خاطرات راویان پیشکسوت از اردوهای راهیان نور - بخش نخست

مختصر تاریخچه ای در رابطه با راه اندازی کاروانهای راهیان نور

قبل اتمام جنگ بصورت انفرادی یا با چند نفر از دوستان هم بخاطر دل خودمان میرفتیم دیدن مناطق عملیاتی، چون حال و هوای دوستان شهیدمان را میکردیم لذا میرفتیم مناطق. اما از اواخر 73 و اوایل 74 شروع کردیم به کاروان بردن به مناطق البته کاروانهای خیلی محدودی داشتیم مثلا کل زایرینی که سال 83 یا 84 میبردن چیزی حدود 400 یا 500 هزار نفر بود. چون خیلی مشکل بود تردد کردن به آن مناطق، خیلی از مناطق راه نمیدادن، بالاخره یک پدیده جدیدی بود که یک عده مردم عادی و غیرنظامی وارد مناطق جنگی و نظامی بشوند. مثلا همین شلمچه را تا پل نو بیشتر راه نمیدادند، تا همین پل نو هم که میخواستیم برویم باید برگه عبور از فرمانداری و قرارگاه جنوب ارتش تهیه میکردیم. چزابه هم به همین نحو بود و تا پل بستان بیشتر راه نمیدادند و کاروانها را که به آنجا میبردیم از کنار پل بستان باقی مناطقش را توضیح میدادیم.

کم کم اینطوری روایتگری شکل گرفت. روایتها بیشتر در مورد حضور خودمان در مناطق عملیاتی بود. و کم کم تجربه ها در روایتگری و کاروان بردن بیشتر شد و همان تعدادی که میامدند مبلغ راهیان نور میشدند و همینطور سال به سال تعداد راهیان بیشتر میشد تا اینکه احساس کردیم باید جایی بگیریم و مستقر بشویم تا بتوانیم جوابگوی مراجعه کنندگان باشیم چون دوستان از جاهای مختلفی میامدند. از آنجا که ما متولی این کار بودیم، هم در روایتگری و هم در اسکان انتظار این بود که ما اینکار را انجام دهیم. کم کم بچه های هم رزم همدیگر را پیدا کردند و تشکلی سال 75 بنا کردیم بنام راویان دفاع مقدس استان خوزستان. و زمانی که سردار ناظری مسئولیت اردویی سپاه را داشتند ارتباط برقرار کردیم و وقتی این تشکل را معرفی کردیم کاری کردند که این تشکل متولی روایتگری کل کاروانهای کشور باشد و بصورت نمونه و الگو برای کل استانهای کشور معرفی شد و نتیجه تشکیلات آنروز این هست که امروز در همه کشور این تشکیلات راه اندازی شده. بعد راه اندازی این تشکل جبهه ها را تقسیم بندی کردیم. در شوش آقای سرخه (از راویان قدیمی) جوابگوی کاروانها بود، در خرمشهر آقای بهرامزاده( از راویان قدیمی )، در مرکز استان هم بنده حضور داشتم و ما سه نفر را کاروانها میشناختند یعنی میدانستند که اگر بیایند اهواز باید با پوررکنی هماهنگ کنند در خرمشر با بهرامزاده و در شوش با سرخه. و ما همینطوری بچه های خوزستان را دور هم جمع کردیم و اولین همایش را با حضور سردار میرزاده که آن زمان فرمانده منطقه مقاومت خوزستان بود برگزار کردیم به عنوان همایش انجمن راویان فتح دفاع مقدس که آن موقع کلمه فتح هم جزء اسم انجمن بود اما بعدا با پیشنهاد سردار ناظری و برخی دوستان حذف شد و شد انجمن راویان دفاع مقدس. و استدلالی هم که شد این بود که ما دنبال فتح جایی نبودیم بلکه دفاع کردیم لذا همه هم پذیرفتند و این کلمه حذف شد. از سال 80 هم این تشکل رسمی شد و در تهران متولی پیدا کرد یعنی قبل آن متولی خاصی در مرکز نداشت، فقط در استان خوزستان خود بچه ها آنهم بخاطر دلسوزی بچه ها نسبت به این کار متولی آن شدند. اما از سال 80 در تهران متولی پیدا کرد که ابتدای امر خود سردار ناظری متولی این کار شد و در ابلاغیه ها برای استانها آوردند و در برنامه ها آمد و بقیه هم دیدند این حرکت را. بخاطر اینکه در حقیقت پایه و اساس راهیان نور بحث روایتگری است. چون اگر بازدید کننده و زائری بیاد و فقط با خاک و خاک ریز و دشت و جاهای مخروب مواجه بشود چیزی دستگیرش نمیشود. و در حقیقت معرف و کامل کننده این کار راوی هست.

