روزی نامه های غرب گدای ... ۱۴۰۳/۰۵/۲۱
روزی نامه های غرب گدای ...
۱۴۰۳/۰۵/۲۱
عصبانیت تلویزیون موساد از تعامل سازنده بر سر کابینه
شبکه ماهواره وابسته به سرویس جاسوسی موساد از تعامل رئیس‌جمهور با ارکان نظام در معرفی کابینه عصبانی شد. نکته قابل تأمل و عبرت آموز، نویسنده تحلیل تلویزیون بدنام اینترنشنال است؛ مرتضی کاظمیان همکار سابق بی‌بی‌سی که تا مدت‌ها خود را ملی- مذهبی وانمود میکرد. وی عضو شورای فعالان ملی مذهبی و مقیم ساکن لندن است و قبل از بازداشت در فتنه 88 و فرار از ایران، به اسم اصلاح‌طلبی با نشریات زنجیره‌ای مانند جامعه، توس، خرداد، فتح، اعتماد، اعتماد ملی، سرمایه، یاس نو، آفتاب، نامه، میهن همکاری میکرد و پس از فرار، همکار سایت‌های جرس (جنبش راه سبز) و روز آنلاین شد. او سپس به بی‌بی‌سی فارسی و رادیو فردا سرویس داد و نهایتاً در تشدید چرخه سقوط و تباهی، به عضویت تحریریه شبکه صهیونیستی ایران اینترنشنال درآمد؛ شبکه‌ای که به اذعان دو تحلیلگر ارشد صهیونیست، مواضع موساد را پوشش می‌دهد.
کاظمیان در تحلیلی آمیخته با عصبانیت برای اینترنشنال نوشت: کابینه پیشنهادی پزشکیان، شرکت سهامی با مدیریت رهبری است. فهرستی که مسعود پزشکیان به عنوان وزرای پیشنهادی خود به مجلس معرفی کرده به شکلی قابل حدس، با حداکثر رایزنی با رهبر جمهوری اسلامی پیشنهاد شده است.
او ضمن اذعان به برنامه شکست خورده منافقین برای ایجاد دوگانگی در نظام و تقابل رئیس‌جمهور و رهبری می‌افزاید: کسانی که با امید به اصلاح و بهبود شرایط بحرانی، پشت پزشکیان ایستادند، چه‌قدر می‌توانند از این کابینه راضی باشند؟ نیم‌نگاهی به فهرست پیشنهادی پزشکیان برای وزارتخانه‌ها، ارزیابی دقیق‌تری به‌دست می‌دهد. از وزرای کلیدی سیاسی و امنیتی او آغاز کنیم. پزشکیان به شکل قابل تأملی اسماعیل خطیب، وزیر اطلاعات دولت رئیسی را به عنوان وزیر پیشنهادی در همین وزارتخانه معرفی کرده است. روحانی تندرو با پیشینه همکاری با سپاه پاسداران، وزارت اطلاعات و قوه قضائیه، که به‌ویژه در خیزش «زن، زندگی، آزادی»، متولی بخش مهمی از سرکوب بود. وزیر کشور پیشنهادی پزشکیان، اسکندر مؤمنی، با پیشینه حضور طولانی‌مدت در نیروی انتظامی، دومین مقام امنیتی دولت جدید خواهد بود. پزشکیان، کسی را برای تصدی این وزارتخانه مهم معرفی کرده که معترضان به کودتای انتخاباتی ۱۳۸۸ [مزدوران نیابتی اسرائیل و آمریکا و انگلیس] را «غافل و مزدور وابسته به اجانب» توصیف کرده و جنبش سبز را بارها «فتنه» خوانده بود. اسکندر مؤمنی ازجمله در اظهارنظری درباره جنبش سبز گفته بود: «دشمنان نظام منتظر هستند تا اتفاقی توسط عناصر داخلی رخ دهد و از آن نهایت سوءاستفاده را بکنند. در فتنه ۸۸ شاهد آن بودیم. لذا نیاز است در این عرصه نهایت مراقبت را داشته باشیم که این موج در جامعه ایجاد نشود.»
قابل تأمل آن که در فضای اجتماعی پس از خیزش «زن، زندگی، آزادی» در ایران، پزشکیان کسی را به‌عنوان وزیر کشور معرفی کرده که یک مقام نظامی و انتظامی پرسابقه و از پیشگامان و حامیان جدی حجاب اجباری بوده است.
وزیر پیشنهادی پزشکیان برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم یکی از معتمدان رهبری است: عباس صالحی که در دولت دوم روحانی هم مقامی مشابه داشت. گزینه‌ای مورد اعتماد رهبر جمهوری اسلامی که تحصیلات حوزوی دارد و هم‌اینک منصوب رهبری در مؤسسه اطلاعات است. اما فردی که پزشکیان برای آموزش و پرورش معرفی کرده، از گزینه‌های غریب و تعجب‌برانگیز اوست: علیرضا کاظمی، که قائم‌مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر است و چند ماهی هم در دولت رئیسی سرپرست وزارت آموزش و پرورش بوده است.
