورم به ویژه تورم مواد غذایی در سال‌های 2012 ـ 2013 و دوباره در سال‌های 2018 ـ 2019 تقریباً دو برابر شد. افزایش قیمت مواد غذایی بیشتر از همه به فقیرترین‌ها ضربه زده است. دو دهک پایینی در سال 2020 ـ 2021 بیش از 45 درصد بودجه خود را صرف غذا کرده‌اند و این رقم برای دو دهک بالایی 26 درصد بوده و تقریباً نیمی از جمعیت روستایی فقیر است و شکاف فقر شهری و روستایی بیشتر شده است.
گزارش بانک جهانی از 2024 ایران
بانک جهانی این روزها باز هم از اقتصاد ایران گزارش داده است اما وضعیت کاملا متفاوت از آمارهای دهه سوخته اقتصاد ایران شده است. گزارش ۲۰۲۴ بانک جهانی از اقتصاد ایران در پایان دولت شهید رئیسی نشان می‌دهد که رشد اقتصادی به‌صورت پایدار پنج و یک دهم درصد بوده است آن‌هم در میان تنش‌های ژئوپلیتیک منطقه.
بیکاری به هفت و شش دهم درصد کاهش یافته و شش میلیون و 500 هزار نفر از جمعیت فقرا کاسته شده است. ضریب جینی به 34 صدم درصد رسیده که همگی نشان‌دهنده، وضعیت کاملاً متفاوت و برعکس دولت اصلاح‌طلبان در دهه 90 شمسی است.
زمین سوخته یا دهه سوخته
اصلاح‌طلبان چند روزی است در موضعی انفعالی و بازنده، نسبت به گزارش و تیتر «اسب زین شده زیر پای دولت چهاردهم» در کیهان واکنش نشان می‌دهند. روزنامه سازندگی با تیتر واکنشی و انفعالی «زمین سوخته» نشان داد که نه تنها موضع پیروز ندارد که در رسانه هم حرفی برای گفتن ندارد. ظهر تابستان که خورشید را انکار نمی‌کنند. دستاوردهای دولت سیزدهم، جلوی چشم همگان است.
روزنامه سازندگی، با بهانه‌هایی کودکانه که مصداق ژورنالیسم زرد است و بدون اشاره به میراثی که دولت روحانی با عقبگرد 40 ساله کشور بر جا گذاشت وعده سالانه یک میلیون مسکن رئیسی را زیر سؤال می‌برد حال آنکه دولت رئیسی پس از رها شدن از سنگ اندازی‌های سال اول، در طول دو سال اخیر، ساخت دو میلیون و 700 هزار واحد را شروع کرده و 700 هزار واحد تحویل داده و اگر دولت سیزدهم، چهارساله تمام می‌شد آن وعده قطعاً محقق می‌شد.
رشد اقتصادی شش درصدی، نوید نیل به هدف هشت درصدی و حتی بالاتر را هم می‌داد چرا که نرخ رشد اقتصادی بخش مسکن بین 1400 تا 1402 از منفی 13 به مثبت هفت درصد رسید؛ یعنی 20 واحد درصد در دو سال یا همان سالانه 10 درصد. این مسئله در بخش نفت هم با رشد بیش از هفت درصدی در سال خود را نشان داد. بخش صنعت در دوره فاطمی امین هم به رشد 9 و نیم درصد رسیده بود. سال 1402 همه بخش‌ها به جز کشاورزی، رشد مثبت بالا داشت؛ بنابراین، نیل به رشد هشت درصدی کاملاً در دسترس است؛ اگر تئوری بافی بگذارد.
سازندگی و سایر رسانه‌های مدعی اصلاحات که در حال تسویه حساب سیاسی با دولت شهید رئیسی هستند، در حقیقت خورشید را در ظهر تابستان انکار می‌کنند که نتیجه‌ای جز بی‌اعتبار شدن بیشتر آن‌ها نزد مردم نخواهد داشت.
تاریخ خبر: ۱٤۰۳/۰٤/۲٤، ۰۶:۳۷:٤۲ بازدیدها: 65