آرام آرام طوری شد که یک حرکت میلیونی شکل گرفت، یعنی فرماندهان سپاه و ارتش و ستاد کل نیروهای مسلح بحث راهیان نور را در برنامه¬هایشان آوردند و برنامه¬ریزی سالیانه در سطح کشور انجام گرفت. و امروز میبینیم که جمعیت میلیونی وجود دارد و علاوه بر منطقه خوزستان منطقه غرب هم هست که بنده و دوستان دیگری هم حضور دارم که علاوه بر جنوب مناطق غرب هم روایتگری میکنند. راهیان نور غرب هم همین بچه های خوزستان راه اندازی کردند و میرفتن و راهکارها را آموزش میدادند و حتی یک اکیپ را دو سه ماه فرستادیم آنجا تااینکه اینکار را آنجا هم جاه انداختیم و قبلا هم مدیریت آنجا زیر نظر خوزستان بود یعنی بنده میرفتم و آنجا مستقر میشدم برای کارها. از دیگر کسانی که در راه اندازی راهیان نور موثر بودند و پشتوانه اینکار بودند سردار زاهد بود، سردار فتح الله جعفری پیشتاز بحث روایتگری هست که خیلی حمایت کردند هم تو بحث آموزشها، هم توی پشتوانی و اجرا که امروز شکل گرفته و آموزشهایی در سطح دانشگاه امام حسین دارد انجام میگیرد.

آیا سپاه از راهیان نور درآمدی کسب میکند؟

سپاه درآمدی که کسب نمیکند بماند، خیلی از هزینه های عمرانی و خدماتی خودش را هم صرف این کار میکند، این کار واقعا وقت سپاه را میگیرد. چون ماموریت سپاه بحث امنیتی و حفظ دستاوردهای انقلاب هست. اما در بحث فرهنگی هم که حضرت آقا به سپاه فرمودند صبغه فرهنگی شما باید بیشتر باشد، میشود گفت بعد از این فرمایش حضرت آقا بود که سپاه به طور جدی وارد بحث راهیان نور شد و ایشان هم فرمودند بزرگترین حرکت فرهنگی راهیان نور است. خود حضور حضرت آقا باعث شد که سپاه احساس تکلیف بیشتری بکند. لذا درآمدی که از این راه ندارد به کنار یک هزینه هم برای این تشکیلات و هم برای کسانی که در این کار هستند دارد. حداقل ما و دوستانی که این دور بر هستیم بعضا از هزینه های شخصی کمک کاروانها میکنند که مشکلاتی در این مسیر نداشته باشند و بروند و دیگران هم جذب بکنند.

متاسفانه دوستان در تهران راهیان نور را در ایام خاصی میدادند:

 متاسفانه دوستان در تهران راهیان نور را در ایام خاصی میدادند یعنی از 15 اسفند تا 15 فروردین لکن چنین چیزی نیست کما اینکه حضرت آقا فرمودند راهیان نور باید در طول سال باشد. اما متاسفانه دوستان تهران نه قبل آن را در بحث اعتبارات می¬بینند و نه بعد آن¬ را، و نه راهیان نور بودنش را حساب می¬کنند. و در محاسباتشان فقط همان پانزده بیست روز اوج کار را می¬بینند. درحالی که ما در آن ایام 15 اسفند تا 15 فروردین خانواده ها را داریم، در صورتی که در کل سال هم آمادگی راهیان را داریم، قشر دانش آموز از اول مهر برنامه راهیان نور را دارند همچنین دانشجوها که قشر تاثیرگذارند. در حالی که در این ایام هیچ کس توی مناطق نیست، گرچه ما در کنارشان هستیم اما آن رنگ و رونقی که در ایام عید دارد در آن ایام نیست. این مشکلاتی هست که همه دوستان راوی و غیر راوی از آن شاکی هستند. و یکی دیگر از ایرادات این است که بدون آمادگی می¬آیند یعنی لازمه که اینها را از چند ماه قبل از اینکه به این مناطق بیاورند از لحاظ ذهنی و روحی آمادشان بکنند تا اینکه متوجه باشند کجا و در چه مکانهای مقدسی دارند پا می¬گذارند. ما یک طرحی دادیم که فعلا در استان خوزستان دارد اجرا می¬شود و در سایر استانها نیست و آن اینکه از اول مهر مشخص شود که چه مدارسی می¬خواهند به مناطق بیایند و قبل از اعزام راوی می¬فرستیم در مدارس و توضیح می¬دهد، روایتگری می¬کند و تقریبا اطلاعاتی در باره مسیر به آنها می¬دهند تا با یک مقدار آمادگی حضور یابند. و این را پیشنهاد دادیم که در سطح کشور ابلاغ شود تا همه یک هفته قبل از حرکت راوی بفرستند در مدارس و آماده کنند بچه ها را برای اعزام تا مشتاقانه حاضر شوند.

یادداشت ارسالی از داود_موذنیان