علیرضا کاظمی، برادر رئیس سازمان اطلاعات سپاه پاسداران است. حسین سیمایی صراف، گزینه پیشنهادی پزشکیان برای وزارت علوم هم ۲۰ سال سابقه تحصیلات حوزوی دارد و حقوق خوانده، قرار است زمامدار وزارت علوم شود. پزشکیان، وزیر دادگستری رئیسی، امین حسین رحیمی را هم تغییر نداده و در همین عنوان به مجلس پیشنهاد کرده است. او عباس علی‌آبادی، وزیر صنعت، معدن و تجارت دولت رئیسی را هم برای وزارتخانه نیرو معرفی کرده است. او در دولت احمدی‌نژاد مدیرعاملی گروه «مپنا»، به‌مثابه متولی بخش اعظم پروژه‌های نیروگاهی ایران را برعهده داشت. انتخاب عباس عراقچی، به‌عنوان گزینه پیشنهادی وزارت امور خارجه، با توجه به مناسبات نزدیک او با محمدجواد ظریف از سویی، و اعتماد رهبری به او از سوی دیگر، مفروض بود.
احمد میدری، برای تصدی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی معرفی شده. اقتصاددانی با گرایش به اقتصاد نهادگرا و با رویکرد توزیع عادلانه منابع و امکانات. هرچند مشخص نیست پزشکیان چگونه می‌خواهد میان آرای او، همتی، و طیب‌نیا که به‌عنوان مشاور عالی خود معرفی کرده و مشهور به حمایت از بازار آزاد و کاهش تصدی دولت است، هم‌خوانی ایجاد کند.
در میان تمام گزینه‌های پیشنهادی پزشکیان، شاید محمدرضا ظفرقندی که ریاست سازمان نظام پزشکی را از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۳ برعهده داشته و پزشکی همسو با اصلاح‌طلبان است، گزینه‌ای متمایز در وزارت بهداشت و درمان باشد. او ازجمله گزینه‌های است که تکلیف رأی‌آوری او در مجلس شورای اسلامی مشخص نیست.
به اجمال، برخلاف تمام هیاهوهای رسانه‌ای و تبلیغاتی نزدیکان و حامیان پزشکیان درباره نحوه انتخاب کابینه، تنها نیمی از گزینه‌های پیشنهادی او از دل کارگروه‌های مشهور و مشارکت ۴۰۰ تن خارج شده است. توپ انتقاد از دولت پزشکیان، در زمین حامیان اوست. چهره‌ها و جمعیت‌های سیاسی که به‌جای تقویت جنبش اعتراضی و نیروی مقاومت در جامعه مدنی، امید به بهبود و اصلاح شرایط را تبلیغ و تکثیر کردند.
بورس چگونه در دولت روحانی سقوط کرد، در دولت رئیسی احیا شد؟
افزایش ناگهانی بهره بین بانکی، حبابی‌شدن قیمت‌ها و دعوای دو وزارتخانه بر سر عرضه صندوق پالایش یکم، از اصلی‌ترین دلایل ریزش بورس در دولت روحانی در سال 99 بود.
روزنامه دنیای اقتصاد در گزارشی با عنوان «چهارمین سالگرد سقوط بورس» نوشت: چهار سال از مرداد ۹۹، آغاز ریزش تاریخی قیمت‌ها در بورس تهران گذشته است: دقیقا چهار سال‌پیش در چنین روزهایی بورس تهران، گرم‌ترین روزهای تاریخ خود را سپری میکرد. شاخص‌کل بورس تهران در پایان معاملات روز ۱۹مرداد 99 توانست در ارتفاع ۲میلیون و ۷۸هزار واحدی بایستد، بدین معنا که فقط در کمتر از ۵ ماه در سال۹۹، نماگر اصلی بازار سهام توانسته بود بازدهی خارق‌العاده ۳۰۵درصدی را ثبت کند، اما در همین روزها، سایه سنگین تردید در اتمسفر بورس تهران مشهود بود. جریان صعود قیمت‌ها که از نیمه‌دوم سال۹۸ شتاب بیشتری به خود گرفته بود، اکثر سهم‌‌‌‌‌‌‌‌ها را در اغلب گروه‌های معاملاتی وارد محدوده‌های حبابی‌کرده و همگان بر این اصل اعتقاد راسخ داشتند که بالاخره روزی بازار سهام گرفتار سیل وحشتناک فشار فروش حقیقی‌‌‌‌‌‌‌‌ها خواهد شد، اما هیچ‌کس از زمان وقوع آن مطلع نبود. از سوی دیگر، داغ‌‌‌‌‌‌‌‌بودن تنور معاملات سهام و احساس ترس از جاماندن از سودهای موجود در متن بازار، معامله‌گران را از اینکه عطای بازار سهام را به لقای آن ببخشند، دور و دورتر کرده بود.
در چنین شرایطی و از روز ۲۰ مردادماه، ریزش سنگین شاخص‌ها در کلیت بازار سهام آغاز شد و صفوف حجیم و ممتد فروش که خریداری را در برابر خود نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌دیدند، تبدیل به غول ترسناک مرداد۹۹ بورس تهران شدند. شاخص‌کل در جریان پنج روز منفی متوالی از قله ۲میلیون و ۱۰۳هزار واحدی که در صبحگاه ۲۰ مرداد تجربه کرده بود، به پله‌های میانی کانال یک‌میلیون و ۸۰۰هزار واحد عقب‌نشینی کرد، اما این پایان کار نبود و بازار سهام گرفتار یک روند نزولی طولانی شد و این روند باید تا زمانی ادامه پیدا میکرد تا حباب قیمتی موجود در نمادهای کوچک و بزرگ بازار تخلیه شود. شاخص‌کل بورس تهران در جریان یک روند نزولی ۱۰ماهه، از قله ۲میلیون و ۱۰۰هزار واحدی، تا محدوده یک‌میلیون و ۹۵هزار واحدی در سوم خرداد سال۱۴۰۰ عقب‌نشینی کرد؛ این‌یعنی شاخص‌کل بیش از ۴۷درصد از قله تاریخی خود عقب‌نشینی کرد که در بازه زمانی کمتر از یک‌سال، یک ریزش اسفناک برای قیمت یک کلاس دارایی محسوب می‌‌شود.
افزون بر این، شایان ذکر است که چنین افتی در نماگر اصلی بازار سهام تجربه شده بود و قیمت برخی از سهم‌‌‌‌‌‌‌‌ها، بعضا افت‌‌‌‌‌‌‌‌های بیش از ۸۰درصدی را از قله‌‌‌‌‌‌‌‌های تاریخی خود تجربه کرده بودند. به این‌ترتیب بازار سهام، در آن روزهای دهشتناک، آن روی سکه و نیمه‌خالی لیوان را به مردمی نشان داد که تحت تاثیر فضای روانی مثبتی که در بورس وجود داشت، راهی بازار سهام شده بودند. البته گفتنی است که دعوت‌‌‌‌‌‌‌‌های مقامات دولتی در آن مقطع، یکی از مهم‌ترین عواملی بود که موجبات تشدید استقبال مردم عادی از بازار سهام را فراهم کرد. بورس تهران نهایتا در فروردین ماه سال‌گذشته و پس از ۳۱ماه توانست سقف تاریخی ثبت‌شده در مرداد سال۹۹ را مجددا فتح کند.
چهارماهه نخست سال99، یکی از تاریخی‌ترین دوران بازار سهام محسوب می‌‌شود و انبوهی از رکوردهای رنگارنگ در آن مقطع در سپهر بورس تهران به‌ثبت رسید. همان‌طور که گفته شد شاخص‌کل از ابتدای سال تا 19مرداد99، در بازه‌ای نزدیک به پنج ماه، با رشد 305درصدی همراه شد و ابرکانال 2میلیون واحدی را فتح کرد. در بهار 99، شاخص‌کل 148درصد رشد کرد و در تیر99 و فقط ظرف یک ماه، شاخص‌کل بورس 51درصد رشد کرد. از اسفند97 تا تیر99، شاخص بورس در 16 ماه از 17 ماه مدنظر، با رشد همراه شد و فقط در آبان 98 با افت 1.1درصدی همراه شد. اشتیاق روزافزون و عطش خرید سهام توسط سرمایه‌گذاران خرد بازار، تنور معاملات سهام را داغ نگه داشته بود و روزبه‌روز بر تعداد مردمی که در جست‌و‌جوی کسب سودهای شیرین روانه بازار سهام می‌‌شدند، افزوده می‌شد. شتاب رشد قیمت‌ها در بورس تهران در آن مقطع به‌گونه‌ای بود که هشدارهای زیادی درخصوص حبابی‌شدن قیمت‌های بازار سهام در محافل اقتصادی و عمومی به گوش می‌رسید و نهایتا در بیستم مردادماه و با اختلاف‌هایی که بر سر عرضه صندوق پالایش‌یکم میان وزارت نفت و وزارت اقتصاد وجود داشت، سوت ریزش دهشتناک قیمت‌ها در بورس تهران نواخته شد و بازار سهام گرفتار صفوف فروش گسترده و ممتد شد.
تاریخ خبر: ۱٤۰۳/۰۵/۲۲، ۰۶:۵۰:۰٤ بازدیدها: 77